Η εκλογική συμπεριφορά των Ελλήνων που δεν έχουν εμβολιαστεί -και, όπως όλα δείχνουν, κατά ένα σημαντικό ποσοστό δεν θα αλλάξουν στάση– απασχολεί τα κομματικά επιτελεία όλων των πτερύγων, έστω κι αν ουδείς θέλει δημοσίως να το αναγνωρίσει.
- Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Για αυτό άλλωστε και αποτελεί ένα από τα «κρυφά ευρήματα» των περισσότερων από τις δημοσκοπήσεις που παραγγέλλονται πλέον…
Αν και επισήμως δεν βρισκόμαστε εν όψει εκλογών, ολοένα και περισσότεροι αναγνωρίζουν ότι το θέμα των εμβολιασμών και η δυναμική που παίρνει μπορεί να επηρεάσει κατά τρόπο οριζόντιο τις διεργασίες στους κόλπους του εκλογικού σώματος και -ανάλογα με το πότε τελικά θα στηθούν οι κάλπες- να αποδειχθεί μια καθοριστική παράμετρος. Δεν είναι τυχαίο ότι τις τελευταίες ημέρες, καθώς ξεκίνησαν και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και πορείες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, το σκηνικό θυμίζει σε αρκετούς την περίοδο των «αγανακτισμένων». Τηρουμένων ασφαλώς των αναλογιών, πριν από μια δεκαετία λίγοι πίστευαν ότι οι μερικές εκατοντάδες που συγκεντρώνονταν αρχικά στην πλατεία Συντάγματος για να διαμαρτυρηθούν κατά του Μνημονίου θα μετατρέπονταν ύστερα από λίγο καιρό σε λαϊκό τσουνάμι, το οποίο στην πορεία -και στις εκλογές που ακολούθησαν μερικούς μήνες αργότερα- θα άλλαζε συθέμελα τον πολιτικό χάρτη της χώρας.
Η «ιχνηλάτηση» των καταβολών και των προτιμήσεων των πολιτών που στέκονται επιφυλακτικοί ή και αρνητικοί απέναντι στον εμβολιασμό αποκτά πρόσθετο ενδιαφέρον από τη στιγμή που η κυβέρνηση εντείνει τις πιέσεις της με διάφορους τρόπους: Από την παροχή πρόσθετων κινήτρων και την ψήφιση της υποχρεωτικότητας για ορισμένες κατηγορίες αρχικά, όπως οι υγειονομικοί, έως την επίκληση του Συντάγματος από τον κ. Μητσοτάκη για τη γενίκευση του μέτρου και τις απειλές υπουργών, όπως ο Αδ. Γεωργιάδης, ότι από το φθινόπωρο ακόμη και το λιανεμπόριο θα είναι ανοιχτό μόνο για τους εμβολιασμένους.
Η κυβερνητική ηγεσία με τη συμπεριφορά της δίνει την εντύπωση ότι είτε δεν ανησυχεί είτε δεν ενδιαφέρεται για τη στάση και τις αντιδράσεις των «απέναντι». Υπάρχουν κι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το Μέγαρο Μαξίμου θεωρεί εμμονικά και μακράν της πραγματικότητας πως θα κερδίσει αυτή την ιδιότυπη «αναμέτρηση» και πως από το φθινόπωρο θα είναι σε θέση να καταγράψει άλλο ένα success story με τους εμβολιασμούς, βοηθούσης και της πρόβλεψης ότι ο ιός θα γίνει σταδιακά ενδημικός. Κατά τις πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας», πάντως, τα στοιχεία των μετρήσεων δεν φαίνεται -τουλάχιστον επί του παρόντος- να ενισχύουν αυτή την κυβερνητική αισιοδοξία. Αφενός μεν διότι ένας σκληρός αλλά διόλου ασήμαντος πυρήνας του κοινωνικού και εκλογικού σώματος δεν επηρεάζεται με τίποτε για τον εμβολιασμό και αφετέρου διότι η δεξαμενή αυτή έχει ορισμένα κρίσιμα χαρακτηριστικά που αγγίζουν και επηρεάζουν άμεσα τον χώρο της Ν.Δ.
Ειδικότερα, έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η διαπίστωση που καταγράφεται ότι -στον παραδοσιακό άξονα «Δεξιά» και «Αριστερά»- περίπου το 40% εκείνων που δεν εμβολιάζονται τοποθετείται προς τα δεξιά του φάσματος και είχε ψηφίσει ανάλογα στις τελευταίες εκλογές, τη Ν.Δ. ή και δεξιότερα. Οσο μετατοπίζεται η γραμμή προς το κέντρο και τα αριστερά τόσο διαφοροποιούνται και οι τάσεις. Ετσι, στον χώρο του σημερινού ΚΙΝ.ΑΛ.
φαίνεται ότι επικρατούν καθ’ ολοκληρίαν σχεδόν οι φιλοεμβολιαστικές θέσεις.
Αυτό εξηγεί εκτός των άλλων και την πλήρη ταύτιση του κόμματος με την κυβέρνηση στην πρόσφατη ψήφιση της τροπολογίας για την υποχρεωτικότητα.
Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι το μεγαλύτερο κόμμα της Κεντροαριστεράς, προκύπτει ότι μόνο το περίπου 20% εκείνων που διαφωνούν ή αμφιταλαντεύονται για τους εμβολιασμούς κινείται πολιτικά στον χώρο αυτό. Πηγαίνοντας ακόμη πιο αριστερά, στο ΚΚΕ, δεν διαπιστώνονται καθόλου ρωγμές, κάτι που απεικονίστηκε άλλωστε στη φωτογραφία που έβγαλε ο Δημ. Κουτσούμπας όταν εμβολιάστηκε, αλλά και στην πρωτοβουλία του Περισσού να ανακοινώσει ότι κατά το πρόσφατο συνέδριό του σχεδόν άπαντες οι σύνεδροι ήταν εμβολιασμένοι ή είχαν νοσήσει.
Δεν μπορεί ασφαλώς να προβλεφθεί πώς θα επηρεαστεί το προσεχές διάστημα αυτή η «γεωγραφία» των μη εμβολιασμένων από τα μέτρα που ανακοινώνει και την πίεση που ασκεί διαρκώς η κυβέρνηση. Φαίνεται ωστόσο ότι και σε συγκεκριμένες εκλογικές περιφέρειες της χώρας, όπου μάλιστα η Ν.Δ. κυριαρχεί σταθερά στις εκλογές κατά τις τελευταίες δεκαετίες, τα ποσοστά των εμβολιασμών παραμένουν πάρα πολύ χαμηλά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα στο Λεκανοπέδιο είναι η Ανατολική και η Δυτική Αττική -όπου ζουν παράλληλα και ειδικές κοινωνικές ομάδες-, και στην υπόλοιπη χώρα οι νομοί της βόρειας Ελλάδας.
Στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι ένα τμήμα των αποκαλούμενων «αρνητών» -οι οποίοι και για λόγους θρησκευτικούς δεν δέχονται να εμβολιαστούν- δεν εντάσσεται στο εκλογικό της ακροατήριο και ως εκ τούτου δεν κινδυνεύει με απώλειες την ώρα της κάλπης. Αλλωστε στο Μέγαρο Μαξίμου παραμένουν λάτρεις της διείσδυσης και της κυριαρχίας στο «κέντρο» όπου πιστεύουν ότι και αυτή τη φορά στριμώχνουν τον αμφιταλαντευόμενο ανάμεσα στην «ήπια» και τη «σκληρή» γραμμή Τσίπρα. Από την άλλη πλευρά όμως, αν το εμβολιαστικό πείραμα δεν πετύχει, όπως το επιδιώκει η κυβέρνηση, τότε είναι πιθανόν οι εξελίξεις να βγουν εκτός ελέγχου.
Το Μαξίμου στέλνει Βορίδη και Άδωνι για «πειθαναγκασμό»
Προς το παρόν το Μέγαρο Μαξίμου χρησιμοποιεί υπουργούς όπως ο Μ. Βορίδης και ο Αδ. Γεωργιάδης για να «πειθαναγκάσουν» τους δεξιούς ψηφοφόρους της Ν.Δ. να προσέλθουν στα εμβολιαστικά κέντρα, αλλά το φθινόπωρο αναμένεται να φανεί εάν τα αναχώματα αυτά θα αντέξουν.
Οι βασικοί λόγοι προς τούτο είναι δύο: Αφενός ήδη καταγράφεται από τώρα μεγάλη άρνηση, ακόμη και από τους εμβολιασμένους, στο ενδεχόμενο να δεχτούν προσεχώς και μια τρίτη, όπως ακούγεται, δόση.
Αφετέρου, παρά τους πανηγυρισμούς και τις επικοινωνιακές κινήσεις, το εμβολιαστικό πρόγραμμα πιάνει -σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τις τάσεις που σημειώνονται- ταβάνι, μένοντας μακριά από τον στόχο για τουλάχιστον 70% του γενικού πληθυσμού εμβολιασμένο έως το φθινόπωρο. Αυτό δείχνει ότι η μάζα σχεδόν του ενός τρίτου της ελληνικής κοινωνίας, ανάλογα και με τις οικονομικές εξελίξεις του φθινοπώρου, μπορεί να αποδειχθεί πυρηνική…
