Η προσπάθειά του να αγοράσει εσωκομματική «ειρήνη» στη Ν.Δ., με την επιλογή αρχικά του Κώστα Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας και του Νικήτα Κακλαμάνη στη συνέχεια για την προεδρία της Βουλής, είναι το νέο μεγάλο στοίχημα του Κυριάκου Μητσοτάκη, το οποίο, όμως, θα κριθεί στην πράξη, αφενός μεν από την ίδια τη βάση της «γαλάζιας» παράταξης και, αφετέρου, από την πολιτική που θα ακολουθήσει εφεξής η κυβέρνηση στα εσωτερικά και εξωτερικά μέτωπα.
- Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Επί του παρόντος, η «δεξιά» στροφή, την οποία επιχείρησε να συμβολίσει με τις επιλογές αυτές ο πρωθυπουργός, δεν φαίνεται να αίρει την ιδεολογικοπολιτική μετάλλαξη που έχει δρομολογήσει για το κυβερνών κόμμα, ούτε να σηματοδοτεί αλλαγές τόσο στο διπλωματικό πεδίο -και δη στα Ελληνοτουρκικά– όσο και στους καίριους άξονες της οικονομικής και κοινωνικής ατζέντας που εφαρμόζει.
Η επιλογή του κ. Τασούλα συνοδεύτηκε από ένα έντονο παρασκήνιο και από πολλές μπλόφες εκ μέρους του κ. Μητσοτάκη, σε βαθμό μάλιστα που ο Ευάγγελος Βενιζέλος τουλάχιστον έως και τη Δευτέρα θεωρούσε εαυτόν «1.000% σίγουρο» για τη δική του υποψηφιότητα. Χρειάστηκε να φτάσει το απόγευμα της Τρίτης για να πειστεί -αφού το πολυαναμενόμενο τηλεφώνημα δεν έγινε- ότι είχε κάνει λάθος. Δεν έχει διευκρινιστεί εάν ο ίδιος είχε επηρεαστεί από τις γενικότερες εντυπώσεις ή εάν είχαν προηγηθεί και άλλα δεδομένα. Το βέβαιο είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης ακολούθησε μια ολόκληρη τακτική παραπλάνησης με τις σκόπιμες διαρροές, έως και το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ότι αναζητά πρόσωπο από τον χώρο της Κεντροαριστεράς, έχοντας ήδη αποκλείσει -όπως αποκάλυψε εγκαίρως η «κυριακάτικη δημοκρατία» και παρά τα φημολογούμενα- την περίπτωση της Κ. Σακελλαροπούλου. Αλλωστε, ήταν πολύ σαφές εσωτερικά στο κυβερνών κόμμα ότι πάνω από είκοσι βουλευτές είχαν διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να την ψηφίσουν εκ νέου.
Θόλωσε τα νερά
Οπως σημειώνουν αξιόπιστες πηγές, με αυτή την τακτική ήθελε να θολώσει τα νερά για να «αποκοιμίσει» τους ενδιαφερομένους, και πρωτίστως τον κ. Βενιζέλο, και για να καθησυχάσει τους συνομιλητές και συνεργάτες του στο Μαξίμου που επέμεναν σε «κεντροαριστερή επιλογή». Παράλληλα, όμως, έτρεχαν και αλλεπάλληλες εσωτερικές δημοσκοπήσεις που επιβεβαίωναν, με πολύ δραματικό τρόπο, τη συνεχή αιμορραγία της Ν.Δ. στην παραδοσιακή δεξιά βάση της. Στα όρια του πανικού ο κ. Μητσοτάκης είχε ανάγκη να κάνει επιλογές τέτοιες που να δημιουργούν την ελπίδα, έστω και εικονικά, για αλλαγή κατεύθυνσης, προκειμένου να απορροφηθούν οι κραδασμοί και να συγκρατηθούν νέες απώλειες, οι οποίες, παρά τους εξωραϊσμούς των δημοσκοπήσεων, αποδεικνύονται υπαρκτές. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός εκτιμά ότι θα ηρεμήσει πλέον το κλίμα και στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, που είχε γίνει το τελευταίο διάστημα επικίνδυνα ταραγμένο. Στο πλαίσιο αυτό εκτιμάται ότι θα σταματήσουν και τα «αντάρτικα» βουλευτών, είτε μέσω δημόσιων δηλώσεων είτε κατάθεσης ερωτήσεων, ενώ πιστεύει ότι επιτυγχάνει και την πλήρη αποδυνάμωση του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δήλωσε μάλιστα ότι θα ψηφίσει και ο ίδιος τον Κ. Τασούλα.
Η εκλογή δε του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας φαίνεται ότι θα γίνει τελικά με περισσότερες από τις 156 σημερινές τυπικές ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας, επιτρέποντας και τους ανάλογους πανηγυρισμούς στο πρωθυπουργικό επιτελείο, μολονότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης πήραν αρνητική στάση.
Το ερώτημα που πλανάται τώρα στους πολιτικούς διαδρόμους είναι εάν η «τριλογία» αυτή των διευθετήσεων στα ρετιρέ της πολιτειακής και εκτελεστικής εξουσίας θα ολοκληρωθεί άμεσα με την πραγματοποίηση του ανασχηματισμού ή θα υπάρξει καθυστέρηση. Αν και συνομιλητές του Μεγάρου Μαξίμου τα τελευταία εικοσιτετράωρα διατείνονται ότι οι αλλαγές στην κυβέρνηση ίσως πάνε χρονικά πιο πίσω, η πρόσφατη εμπειρία με τους χειρισμούς για την προεδρική εκλογή έδειξαν ότι ο κ. Μητσοτάκης αρέσκεται στους αιφνιδιασμούς και ως εκ τούτου όλα πρέπει να θεωρούνται πιθανά. Αλλωστε είναι ισχυρή η τάση που θεωρεί ότι πρέπει να κλείσει σχετικά γρήγορα -και πάντως πριν από το Πάσχα- ο κύκλος αυτός, για να τεθεί μια συνολική αφετηρία εκκίνησης της κυβερνητικής ανάκαμψης. Επίσης, εντός του υπουργικού συμβουλίου άπαντες βρίσκονται πλέον σε κλίμα αναμονής, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη λειτουργία της κυβέρνησης, ενώ αναζωπυρώνονται και οι πιέσεις από τους δεκάδες βουλευτές που αξιώνουν θώκο ως αντάλλαγμα και της δικής τους υποταγής. Δημιουργούνται παράλληλα προσδοκίες ότι αυτή τη φορά θα «αδειάσουν» πολλές θέσεις εξωκοινοβουλευτικών υπουργών, καθώς και ότι έως το 2027 θα ακολουθήσει άλλος ένας ανασχηματισμός, ώστε να… βολευτούν όσο γίνεται περισσότεροι. Επίσης, υπ’ ατμόν θεωρούνται άμεσα τουλάχιστον δύο υπουργοί, ένας εκ των οποίων ο Χρήστος Στυλιανίδης, από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Αν και αφήνεται να διαρρεύσει ότι θα φύγει για να προετοιμάσει την κάθοδό του στις επόμενες προεδρικές εκλογές στην Κύπρο, η πραγματικότητα είναι ότι τον συμπαρέσυρε η αποχώρηση της Κ. Σακελλαροπούλου από την Ηρώδου του Αττικού.
Ο εσωκομματικός «εμφύλιος», η επιστροφή Παπασταύρου και η αναβάθμιση Χατζηδάκη
Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, το «μείγμα» του επόμενου υπουργικού συμβουλίου, όποτε κι αν προκύψει αυτό, αποτελεί μια νέα σπαζοκεφαλιά, καθώς στη συζητούμενη είσοδο και άλλων «γηγενών» στελεχών, στο πλαίσιο της αποκαλούμενης «δεξιάς στροφής», έχουν εκφραστεί ήδη, κατά τις πληροφορίες, αντιδράσεις από τους εκ μετεγγραφής «κεντρώους» και «σημιτικούς», που φοβούνται ότι θα χάσουν την πρωτοκαθεδρία εντός και στα πέριξ του Μεγάρου Μαξίμου.
Ανυπέρβλητο πρόβλημα προκαλούν στο μεταξύ οι… εμφύλιοι μεταξύ υπουργών, αναπληρωτών και υφυπουργών σε αρκετά υπουργεία. Λέγεται μάλιστα ότι μία από τις παραμέτρους της παραίτησης του υφυπουργού Εξωτερικών Κώστα Φραγκογιάννη, που ανακοινώθηκε την Παρασκευή, συνδέεται με τις τριβές με τον Γ. Γεραπετρίτη.
Ενδιαφέρον έχουν οι πληροφορίες και για ορισμένες «επιστροφές» στην κυβέρνηση, μεταξύ των οποίων και του Σταύρου Παπασταύρου, ο οποίος προαλείφεται για το υπουργείο Μετανάστευσης, όπου έπαιζε παρασκηνιακό ρόλο και κατά την αρχική περίοδο. Γενικότερα μέσω του ανασχηματισμού θα φανεί κατά πόσο ο κ. Μητσοτάκης θα επιδιώξει να προετοιμάσει και την «επετηρίδα» στη Ν.Δ., εν όψει του 2027, αναβαθμίζοντας σε υπουργό Εξωτερικών τον Κ. Χατζηδάκη, για να τον χρίσει έτσι και άτυπο διάδοχό του για την ηγεσία…
Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία
Όσο και να ανακατέψει την τράπουλα θα φύγει κυνηγημένος. Μια του κλέφτη, δύο του κλέφτη τρεις και ο κακός του χρόνος.