Χωρίς τέλος το ξήλωμα του επιτελικού κράτους αλλά και η απαξίωση των επιλογών του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη όσον αφορά τους άμεσους συνεργάτες του, ο βίος και η πολιτεία των οποίων προκαλούν ερωτήματα.
Η αποκάλυψη των WikiLeaks, σύμφωνα με την οποία υπήρξε αποστολή έκθεσης για την Τουρκία από τον νυν σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας Θάνο Ντόκο -την εποχή που ήταν γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ τον Απρίλιο του 2010– στην τουρκική πρεσβεία στις Βρυξέλλες, είναι το τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ εθνομηδενισμού και ενδοτικότητας που λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια.
Το «αμαρτωλό» ΕΛΙΑΜΕΠ δεν σταματά να αποτελεί τον «δούρειο ίππο» του εθνομηδενισμού στην Ελλάδα και δυστυχώς, οι περισσότεροι από όσους μετέχουν σε αυτό βρίσκονται σε καίριες θέσεις στο επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η απάντηση της κυβέρνησης είναι τουλάχιστον εξοργιστική κι αυτό γιατί η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη στην ερώτηση δημοσιογράφου, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών, αν εξακολουθεί ο κ. Ντόκος να έχει την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού μετά τη δημοσιοποίηση της διαρροής από τα WikiLeaks, τον παρέπεμψε στο… ΕΛΙΑΜΕΠ. «Είναι άνθρακες ο θησαυρός του συγκεκριμένου δημοσιεύματος. Υπάρχει σχετική ανακοίνωση του ΕΛΙΑΜΕΠ. Η υποτιθέμενη απόρρητη έκθεση είναι κείμενο δημοσιευμένο και στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ και έχει ξεκαθαριστεί πλήρως» είπε.
Δυστυχώς, η κυρία Πελώνη ερωτήθηκε για τον σύμβουλο επί θεμάτων Εθνικής Ασφάλειας του Έλληνα πρωθυπουργού και όχι για τον πρώην γενικό διευθυντή του ΕΛΙΑΜΕΠ. Αλλά και η ανακοίνωση στην οποία παρέπεμψε τους δημοσιογράφους η κυρία Πελώνη μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον αστεία.
Μεταξύ άλλων, το ΕΛΙΑΜΕΠ απαντά: «Αποτελεί πάγια πρακτική του ΕΛΙΑΜΕΠ, όπως και όλων των ινστιτούτων, να αποστέλλουν τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους στον κατάλογο αποδεκτών, εν προκειμένω χιλιάδες, στους οποίους περιλαμβάνονται και πρεσβείες που έχουν ζητήσει να λαμβάνουν τις δημοσιεύσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ. Η εν λόγω απόρρητη έκθεση στην οποία αναφέρεται το δημοσίευμα ήταν ένα απλό κείμενο εργασίας (The Davutoğlu Doctrine and Turkish Foreign Policy) του καθηγητή Ιωάννη Γρηγοριάδη, που δημοσιεύτηκε από το ΕΛΙΑΜΕΠ, ως Working Paper No 8/2010, τον Απρίλιο 2010. Το κείμενο εργασίας μπορεί και μπορούσε πάντα ο καθένας να βρει και να διαβάσει στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ».
Στο έγγραφο των WikiLeaks, όμως, αναφέρεται: «Σε ηλεκτρονικό μήνυμα της τουρκικής πρεσβείας στην Ε.Ε. στις Βρυξέλλες με ημερομηνία 29 Απριλίου 2010 που έφτασε στον γαμπρό του Ερντογάν αναλύεται η έκθεση του κ. Γρηγοριάδη και στο τέλος γίνεται μια ιδιαίτερη αναφορά στις συμβουλές που δίνει η έκθεση στην τουρκική ηγεσία για το πώς να επιδιώξει τις περιφερειακές της φιλοδοξίες και το “δόγμα Νταβούτογλου” κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της ένταξης στην Ε.Ε. Ο κ. Θάνος Ντόκος έστειλε μέσω προσωπικού του e-mail στην τουρκική πρεσβεία στην Ε.Ε. στις Βρυξέλλες την αδημοσίευτη ακόμη έκθεση».
Το ΕΛΙΑΜΕΠ μάς πληροφορεί ότι η έκθεση δεν ήταν απόρρητη. Δεν είχε, όμως, δημοσιευτεί και έσπευσε να τη στείλει ο κ. Ντόκος από το προσωπικό του e-mail. Γιατί τόση βιασύνη και ποιος ο λόγος να ενημερωθεί η Τουρκία πριν από τη δημοσίευσή της και τελικά γιατί έπρεπε το ΕΛΙΑΜΕΠ να αγωνιά αν και πώς η Άγκυρα θα συνδυάσει ‘το δόγμα Νταβούτογλου’, τις περιφερειακές της φιλοδοξίες και την προσπάθεια ένταξής της στην Ε.Ε.;
Οι απόψεις του κ. Ντόκου είναι απολύτως γνωστές εδώ και χρόνια. Ανήκει στην κατηγορία εκείνων που μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν εθνομηδενιστές και θεωρούν ότι πρέπει να τα βρούμε με την Τουρκία χωρίς να υπολογίσουμε το παραμικρό κόστος. Είναι πρόσφατες, άλλωστε, οι δηλώσεις του «έτερου αστέρα» του ΕΛΙΑΜΕΠ, του Θάνου Βερέμη, ο οποίος σε τηλεοπτική του συνέντευξη είχε προεξοφλήσει την κατάληψη του Καστελλόριζου από τους Τούρκους.
Αυτής της κατηγορίας είναι ο σύμβουλος επί θεμάτων ασφαλείας του Κυριάκου Μητσοτάκη, Θάνος Ντόκος. Δυστυχώς, στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, οπότε η Ελλάδα αντιμετωπίζει την επιθετικότητα της Τουρκίας, τον αναθεωρητισμό του Ερντογάν και την υποχωρητική τακτική της χώρας μας στις προκλητικές ενέργειες των Τούρκων, θα πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση -και ο ίδιος ο πρωθυπουργός- προς τα πού την οδηγούν οι συμβουλές του κ. Ντόκου.
