Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, με τους κομματικούς-κρατικούς μηχανισμούς που διαμορφώνουν μόλις αναλάβουν την εξουσία, έχουν αποδειχθεί ανίκανες να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά οποιαδήποτε κατάσταση έκτακτης ανάγκης παρουσιαστεί στη χώρα (πλημμύρες, πυρκαγιές, χιονιάς κ.λπ.).
- Της Κύρας Αδάμ
Γνωρίζουν όμως πολύ καλά πώς να ελιχθούν για το στενό κομματικό συμφέρον τους, χρησιμοποιώντας την ίδια πατέντα διαχρονικώς, δηλαδή την εφήμερη και κούφια «πολιτική σύγκρουση κορυφής», η οποία ουδέποτε απέδωσε κάτι και ουδέποτε ωφέλησε στη λύση των προβλημάτων.
Κάθε φορά στην «πολιτική σύγκρουση κορυφής», που έπεται κάποιας φυσικής ή άλλης τραγωδίας στη χώρα, η αντιπολίτευση σταθερά κατηγορεί την κυβέρνηση «για διάλυση του κράτους», που θα πρέπει να συνεπάγεται παραίτηση της κυβέρνησης και προσφυγή στις κάλπες.
Στην πραγματικότητα, όμως, η κατηγορία περί «διάλυσης του κράτους» είναι μια σκέτη πομφόλυγα, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν προϋπήρχε στιβαρός κρατικός μηχανισμός, δηλαδή «κράτος», που τον «διέλυσε» η επόμενη κυβέρνηση, η οποία και αυτή ως αντιπολίτευση κατηγορούσε την προηγούμενη κυβέρνηση για «διάλυση κράτους» κοκ.
Πάρνηθα, Κινέτα, Μάτι, Μαλακάσα, Μάνδρα, Εύβοια και τόσες άλλες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης αποδεικνύουν ότι όλες οι κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και προσανατολισμού, ακολουθούν πιστά το ίδιο «δόγμα» του πρόχειρου μπαλώματος στο μόνιμο πρόβλημα, με τη βεβαιότητα(;) ότι το κακό δεν θα συμβεί σε αυτές, αλλά στις επόμενες.
Μόνο πνευματικώς αδύναμοι εγκέφαλοι δεν μπορεί να μην έχουν διαπιστώσει εδώ και δεκαετίες ότι η χώρα πάσχει στη δημιουργία αξιόπιστων μηχανισμών εκτίμησης κινδύνων και εκπόνησης αξιόπιστων επιχειρησιακών σχεδίων για την άμεση αντιμετώπιση και ανακούφιση των έκτακτων περιστατικών. Πολύ περισσότερο τώρα, που η επέλαση της κλιματικής αλλαγής είναι όχι μόνον ορατή, αλλά εξελίσσεται σε τμήμα της καθημερινότητας.
Η «Ελπίδα» του χιονιά το έδειξε ανάγλυφα. Δεν υπάρχει αλάτι για να ξεπαγώσουν δρόμοι μία εβδομάδα μετά το καιρικό φαινόμενο – και αυτό που υπήρχε δεν έπεσε στην ώρα του. Δεν έχει αποκατασταθεί το ρεύμα σε όλες τις περιοχές, «τρόμαξε» να ανοίξει η Αττική Οδός, οι διαπλεκόμενοι φορείς, εταιρίες, υπουργεία κ.λπ. βάλλουν ο ένας εναντίον του άλλου για το ποιος ήταν ο πλέον ΑΝΙΚΑΝΟΣ να διαχειριστεί την κρίση της Δευτέρας. Και τούτο, διότι δεν υπάρχουν ακόμα τα συγκεκριμένα πρωτόκολλα που έπρεπε να είναι έτοιμα προς εφαρμογή, ούτε είχαν γίνει ασκήσεις προσομοίωσης για την αντιμετώπιση ακραίων φαινομένων.
«Ψιλά» γράμματα όλα αυτά για κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Η τραγωδία στο Μάτι με τους 100 νεκρούς «φυσιολογικά» θα έπρεπε να έχει ωθήσει την προηγούμενη και τη νυν κυβέρνηση να έχουν ολοκληρώσει το «μοντέλο» αντιμετώπισης ακραίας πυρκαγιάς σε πυκνούς, άναρχα δομημένους παραθαλάσσιους οικισμούς, οι οποίοι κατά χιλιάδες υπάρχουν στην επικράτεια. Δεν υπάρχει…
Η καταστροφή της Εύβοιας -για να μην αναφερθούμε στην καταστροφή της Πάρνηθας τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και στην περσινή καταστροφή στα Βίλια και στη Βαρυμπόμπη– θα έπρεπε να είχε οδηγήσει στην εκπόνηση συγκεκριμένου βασικού πρωτοκόλλου έγκαιρης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης του ακραίου φαινομένου. Δεν υπάρχει τίποτα ορατό…
Η περσινή «Μήδεια» έπρεπε να έχει ωθήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη στην εκπόνηση και την εφαρμογή ενός αποτελεσματικού σχεδίου αντιμετώπισης του χιονιά στην Αττική. Αυτό κι αν δεν έγινε!
Το επόμενο τριήμερο θα εξαντληθεί σε αλληλοκατηγορίες όλων των πολιτικών κομμάτων επί παντός τού επιστητού, πλην του αναγκαίου και επείγοντος: να διαμορφωθεί -κοινή συναινέσει- ένας στέρεος, καλά δομημένος πολυκομματικός κρατικός μηχανισμός αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, που πολλαπλασιάζονται στη χώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε ότι θα υπάρξει κομματικό όφελος υποβάλλοντας την πρόταση μομφής.
Η κυβέρνηση θα επιδιώξει το δικό της κομματικό όφελος, υπενθυμίζοντας τα «άπλυτα» του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνησης.
Το ΚΙΝ.ΑΛ. θα επιδιώξει κομματικό όφελος στην πρώτη «αναμέτρησή» του με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα μικρότερα κόμματα δεν θα ακουστούν καθόλου.
Και οι πολίτες, ως συνήθως, «να πάνε να κόψουν τον λαιμό τους».
