«Προσωπικά δεν με προβληματίζει τόσο η τουρκική ακράτεια, όσο η αμηχανία της δικής μας πλευράς», δηλώνει ο πρώην πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης, με αφορμή τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά.
Σε συνέντευξή του στην «κυριακάτικη δημοκρατία» και στον Φίλιππο Πανταζή, ο κ. Καρατζαφέρης επισημαίνει ότι «όποιος ήλπιζε ότι οι σύμμαχοί μας θα ναι στο πλευρό μας εθελοτυφλούσε και κάποιοι συνεχίζουν να εθελοτυφλούν», ενώ διαπιστώνει πως «οι κρατούντες, χωρίς καμία εξαίρεση, γονατίζουν, το επιεικέστερο ρήμα, μπρος στον γερμανικό παράγοντα».
Η πρόταση που κάνει ο πρώην πρόεδρος του ΛΑΟΣ, είναι, εφόσον η χώρα μας βρίσκεται σε κίνδυνο, ο πρωθυπουργός «να κάνει προσκλητήριο έμπειρων προσωπικοτήτων. Τους καλύτερους από τους καλούς», σημειώνει.
Οι τουρκικές προκλήσεις κλιμακώνονται, με αποκορύφωμα τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης. Πού οδηγούμαστε κατά τη γνώμη σας;
Πριν απαντήσω στην ερώτησή σας, θα ήθελα να εστιάσω πού πραγματικά βρισκόμαστε. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να εμπλακούμε σε πολεμικές επιχειρήσεις με την Τουρκία; Ναι ή όχι; Έχουμε περιθώρια ελιγμών και σε τι βάθος χρόνου; Πρόκειται για ακραίο τουρκικό σωβινισμό ή για μακροχρόνιο σχεδιασμό με κορύφωση δράσης στις εβδομάδες που ακολουθούν; Η κρίση θεωρείται σοβαρότερη της οικονομικής της περιόδου 2011-2012; Αν δεν απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, πολύ φοβάμαι ότι οδηγούμεθα σε ταπείνωση βαθύτερη από αυτήν της κρίσης των Ιμίων.
Η πολιτική «τα ρίχνω στη νύφη για να συγκινηθεί η πεθερά» ούτε αποτελεσματική ούτε γενναία μπορεί να χαρακτηριστεί. Απελαύνεται ο πρεσβευτής της Λιβύης, της χώρας καρπαζοεισπράκτορα. Στην περίπτωση του ισχυρού συμβαλλόμενου στη λεόντειο σύμβαση καμία διπλωματική δράση. Τι δηλώνει η μέχρι τώρα συμπεριφορά της κυβερνήσεως; Φόβο. Αιφνιδιασμό, ερασιτεχνισμό. Προσωπικά δεν με προβληματίζει τόσο η τουρκική ακράτεια όσο η αμηχανία της δικής μας πλευράς.
Πώς κρίνετε την εξωτερική πολιτική της χώρας; Θα μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που πράττει σήμερα αναφορικά με τα εθνικά μας θέματα;
Αντιστρέφω την ερώτησή σας, κύριε Πανταζή. Υπάρχει κανείς στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό που να είναι ενθουσιασμένος με τους χειρισμούς της ελληνικής κυβερνήσεως από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα; Εκφράζεται με ικανοποίηση ο Έλληνας στο καφενείο, στον χώρο εργασίας του, στις κοινωνικές εκδηλώσεις; Ακούσατε έναν πολίτη που να είπε έστω για μια στιγμή «τους ταπώσατε»; Πήρανε το μάθημά τους τα «μεμέτια»; Πολύ φοβάμαι ότι όλοι αισθάνονται όπως τη βραδιά της 24ης Μαρτίου 2007, όπου στο γήπεδο «Γ. Καραϊσκάκης» η Τουρκία κέρδισε την Ελλάδα 4-1.
Έχετε κάποιο σχόλιο για τη στάση των συμμάχων μας και τη στήριξή τους στα ελληνικά αιτήματα; Αισθάνεστε δικαιωμένος για τον ευρωσκεπτικισμό που είχατε διατυπώσει, ειδικά τα τελευταία χρόνια;
Όποιοι ήλπιζαν ότι οι σύμμαχοί μας θα είναι στο πλευρό μας εθελοτυφλούσαν. Κάποιοι συνεχίζουν να εθελοτυφλούν. Οι σύμμαχοι δεν διαθέτουν αισθήματα. Λειτουργούν με βάση τα συμφέροντά τους και τα συμφέροντά τους είναι η Τουρκία των 85.000.000 και όχι η Ελλάδα των 10.000.000.
Όλοι οι πολιτικοί που έχουν ζήσει στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο, ανεξαρτήτως κομματικών αφετηριών, είναι ευρωσκεπτικιστές. Άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο. Απλώς φοβούνται να το εξωτερικεύσουν. Εγώ απλά κατέγραψα αυτές τις ανησυχίες. Αν υπήρχε «ρατσισμογράφος» θα χτύπαγε κόκκινο καταγράφοντας τα ενδόμυχα των Ευρωπαίων εταίρων.
Τόσο οι Γερμανοί από την εποχή του Κάιζερ, όσο και οι Άγγλοι από την εποχή του Ντισραέλι, είναι προσανατολισμένοι ανατολικότερα της Ελλάδας. Αν βασιστούμε, θα τσακιστούμε. Δυστυχώς, οι κρατούντες, χωρίς καμία εξαίρεση, γονατίζουν -το επιεικέστερο ρήμα- μπρος στον γερμανικό παράγοντα. Το «πρώτα η Ελλάδα» μπήκε στη ναφθαλίνη. Δυστυχώς.
Η χώρα μας έχει πλέον νέο επίτροπό στην Ε.Ε., τον κ. Σχοινά, που παραλαμβάνει τη σκυτάλη από τον κ. Αβραμόπουλο. Πώς κρίνετε την προσφορά του τελευταίου, ειδικά όσον αφορά το κρίσιμο θέμα των ελληνοτουρκικών;
Εξαιρετικός πατριωτικός εθελοντισμός. Ο κ. Μητσοτάκης έπρεπε να αδράξει την προσφορά του κ. Δ. Αβραμόπουλου και να του προτείνει να πάει πρεσβευτής της Ελλάδας στην Άγκυρα. Θα ήταν η ιδανική λύση. Προέρχεται από το διπλωματικό Σώμα και είναι φίλος του Ερντογάν, από τότε που ήταν δήμαρχοι, ο ένας στην Αθήνα και ο άλλος στην Κωνσταντινούπολη.
Είστε από τους πλέον έμπειρους κοινοβουλευτικούς, με μακρά θητεία τόσο στην ελληνική Βουλή, όσο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σημερινή πολιτική σκηνή του τόπου και δη τα κοινοβουλευτικά κόμματα;
Ζυγίστε και μετρήστε όλους τους πρωθυπουργούς, από την εποχή που πήρε τα ηνία της Τουρκίας ο Ερντογάν, και κάντε μια σύγκριση μαζί του. Ουδείς πλεονεκτούσε. Κάθε τι άλλο. Ιδίως τον τελευταίο καιρό, η όποια σύγκριση είναι αμείλικτη. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι υποβαθμισμένο. Ελάχιστες σοβαρές παρουσίες. Οι κοινοβουλευτικές ομάδες αδύναμες. Το ίδιο και στο ευρωκοινοβούλιο, ελάχιστοι μπορούν να σταθούν στα πόδια τους. Αν η Ελλάδα βρίσκεται σε κίνδυνο, τότε ο κ. Κ. Μητσοτάκης πρέπει να κάνει προσκλητήριο έμπειρων προσωπικοτήτων. Τους καλύτερους από τους καλούς. Η επιστράτευση δεν πρέπει να υπόκειται σε κομματικά κριτήρια, αλλά με γνώμονα ποιος διαθέτει τα ουσιώδη, που, στην πολιτική πιάτσα, είναι σε ανεπάρκεια.
Ποια η άποψή σας για τα κοινοβουλευτικά στελέχη που προέρχονται από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και ποια η σχέση σας μαζί τους;
Καταρχήν, ήταν δύο μέχρι τις εκλογές του Ιουλίου και τώρα έχουν γίνει πέντε. Κοντά στον Άδωνι και τον Βορίδη, προστέθηκε ο Θάνος ο Πλεύρης και ακόμα ο Κυριάκος Βελόπουλος και ο Αντώνης Μυλωνάκης. Άλλοι προχώρησαν περισσότερο και άλλοι τώρα βρίσκουν τον βηματισμό τους. Κάποιοι απ’ αυτούς με ρωτούν για θέματα που τους απασχολούν. Απολαμβάνω τον σεβασμό τους και την εκτίμησή τους. Δεν το θεωρώ αμελητέο αυτό. Όλοι τους, ανεξαρτήτως του επελαύνοντος φιλελευθερισμού, παραμένουν πατριώτες. Η μετάλλαξις δεν έχει αλλοιώσει το ιδεολογικό τους DNA. Ευτυχώς.
Ο ΛΑΟΣ, μετά τις τελευταίες χαμηλές επιδόσεις, επιχειρεί να αναδιοργανωθεί και, όπως μαθαίνουμε, οδηγείται σε συνέδριο την άνοιξη για την ανάδειξη του νέου προέδρου. Πόση τύχη θεωρείτε ότι έχει το συγκεκριμένο εγχείρημα;
Ως ιδρυτής του κόμματος, θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μου προς τα στελέχη και τους οπαδούς του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, που συνεχίζουν την προσπάθεια αναβίωσης του κομματικού μηχανισμού. Με νέα γραφεία, με έναν έμπειρο πρόεδρο, τον τ. ευρωβουλευτή Νίκο Σαλαβράκο, με μια νέα ηγετική ομάδα, το αύριο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού ατενίζεται εξόχως αισιόδοξο. Το κόμμα οδηγείται σε συνέδριο και, από κει και πέρα, όλα είναι ανοιχτά.
