Στο Κάιρο με σταυρωμένα χέρια – Γεραπετρίτης ο τουρίστας

Η επίσκεψη της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Κάιρο σήμερα έχει έναν ξεκάθαρο –και διπλό– σκοπό:

• Να διασώσει όπως-όπως το προσκυνηματικό και ελληνορθόδοξο καθεστώς της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, μετά το σοκ της πρόσφατης αιγυπτιακής δικαστικής απόφασης.
• Να περισώσει ό,τι μπορεί από το ιδιοκτησιακό καθεστώς των 71 εκτάσεων της Μονής, το οποίο με δικαστική βούλα πλέον αμφισβητείται ανοιχτά – αν και για την κυβέρνηση «δεν τρέχει τίποτα».

Η στρατηγική της Αθήνας βασίζεται στα ήδη συμφωνηθέντα –στα λόγια πάντα– ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Σίσι, τον Μάιο, όπου έγινε ένα μεγαλοπρεπές επικοινωνιακό σόου με φόντο τα “στρατηγικά συμφέροντα” των δύο χωρών. Το χαρτί της ελληνικής πλευράς είναι το κείμενο του 2024 που αναγνώριζε πλήρη ιδιοκτησία στη Μονή, το έγγραφο της UNESCO του 2002 που επίσης το επιβεβαίωνε και η διαπραγματευτική δεινότητα του ΥΠΕΞ Γεραπετρίτη.

Αντί για μια σκληρή, αποφασιστική απάντηση στις μονομερείς κινήσεις της αιγυπτιακής πλευράς, η ελληνική διπλωματία επέλεξε για ακόμη μία φορά να κινηθεί με όρους «ήπιου λόγου» και «διατήρησης της στρατηγικής σχέσης». Με πιο απλά λόγια: να μην ενοχλήσουμε τον σύμμαχο, μην και χαλάσει η φιλία και χαθούν τίποτα deals με Βρυξέλλες και μεταναστευτικές ροές.

Ο Γιώργος Γεραπετρίτης, σε ρόλο υπουργού Εξωτερικών κατ’ ευφημισμόν, πηγαίνει στο Κάιρο για damage control, όχι για να υπερασπιστεί την ελληνική θέση. Πώς άλλωστε να το κάνει, όταν η ίδια η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη απέτυχε να εξασφαλίσει γραπτές και δεσμευτικές συμφωνίες πριν το ζήτημα καταλήξει στις αίθουσες της αιγυπτιακής Δικαιοσύνης;

Είναι μάλιστα χαρακτηριστική η προσπάθεια του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη να παρουσιάσει την απόφαση του δικαστηρίου ως κάτι «μη οριστικό», την ώρα που η ίδια η Μονή, μέσω νομικών εκπροσώπων της, φωνάζει πως οι μισές και πλέον εκτάσεις τίθενται ουσιαστικά εκτός ιδιοκτησίας. Δεν είναι fake news, είναι πραγματικότητα. Αλλά φαίνεται πως ορισμένοι ζουν ακόμα σε φαντασιακά briefing.

Στόχος της σημερινής συνάντησης είναι να αποσπάσει η ελληνική πλευρά μια έστω και γενικόλογη δέσμευση ότι η απόφαση του δικαστηρίου δεν θα εφαρμοστεί – ή ότι μπορεί να αναθεωρηθεί στο μέλλον. Πιθανόν να ζητηθεί και κάποια τροπολογία ή συμφωνία-ομπρέλα για τη «διοικητική αυτοτέλεια» της Μονής. Όλα αυτά, όμως, είναι λύσεις ανάγκης και όχι λύσεις αρχών.

Η ελληνική στρατηγική στηρίζεται στο αφήγημα ότι η σχέση με το Κάιρο είναι «υψηλής στρατηγικής αξίας». Στην πραγματικότητα, μοιάζει περισσότερο με σχέση εξάρτησης: είτε για μεταναστευτικές ροές, είτε για την ΑΟΖ, είτε για τα ενεργειακά. Κι έτσι, ακόμα και όταν η Αίγυπτος αγνοεί τη συμφωνημένη ιδιοκτησία της Μονής και την “ξεχνάει” στις ανακοινώσεις της, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αρκείται σε ευχολόγια και φωτογραφίες χειραψιών.

Δείτε Επίσης:

• Ο Γκέιτς ανακοίνωσε το τέλος της «Αυτοκρατορίας» του – Δωρίζει 200 δισ. στην Αφρική και κλείνει το ίδρυμα του