Τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουν τι θέλουν να είναι. Υπουργοί; Πανελίστες; Σχολιαστές καφενειακού επιπέδου και επί παντός επιστητού; Ο Καιρίδης, για παράδειγμα, δεν μας ξεκαθάρισε χθες ως τι μιλούσε στο πρωινάδικο του ΣΚΑΪ. Εκανε ανάλυση για τα Ελληνοτουρκικά, μας ενημέρωσε ακαδημαϊκά και για τα στάρια, αλλά δεν μίλησε ποτέ ως υπουργός Μετανάστευσης.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Οταν χρειάστηκε να τοποθετηθεί για το αντικείμενο του υπουργείου του, ο Καιρίδης «ξεπέταξε» το θέμα με διαπιστωτικό ύφος παρατηρητή. Ενώ από την αρχή του χρόνου έχουν αυξηθεί πάνω από 65% οι ροές στη χώρα από την Τουρκία, οι απαντήσεις του Καιρίδη ήταν ασυνάρτητες, ότι «τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά», «έχουμε πολλά παράπονα από την Τουρκία, αλλά δεν είναι η ώρα των παραπόνων τώρα», ότι «η Τουρκία δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα» και ότι «η πρόσβαση στην Τουρκία από την Υποσαχάρια Αφρική είναι πολύ εύκολη».
Το πρώτο ερώτημα που γεννάται εύλογα για τον υπουργό -και όχι για τον τηλεσχολιαστή- Καιρίδη είναι «γιατί δεν είναι η ώρα των παραπόνων τώρα» προς την Τουρκία; Δηλαδή, η Ελλάδα θα ανέχεται το παιχνίδι της Τουρκίας με το Μεταναστευτικό μέχρι να υπάρξει -αν και όποτε- πρόοδος διπλωματική για το Αιγαίο; Και ως τότε το μόνο που θα κάνει ο Καιρίδης θα είναι απλά να μιλά με τη Γιόχανσον, φιλοσοφικά, για «συνολική προσέγγιση» στο θέμα; Αν είναι έτσι, τι ακριβώς θα παριστάνει ο Καιρίδης στο Υπουργείο Μετανάστευσης;
Οι πολίτες πληρώνουν τον Καιρίδη και κάθε υπουργό για να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα του χαρτοφυλακίου τους όποτε αυτά εμφανίζονται, όχι όποτε βολέψει η κατάσταση τον διεθνή παράγοντα ή την τρέχουσα συγκυρία. Και, δεύτερον, αν ο Καιρίδης θέλει να ροκανίζει τον χρόνο του σε κανάλια για να μιλά για τη διεθνή διπλωματία και τα Ελληνοτουρκικά ως ακαδημαϊκός, τότε μπορεί να επιστρέψει σε μια πανεπιστημιακή έδρα και ο Μητσοτάκης να δώσει το υπουργείο σε κάποιον που τουλάχιστον θα είναι ουσιαστικά -και όχι τύποις- υπουργός Μετανάστευσης.
Ομως, ο Καιρίδης δεν αρκέστηκε μόνο στις… βαθυστόχαστες αναλύσεις του για τα Ελληνοτουρκικά, στις οποίες σπάνια πέφτει μέσα. Αρχές Φεβρουαρίου του 2022, άλλωστε, δήλωνε πάλι σε τηλεπάνελ ότι η Ρωσία δεν θα εισβάλει στην Ουκρανία. «Πίστευα και επιμένω να πιστεύω ότι τη Ρωσία δεν τη συμφέρει μια εισβολή. Αυτά που θέλει να κερδίσει ο Πούτιν τα κερδίζει και χωρίς εισβολή. Μπορεί να είναι πολλά ο Πούτιν, αλλά βλάκας δεν είναι…» έλεγε, βαθιά νυχτωμένος, στις 14 Φεβρουαρίου 2022. Δέκα μέρες μετά, ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία.
«Στην Αφρική δεν έχουνε ψωμί…»
Χθες, ο Καιρίδης, αφού… ανέλυσε το Μεταναστευτικό, είπε την άποψή του και για το διεθνές πρόβλημα με το σιτάρι: «Εμείς εδώ στην Ευρώπη μιλάμε για αυξημένες τιμές των τροφίμων, στην Αφρική δεν έχουνε ψωμί. Είναι άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Εδώ πιεζόμαστε, εκεί δεν έχουνε να φάνε». Ο υπουργός είχε την έμπνευση να μας συγκρίνει με την Αφρική, προφανώς για να πάψει η ελληνική γκρίνια για τις τιμές στα βασικά αγαθά.
Δηλαδή, θα πρέπει να νιώθουμε ευγνωμοσύνη που έχουμε ελαιόλαδο κι ας έχει φτάσει 13 ευρώ το λίτρο. Να λέμε και «ευχαριστώ» που η κυβέρνηση μας εξασφαλίζει γάλα με 2 ευρώ. Γιατί; Διότι στην Αφρική δεν έχουν ούτε ψωμί να φάνε.
Τέτοια άλματα λογικής η κυβέρνηση τα έχει αναγάγει σε μοντέλο διακυβέρνησης. Ο Μητσοτάκης μάς συγκρίνει με τη Χαβάη για τις φωτιές, αλλά όχι με τη Χαβάη και για τους μισθούς. Ο Αδωνις Γεωργιάδης μάς λέει ότι στη Βρετανία έχουν το «καλό» μηδενικό ωράριο, αλλά δεν μας λέει τίποτα για τις αμοιβές εκεί. Ολο και πιο συχνά η κυβέρνηση «επικοινωνεί» τέτοια ανόητα συγκριτικά παραδείγματα, τραβηγμένα από τα μαλλιά, σε μια προσπάθεια να «εκπαιδεύσει» τον κόσμο στην ανέχεια, κοροϊδεύοντάς τον.
Από τη στιγμή που η κολοσσιαία «ικανότητα» της κυβέρνησης για αποτυχίες κατέπληξε ακόμα και τους ίδιους τους υπουργούς της, το επικοινωνιακό τρικ που σκαρφίστηκαν είναι ότι οι συγκρίσεις μπορεί να λειτουργήσουν καταπραϋντικά. Αντί, π.χ., εξήγησης στο γιατί αφέθηκε να αποτεφρωθεί ο Εβρος, ακούγαμε επί δύο εβδομάδες για τις περσινές πυρκαγιές στην… Πορτογαλία.
Σε άρθρο του τον Απρίλιο, ο Καιρίδης έγραφε ότι «από άποψη οικονομικής μεγέθυνσης σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται στις τρεις πρώτες θέσεις της Ε.Ε.». Μετά το 41% μάς νουθετεί ότι πρέπει να λέμε και «ευχαριστώ» που δεν είμαστε Αφρική. Και Αφρική και success story ταυτόχρονα δεν καταπίνονται. Κατά τον μετεκλογικό Καιρίδη, όμως, πρέπει οι απαιτήσεις διαβίωσης του Ελληνα πολίτη να προσγειωθούν στα μέτρα της χιλιοταλαιπωρημένης και κατάφωρα αδικημένης Αφρικής.
Ο υπουργός Μετανάστευσης, ο οποίος δεν έχει να επιδείξει το παραμικρό έργο στο αντικείμενό του στο υπουργείο αυτό το δίμηνο, είναι ο ίδιος που είχε δηλώσει παλαιότερα ότι «είναι μύθος η Ποντιακή Γενοκτονία», ότι «οι Ελληνες είναι τεχνητό έθνος, όπως και οι Μακεντόνσκι», ότι «είμαστε παιδιά των Οθωμανών», ότι ο Εβρος, ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός στη ΝΑ Ευρώπη, «είναι ένα… ρυάκι». Είναι κάτι τέτοιες δηλώσεις τελικά που στην Ελλάδα σε κάνουν μέχρι και υπουργό.
Βιογραφικό
Υπουργός Μετανάστευσης
Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1969. Σπούδασε νομικά στο ΑΠΘ, με μεταπτυχιακό στο Ταφτς των ΗΠΑ. Από το 1999-2001 ήταν λέκτορας στο Τμήμα Βαλκανικής Πολιτικής στο Χάρβαρντ. Το 2019 ήταν στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. για τις ευρωεκλογές, αλλά δεν εξελέγη. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής, ενώ το 2023 διατήρησε την έδρα του στη Βουλή. Διορίστηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου.
