Καθώς μπαίνουμε πλησίστιοι στην επικράτεια του φθινοπώρου, στο Κίνημα Αλλαγής άνοιξε και επίσημα η… κυνηγετική περίοδος.
- Από τον
Γιώργο Χατζηδημητρίου
Τα επιτελεία των υποψηφίων έχουν ξαμοληθεί στο κυνήγι των υπογραφών προκειμένου να συγκεντρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό «εκλεκτόρων», ώστε να έχουν «πρόσωπο» για να διεκδικήσουν την πολυπόθητη αρχηγία του κόμματος. Η αυλαία ανέβηκε την περασμένη Παρασκευή, με την σχετική προθεσμία να λήγει στις 10 Οκτωβρίου. Στο μεταξύ, κάθε υποψήφιος θα πρέπει να συγκεντρώσει 5.000 υπογραφές απλών μελών ή, εναλλακτικά, το 15% των μελών της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία θα συνεδριάσει της Κυριακή 3 Οκτωβρίου προκειμένου να αποφασίσει την ημερομηνία διεξαγωγής του καθοριστικού, όπως προμηνύεται, συνεδρίου.
150.000 μέλη (;)
Πόσα, αλήθεια, είναι τα μέλη; Κάποιοι διατείνονται ότι υπολογίζονται σε 150.000, αλλά κανένας δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά… Ολα πάντως δείχνουν ότι το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου, δεδομένου ότι στις 28 Νοεμβρίου θα στηθούν οι κάλπες για τις εκλογές στους δικηγορικούς συλλόγους της επικράτειας και, κατά συνέπεια, χωρίς δικηγόρους εκλογική διαδικασία στο ΚΙΝ.ΑΛ. δεν μπορεί να προγραμματιστεί νωρίτερα στα περίπου 700 εκλογικά τμήματα που θα στηθούν στους καποδιστριακούς δήμους.
Η τετράδα
Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, μια και ο Παύλος Γερουλάνος δεν έχει ακόμα ανακοινώσει τις οριστικές του αποφάσεις, οι υποψήφιοι θα είναι τέσσερις. Πέρα από τη νυν πρόεδρο Φώφη Γεννηματά, που κράτησε όσο μπορούσε το κόμμα αυτά τα χρόνια εν μέσω κλυδωνισμών, ασαφούς στρατηγικής και αντιφατικών επιλογών, προτού καταλήξει εσχάτως να διαρρήξει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, συμμετοχή δήλωσαν ο Νίκος Ανδρουλάκης -κάτι που άλλωστε αναμενόταν-, ευρωβουλευτής του κόμματος και από τα ορμητικά στελέχη της νέας γενιάς, ο βουλευτής Θεσσαλονίκης Χάρης Καστανίδης, ένα στέλεχος ειδικού ιστορικού
και πολιτικού βάρους, και ο Ανδρέας Λοβέρδος, που πρώτος άνοιξε την κούρσα και αποτελεί την πρωτοτυπία αυτής της εκλογής.
Ο πρώην υπουργός κατηγορείται για δωροληψία στο σκάνδαλο της Novartis, αλλά εδώ και δύο χρόνια το Δικαστικό Συμβούλιο παίζει αξιοσημείωτα προκλητική καθυστέρηση, αρνούμενο να αποτιμήσει τις διαστάσεις της εμπλοκής του. Ως εκ τούτου, όπως σημειώνουν στα πολιτικά στέκια, «παίζει τα ρέστα του» σε ένα παιχνίδι που ίσως δεν αφορά μονάχα την πολιτική του μοίρα.
Ο σκοτεινός ρόλος
Ο Λοβέρδος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι έχει καλό σκοπό. Ανεπισήμως, στην πολιτική αγορά είναι πολιτογραφημένος ως «ο υποψήφιος του Κυριάκου Μητσοτάκη», αφού όχι μόνο δεν κρύβει την απέχθειά του προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά φροντίζει κάθε τόσο να επιβεβαιώνει την ιδιότυπη γοητεία που του ασκεί το Μαξίμου.
Ο εκλογολόγος Ηλίας Νικολακόπουλος που το δήλωσε καθαρά, υποστηρίζοντας ότι έχει αποφασίσει -αν εκλεγεί- να συνεργαστεί με τον Κυρ. Μητσοτάκη, προκάλεσε τη θυμωμένη απάντηση ότι όλα αυτά δεν είναι παρά άνανδρες προβοκάτσιες που εκπορεύονται από τον Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να πλήξουν την παράταξη, ενώ και η Φώφη Γεννηματά κατηγορήθηκε ότι «τα έχει βρει» υπογείως με τον ΣΥΡΙΖΑ…
Τα χαμόγελα αυτή την εποχή στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν τον παγωμένο αέρα του κρύου στιλέτου, καθώς περισσεύουν οι «ενέδρες» και τα απροειδοποίητα «χτυπήματα», στα οποία πρωτοστατεί, όπως επισήμως καταγγέλλεται, ο Α. Λοβέρδος, ο οποίος, σύμφωνα με στελέχη, «αντιπολιτεύεται το ίδιο του το κόμμα».
Συγκυβέρνηση
Το ενδιαφέρον για την έκβαση της μάχης είναι αυτονόητα εύλογο, γιατί η απλή αναλογική με την οποία θα διεξαχθούν οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές είναι πιθανό να οδηγήσει σε συμμαχική κυβέρνηση. Στην Κουμουνδούρου, όπου έχουν σαφές πρόβλημα αξιόπιστων εταίρων, δηλώνουν πρόθυμοι για συνεργασία με οποιονδήποτε άλλον εκτός Λοβέρδου,
τον οποίο η πολιτική αγορά χαρακτηρίζει ήδη «δορυφόρο του Κυριάκου».
Στο κλίμα αυτό, δεν πέρασε απαρατήρητη η σύσταση της «πρώτης φωνής» του συγκροτήματος Μαρινάκη, του Γιάννη Πρετεντέρη, ο οποίος, σύμφωνα με το περιβάλλον της
προέδρου, συνιστούσε πρόσφατα στη Φώφη Γεννηματά να εγκαταλείψει την κούρσα για μια νέα θητεία, κάτι που έδωσε την ευκαιρία στην πρόεδρο να καταγγείλει ότι την πολεμούν συγκεκριμένα οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα.
Την ίδια στιγμή, ο Α. Λοβέρδος, που δηλώνει ότι αν αποτύχει στους στόχους του θα εγκαταλείψει το κόμμα, ανακοίνωσε ότι θα επαναφέρει τον τίτλο και τα σύμβολα του ΠΑΣΟΚ, χωρίς όμως και να διευκρινίζει τι ακριβώς θα πράξει με το τεράστιο χρέος, που πλησιάζει τα 255.000.000 ευρώ και το οποίο μένει «ορφανό» μετά την ίδρυση του ΚΙΝ.ΑΛ. και την απόκτηση νέου ΑΦΜ, που επιτρέπει την είσπραξη της κρατικής επιχορήγησης.
Η Φώφη έχει ένα… καρφί για όλους
Αφετέρου, η Φώφη Γεννηματά, που έχει ένα «καρφί» για καθέναν από τους υποψηφίους -τους οποίους, για την ακρίβεια, δεν θεωρεί ακόμα κανονικούς υποψηφίους, αλλά στελέχη που δηλώνουν πρόθεση υποψηφιότητας, κάτι που μένει να αποδειχθεί από τις τελικές υπογραφές στήριξης-, δηλώνει στην πλευρά Λοβέρδου «εγώ δεν εγκατέλειψα ποτέ το ΠΑΣΟΚ».
Θύμισε έτσι ενοχλητικά την αποχώρηση Λοβέρδου και την ίδρυση, τον Δεκέμβριο του 2012, της θνησιγενούς Ριζοσπαστικής Κίνησης Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας (ΡΙΚΣΣΥ). Από τα
πυρά της δεν γλίτωσε ούτε ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος συνεχίζει τις περιοδείες του ανά τη χώρα καταγγέλλοντας τα κόμματα-καρτέλ και αποφεύγει, όπως λένε συνεργάτες του στην «κυριακάτικη δημοκρατία», άγονους ανταγωνισμούς, έχοντας αποφασίσει να παρουσιάσει τις πολιτικές του θέσεις μετά την Κ.Ε. «Δεν πρόκειται φυσικά να δοξαστεί κανένας κρυπτόμενος» είπε η Φώφη, και όλοι κατάλαβαν ποιος ήταν ο στόχος.
Στο πεδίο της βέβαια βρίσκεται και ο Χάρης Καστανίδης, ο οποίος, όπως εκτιμούν στο επιτελείο της (η παλιά φρουρά των γεννηματικών, Κώστας Γείτονας, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, Θανάσης Τσούρας, και μπαρουτοκαπνισμένα στελέχη, όπως η Τόνια Αντωνίου και ο Μιχάλης Καρχιμάκης), είναι πιθανόν να κόψει ψήφους από τη Φώφη στον πρώτο
γύρο. Για αυτό και αφήνει υπονοούμενα ότι ίσως να μην καταφέρει να είναι τελικά υποψήφιος, λόγω έλλειψης του απαιτούμενου αριθμού υποστηρικτών.
Ο Χ. Καστανίδης, χάρη στις οριακές αλλαγές του οποίου στον νόμο περί ευθύνης υπουργών στάλθηκαν στο εδώλιο περιπτώσεις όπως των Ακη Τσοχατζόπουλου και Γιάννου Παπαντωνίου, δίνει, όπως λέει, μια μάχη με ιδεολογικό χαρακτήρα και τάσσεται υπέρ μιας προοδευτικής διακυβέρνησης.
