Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος έκανε παρέμβαση στη διαδικτυακή εκδήλωση του Τομέα Δημόσιου Δικαίου της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Θέμα της εκδήλωσης ήταν η απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας (5/5), με την οποία αμφισβητήθηκε ουσιαστικά η υπεροχή του Ευρωπαϊκού Δικαίου και η δεσμευτικότητα των αποφάσεων του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) έναντι των Εθνικών Δικαστηρίων.
Ο πρώην ΠτΔ είπε ότι το γερμανικό δικαστήριο είχε δώσει δείγματα της στάσης του ήδη από το 2016, ενώ εκτός της Γερμανίας, δικαστήρια και της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Τσεχίας και της Δανίας, αμφισβήτησαν τη δεσμευτικότητα των αποφάσεων του ΔΕΕ.
Ο κ.Παυλόπουλος τόνισε ότι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ευθύνη ως προς το ότι δέχθηκε προδικαστικά ερωτήματα, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 267 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).
«Και τούτο διότι, κατ’ ουσίαν, το ΟΣΔΓ ζήτησε, απλώς, γνώμη του ΔΕΕ, επιφυλασσόμενο να κρίνει εκείνο τελικώς την ερμηνεία των εν προκειμένω εφαρμοζόμενων διατάξεων του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Άρα, το ΔΕΕ έπρεπε να είχε απορρίψει τα επίμαχα προδικαστικά ερωτήματα ως υποβληθέντα κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 267 της ΣΛΕΕ, οπότε και η αιρετική νομικώς θέση του ΟΣΔΓ θα είχε καταστεί περισσότερο δυσχερής ως προς τον εκ μέρους του σεβασμό του Ευρωπαϊκού Δικαίου», επεσήμανε ο κ.Παυλόπουλος
Κατέληξε λέγοντας ότι η κρίση που διέρχεται η πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ενοποίηση αναδύεται ακόμη περισσότερο όταν συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα, γι’ αυτό και είναι αναγκαία η συνεργασία όλων των Ευρωπαίων για την Ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος στην βάση μιας ομοσπονδιακού τύπου Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και ενός πραγματικού Ευρωπαϊκού Συντάγματος.
«Μια ισχυρή ολοκληρωμένη Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, αναγκαία όχι μόνο για τους Λαούς της Ευρώπης αλλά για την Ανθρωπότητα εν γένει, δοθέντος ότι είναι η πιο κατάλληλη να υπερασπισθεί, ιδίως σε κρίσιμους και χαλεπούς καιρούς, τις αρχές του Ανθρωπισμού, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης -κατ’ εξοχήν δε της Κοινωνικής Δικαιοσύνης– καθώς και τα Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου».
