Εδώ ταιριάζει αυτό που λέει ο λαός… «πού πα΄ρε Καραμήτρο»; Οι συνυποψήφιοι της ελληνικής πρότασης για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΟΣΑ (Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), Άννας Διαμαντοπούλου, έχουν ο καθένας τους από… έναν τόνο βιογραφικό. Η δική μας υποψηφιότητα πάλι…
Δέκα είναι οι υποψηφιότητες λοιπόν για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΟΣΑ (Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) που προτάθηκαν από χώρες – μέλη του Οργανισμού, σύμφωνα με την επίσημη λίστα που ανακοίνωσε ο ΟΟΣΑ στην ιστοσελίδα του.
Η Άννα Διαμαντοπούλου όπως είπαμε έχει προταθεί από την Ελλάδα, ενώ υποψηφίους έχουν προτείνει άλλες έξι ευρωπαϊκές χώρες, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία.
Εμείς πολύ συνοπτικά παρουσιάζουμε κάποια στοιχεία για τον κάθε έναν υποψήφιο, τα οποία ωστόσο είναι ενδεικτικά της χαοτικής διαφοράς ποιότητας και ειδικού βάρους, σε σύγκριση με την επιλογή που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την Ελλάδα.
Οι υποψήφιοι (με αλφαβητική σειρά) είναι οι ακόλουθοι:
- Mathias Cormann (Αυστραλία)
(Υπηρέτησε ως Υπουργός Οικονομικών από το 2013 έως το 2020 και ως Γερουσιαστής για τη Δυτική Αυστραλία από το 2007 έως το 2020. Η επταετής θητεία του και 42 ημερών ως Υπουργός Οικονομικών, ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία της Αυστραλίας, καλύπτοντας τις κυβερνήσεις Abbott, Turnbull και Morrison. Στις 20 Σεπτεμβρίου 2015, ο πρωθυπουργός Μάλκολμ Τόρμπουλ προήγαγε τον Κόρμαν στη θέση του αναπληρωτή αρχηγού της κυβέρνησης στη Γερουσία και στις 20 Δεκεμβρίου 2017 ως αρχηγό της κυβέρνησης στη Γερουσία. Υπηρέτησε επίσης ως Ειδικός Υπουργός Εξωτερικών από το 2015 έως το 2016, το 2017 έως το 2018 και από το 2019. Ο Cormann υπηρετεί επί του παρόντος ως ηγέτης της κυβέρνησης στη Γερουσία και αντιπρόεδρος του Εκτελεστικού Συμβουλίου)
- Άννα Διαμαντοπούλου (Ελλάδα)
(Πολιτικός, πρώην Υπουργός Παιδείας και Ανάπτυξης και Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τον Σεπτέμβριο του 1999 έγινε Ευρωπαίος Επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων.)
- Vladimir Dlouhύ (Τσεχία)
(Οικονομολόγος και πολιτικός. Υπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου μεταξύ 1992 και 1997. Μεταξύ 1989 και 1992 υπηρέτησε ως Υπουργός Οικονομίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Τσεχίας και της Σλοβακίας (ČSFR). Εργάζεται επί του παρόντος στον ιδιωτικό τομέα και στον τομέα των συμβουλευτικών και παιδαγωγικών δραστηριοτήτων. Τον Μάιο του 2014, εξελέγη Πρόεδρος του Τσεχικού Εμπορικού Επιμελητηρίου).
- Philipp Hildebrand (Ελβετία)
(Ελβετός τραπεζίτης. Ήταν επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας, της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας (SNB) από το 2010 έως ότου παραιτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2012 μετά από διαμάχη σχετικά με συναλλαγή νομισμάτων της συζύγου του. Τον Ιανουάριο του 2010, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Ελβετίας τον είχε διορίσει στις θέσεις του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου της κεντρικής τράπεζας του SNB στη Ζυρίχη. Ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της κεντρικής τράπεζας από το 2003. Σήμερα υπηρετεί ως αντιπρόεδρος της BlackRock).
- Kersti Kaljulaid (Εσθονία)
(Πρόεδρος της Εσθονίας από τις 10 Οκτωβρίου 2016. Είναι η πρώτη γυναίκα επικεφαλής του κράτους της Εσθονίας από τότε που η χώρα κήρυξε ανεξαρτησία το 1918, καθώς και η νεότερη Πρόεδρος, ηλικίας 46 ετών την ημέρα της εκλογής της. Είναι πρώην κρατική αξιωματούχος, η οποία εκπροσωπεί την Εσθονία στο Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο από το 2004 έως το 2016).
- Ulrik Vestergaard Knudsen (Δανία)
(Υπηρέτησε ως Πρέσβης στον ΟΟΣΑ και την ΟΥΝΕΣΚΟ στο Παρίσι (2008-2009). Πριν από αυτό, διετέλεσε Διευθυντής Τύπου και κύριος Ιδιωτικός Γραμματέας σε ορισμένους Υπουργούς Εξωτερικών της Δανίας. Εκτός από τη διπλωματική του καριέρα, η οποία περιλαμβάνει θέσεις στο Λονδίνο (2003-2004), την Ουάσινγκτον (1998-2000) και τη Μόσχα (1997), διετέλεσε για λίγο Διευθυντής Ομάδας Διεθνούς Πολιτικής στη Vodafone, Λονδίνο (2013). Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στα Οικονομικά από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης (1994), όπου επίσης ενεργούσε ως εξωτερικός λέκτορας και έχει δημοσιεύσει διάφορα άρθρα για την Ασία, τον ΠΟΕ, την εμπορική πολιτική και την παγκοσμιοποίηση. Ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΟΟΣΑ τον Ιανουάριο του 2019).
- Michal Kurtyka (Πολωνία)
(Μάνατζερ, οικονομολόγος και κρατικός υπάλληλος που επί του παρόντος υπηρετεί ως Υπουργός Κλίματος και Περιβάλλοντος. Είναι τεχνοκράτης και εξωκομματικός. Ο Kurtyka διετέλεσε Πρόεδρος της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή του 2018 στο Κατοβίτσε. Το συνέδριο Katowice για την κλιματική αλλαγή συνέβαλε στην πρακτική εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή του 2015).
- Christopher Liddell (ΗΠΑ)
(Ο Christopher Pell Liddell CNZM [κάτι σαν τον αγγλικό τίτλο του σερ στη γενέτειρά του τη Ν.Ζηλανδία] είναι επί του παρόντος ως αναπληρωτής αρχηγός του Λευκού Οίκου στη διοίκηση του Trump. Νωρίτερα διετέλεσε Βοηθός του Προέδρου Στρατηγικών Πρωτοβουλιών. Έχει διατελέσει Διευθύνων Σύμβουλος της Microsoft, Αντιπρόεδρος της General Motors, και ανώτερος αντιπρόεδρος και CFO της International Paper)
- Cecilia Malmstrφm (Σουηδία)
(Υπηρέτησε ως Ευρωπαία Επίτροπος για το Εμπόριο από το 2014 έως το 2019. Προηγουμένως διετέλεσε Ευρωπαϊκή Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων από το 2010 έως το 2014 και Υπουργός Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2006 έως το 2010. ήταν μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ευρωβουλευτής) από τη Σουηδία από το 1999 έως το 2006. Είναι μέλος των Σουηδών Φιλελευθέρων, μέρος της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.)
- William Morneau (Καναδάς)
(Επιχειρηματίας και πρώην πολιτικός του Φιλελεύθερου Κόμματος. Υπουργός Οικονομικών και μέλος του Κοινοβουλίου (MP) για το Τορόντο Κέντρο από το 2015 έως το 2020. Εκτελεστικός πρόεδρος της μεγαλύτερης εταιρείας ανθρώπινου δυναμικού του Καναδά, Morneau Shepell και πρώην πρόεδρος του C. D. Howe Institute. Ήταν επίσης ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου στο St. Michael’s Hospital και το Covenant House. Ο Morneau κατέχει πτυχίο Bachelor of Arts (BA) από το University of Western Ontario, μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων (MBA) από το INSEAD και μεταπτυχιακό στα οικονομικά από το London School of Economics. Ο Morneau εξελέγη στη Βουλή των Κοινοτήτων στις εκλογές του 2015 και διορίστηκε αμέσως υπουργός Οικονομικών από τον Πρωθυπουργό Justin Trudeau. Παραιτήθηκε και από τις δύο θέσεις τον Αύγουστο του 2020 για να διεκδικήσει τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης).
Το Συμβούλιο του ΟΟΣΑ θα επιλέξει τον υποψήφιο που θα διαδεχθεί τον σημερινό Γενικό Γραμματέα του, Άνχελ Γκουρία, για πενταετή θητεία που θα αρχίσει την 1η Ιουνίου 2021.
Τις επόμενες εβδομάδες, ο πρόεδρος της Επιτροπής Επιλογής – ο Βρετανός πρέσβης Κρίστοφερ Σάροκ, μόνιμος αντιπρόσωπος του Ηνωμένου Βασιλείου και πρύτανης του Συμβουλίου του ΟΟΣΑ – θα καλέσει όλους τους υποψήφιους για συνέντευξη από τις χώρες – μέλη στις συνόδους των επικεφαλής των αντιπροσωπειών. Μετά τις συνεντεύξεις, ο πρόεδρος θα έχει εμπιστευτικές διαβουλεύσεις με τις επιμέρους χώρες – μέλη για να περιοριστεί ο αριθμός των υποψηφιοτήτων και τελικά να βρεθεί εκείνη για την οποία θα υπάρξει συναίνεση να ηγηθεί του ΟΟΣΑ.
