Σοβαρά λάθη στη βιομηχανική και την εξοπλιστική συνεργασία και με το Ισραήλ διαπράττει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, έπειτα από σειρά αστοχιών σε ανάλογες διαπραγματεύσεις με τη Γαλλία (τελική τιμή και χρονοδιάγραμμα πληρωμών για τις φρεγάτες) και σε συζητήσεις με τη Γερμανία (εμπάργκο στην Τουρκία).
Το νέο «επίτευγμα» του κ. Παναγιωτόπουλου καταγράφεται σε μία ευαίσθητη περίοδο, κατά την οποία οι αρμόδιοι διπλωμάτες στην Αθήνα και την Ιερουσαλήμ έχουν καταφέρει να επιβεβαιώσουν τη στενή, διμερή συνεργασία. Σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε στην ελληνική πλευρά να υπάρχει βεβαιότητα πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, ακόμα και αν (έπειτα από 12 περίπου χρόνια) σημειωθεί προσέγγιση της Τουρκίας με το Ισραήλ. Το ίδιο μήνυμα αναμένεται να μεταφέρει, άλλωστε, o αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Αμυνας του Ισραήλ Μπέντζαμιν Γκαντζ σε συνάντηση που θα έχει με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη το Σάββατο, στο περιθώριο της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου.
Ενώ, λοιπόν, όλα κυλούσαν ομαλά στις ελληνοϊσραηλινές αμυντικές επαφές, ο κ. Παναγιωτόπουλος προκάλεσε την απόλυτη σύγχυση, αποστέλλοντας πρόσφατα -μέσω των υπηρεσιών του- δύο διαφορετικές επιστολές για το ίδιο πρόγραμμα προμήθειας πυραύλων με διαφορά μόλις πέντε ημερών!
Συγκεκριμένα, η αρμόδια Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών (ΓΔΑΕ) του υπουργείου Εθνικής Αμυνας απέστειλε στα μέσα Ιανουαρίου επιστολή στην ανάλογη ισραηλινή κρατική υπηρεσία ζητώντας την υποβολή προσφοράς από μία συγκεκριμένη εταιρία προς κάλυψη αναγκών του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Αγνωστο πώς και γιατί, έπειτα από πέντε ημέρες το ελληνικό υπουργείο και η ΓΔΑΕ άλλαξαν γνώμη και με δεύτερη επιστολή ζητούν την υποβολή προσφοράς από άλλη ισραηλινή εταιρία.
Προφανώς, δεν δείχνει την παραμικρή σοβαρότητα η αποστολή δύο διαφορετικών επιστολών για το ίδιο θέμα μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Επομένως, το πρώτο ερώτημα είναι αν η πρωτοφανής παλινωδία οφείλεται στην άσκηση πίεσης από εγχώρια (ελληνικά) συμφέροντα. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να ισχύει μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, επειδή οι συμφωνίες είναι διακρατικές και δεν νοείται δράση πάσης φύσεως ενδιάμεσων και μεσαζόντων. Το δεύτερο ερώτημα είναι γιατί και ποιος άλλαξε γνώμη και συντάχθηκε η νέα επιστολή. Πρόκειται για υπουργική εντολή προς τον γενικό διευθυντή Εξοπλισμών ή για πρωτοβουλία του δεύτερου, εν αγνοία του κ. Παναγιωτόπουλου;
