Ο πρώην υπουργός είναι μακράν ο δημοφιλέστερος πολιτικός του ΠΑΣΟΚ, παρά το ότι στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές βγήκε οριακά τρίτος.
Το μεγάλο του μειονέκτημα είναι ότι ποτέ δεν ασχολήθηκε για να χτίσει εσωκομματικό μηχανισμό, στοιχείο απαραίτητο για ένα κόμμα όπου παραδοσιακά οι πρόεδροι εκλέγονται στο… παρασκήνιο!
Εάν όμως κρίνουμε από την απόγνωση των στελεχών του κινήματος, ακόμα και αυτών που δεν έχουν καμία προσωπική επαφή με τον Γερουλάνο, θεωρούμε ότι ο προεδρικός θώκος θα του έλθει ως «ώριμο φρούτο»… Για την ακρίβεια μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές, θα τον εκλιπαρούν για να αναλάβει!
Η επιλογή του μάλιστα να καταθέσει ερώτηση για το μείζον πρόβλημα των ναρκωτικών στην Αθήνα του «δελφίνου» Χάρη Δούκα, δείχνει ότι δεν σκοπεύει να στηριχθεί ή να χαριστεί σε κανέναν…
Άχρηστοι και ανεπαρκείς, κάτω του μετρίου οι περισσότεροι στο ΠΑΣΟΚ.Δεν μπορούν οι άνθρωποι, δεν έχουν όραμα, είναι ένα συνονθύλευμα καιροσκοπων, αριβιστων που πασχίζουν να καταλάβουν την εξουσία κυρίως για την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους συμφερόντων .Που είναι εκείνα τα τεράστια παλιά στελέχη που με τον μεστό και πειστικό τους λόγο μπορούσαν να διαμορφώσουν πολιτικές για την χώρα; Αλλά και ο αρχηγός του τώρα, δεν πείθει…δεν τραβάει ο άνθρωπος.Δυστυχώς.
H ρηχότητα επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ. Μακρυά τόσο από τον πατριωτισμό ιστορικών στελεχών ως λ.χ. Μαγκάκης και Πεπονής, όσο και από τις ανάγκες των συγχρόνων Ελλήνων.