Νικήτας Κακλαμάνης: Η δικαίωση θα έρθει, ο κόσμος να χαλάσει

Ενός λεπτού σιγής στη μνήμη των θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών τήρησε η Ολομέλεια τη Βουλής.

«Σκύβω ταπεινά το κεφάλι μπροστά στις 57 ψυχές και στους δικούς τους ανθρώπους με μια τίμια υπόσχεση ότι η Βουλή θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η δικαίωση θα έρθει ο κόσμος να χαλάσει». Αυτό τόνισε ο πρόεδρος της Βουλής, Νικήτας Κακλαμάνης, στην ειδική επετειακή αναφορά που έγινε εκ μέρους του, στην Ολομέλεια της Βουλής, στη μνήμη των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών.

«Σε λίγο, έξω από το Κοινοβούλιο αλλά και μακριά από αυτό, θα συγκεντρωθούν οι άνθρωποι που μας εμπιστεύτηκαν για να διαδηλώσουν με κεντρικό μήνυμα τη φράση “δεν έχω οξυγόνο”. Με αφορμή αυτό το σύνθημα θα ήθελα να κάνω μία επισήμανση. Το οξυγόνο είναι πρωταρχικό στοιχείο για τη ζωή και κυρίως είναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο. Έτσι ακριβώς πρέπει να το κρατήσουμε όλοι. Να το μεταχειριστούμε όπως του πρέπει, ως κάτι πολύτιμο, αχρωμάτιστο και καθαρό από τις δικές μας ενδεχόμενες ταπεινές φιλοδοξίες», σημείωσε ο κ. Κακλαμάνης.

Παράλληλα, άφησε αιχμές για όσους προσπαθούν να «θολώσουν τα νερά» έχοντας ταπεινά κριτήρια. Όπως είπε, κανείς δεν γλιτώνει από την αλήθεια και κάλεσε όλους να αφήσουν ήσυχη τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της.

«Η σημερινή μέρα με τις συγκεντρώσεις της δεν ενσωματώνει απλώς ένα πάνδημο αίτημα για απόλυτη διαλεύκανση του δυστυχήματος, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια φωνή γενικευμένου φόβου και αγωνίας, που κάποιοι καλλιέργησαν μεθοδικά στον κόσμο για να θολώσουν τα νερά βγάζοντας τα δικά τους πορίσματα και περιφρονώντας τη δικαστική έρευνα. Αυτοί που επίτηδες αποφεύγουν να μιλούν για τους θεσμικούς, επιχειρηματικούς και υπαλληλικούς αυτουργούς της σύγκρουσης», επεσήμανε ο πρόεδρος της Βουλής και πρόσθεσε:

«Παρ’ όλα αυτά, είμαι πεπεισμένος πως η αλήθεια βρίσκει πάντα τον δρόμο της. Ότι και αν πούμε, ότι και αν κάνουμε, από αυτήν δεν γλιτώνει κανείς, και θα βγει στο φως για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Γιατί είναι άλλο η δικαιοσύνη και άλλο η εκδίκηση. Η πρώτη βασίζεται στη νηφαλιότητα, την ευθύνη και τη σύνεση. Η δεύτερη στο μίσος, στην ιδιοτέλεια και τον φανατισμό. Οφείλουμε, έστω και τώρα, να ανακτήσουμε τη σοβαρότητά μας και να ταχθούμε αναφανδόν στο πλευρό της δικαιοσύνης. Ενός θεσμού ανεξάρτητου από τις δικές μας βλέψεις ή μικροπρέπειες, ενός θεσμού που σήμερα λοιδορείται, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν έχει χειροκροτηθεί για τις υποδειγματικές αποφάσεις του σε υποθέσεις ορόσημα.

Γι’ αυτό ακριβώς δεν μπορούμε να βαφτίζουμε καλή ή κακή τη δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη είναι μία και ανεξάρτητη. Είναι ένας αυτόνομος οργανισμός με τους δικούς του κανόνες, τους δικούς του ρυθμούς, τους δικούς του διαδικασίες. Ας την αφήσουμε, λοιπόν, να κάνει τη δουλειά της. Σε ό,τι αφορά το Σώμα, αυτά όφειλα να επισημάνω για να γίνουν κατανοητά από όλους ανεξαιρέτως».

«Όμως, για να επανέλθουμε στα σημαντικά, σε ό,τι αφορά στην ουσία της σημερινής ημέρας, σκύβω ταπεινά το κεφάλι μπροστά στις 57 ψυχές και στους δικούς τους ανθρώπους, σε αυτούς που ουσιαστικά δεν μπορούν να ζητήσουν δικαίωση, γιατί δικαίωση θα ήταν να γυρίσουν πίσω τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Οι άνθρωποι αυτοί ζητούν δικαιοσύνη και θα την έχουν, ο κόσμος να χαλάσει. Κλείνοντας, θέλω να αφήσω, με μια βαθιά υπόκλιση, μια τίμια υπόσχεση προς όλες τις οικογένειες των Τεμπών, ότι η ελληνική Βουλή θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων», κατέληξε ο κ. Κακλαμάνης.