«Κερκόπορτα» για την είσοδο της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή άμυνα χαρακτήρισε ο αγανακτισμένος υπουργός Αμυνας Νίκος Δένδιας την έγκριση με σιωπηρή ομοφωνία -άρα και της Ελλάδας- της συμμετοχής τουρκικών εταιριών μαζί με ευρωπαϊκές στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, που θα ενισχυθεί με 150 δισ. ευρώ σε δάνεια.
- Της Κύρας Αδάμ – εφημερίδα δημοκρατία
Ο αγανακτισμένος ΥΕΘΑ με τους Ευρωπαίους εταίρους -και αντιπολιτευόμενος εκ του ασφαλούς και πλαγίως την κυβέρνησή του για το χειρισμό του ευρωπαϊκού Κανονισμού SAFE- ξιφούλκησε γενναία στον αέρα εναντίον των εταίρων, που θέλουν πάση θυσία να κάνουν δουλειές με την Τουρκία, αλλά και υπογείως εναντίον της κυβέρνησής του, που δεν αξιοποίησε την προϋπόθεση άρσης του τουρκικού casus belli, ώστε να μη δημιουργηθεί η τουρκική «κερκόπορτα» στην Ευρώπη.
Ωστόσο, ο κ. Δένδιας, πέραν του δικαιώματός του να «επιπλήττει» την κυβέρνηση στην οποία ανήκει όταν ο ίδιος δεν συμφωνεί, διαθέτει προηγούμενη πείρα και πεπραγμένα (υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Αμυνας), με πολλές «κερκόπορτες» που έχει ο ίδιος ανοίξει στην Τουρκία, και μάλιστα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, χωρίς ποτέ να εξηγήσει την αναγκαιότητα των πράξεών του προς όφελος των εθνικών συμφερόντων.
Για παράδειγμα, γιατί λίγες μόνο ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως ΥΠΕΞ της κυβέρνησης Μητσοτάκη, προκειμένου να επιτρέψει στην Τουρκία να κάνει άσκηση στην περιοχή Ρόδου – Καστελορίζου, εν μέσω απαγόρευσης του μνημονίου Παπούλια – Γιλμάζ, με μεγάλη γενναιοδωρία, εγγράφως και επισήμως, πέταξε Ρόδο και Καστελόριζο εκτός Αιγαίου και το έθεσε στη Μεσόγειο; Ανοιξε έτσι την τεράστια «κερκόπορτα» στην Τουρκία για τη δημιουργία της Τ/Λ ΑΟΖ, δεδομένου ότι, λόγω Δένδια, έχει στα 12 ν.μ. χωρικά ύδατα μεταξύ Ρόδου – Καστελορίζου, τα οποία «στραγγαλίζουν» την ΑΟΖ Ρόδου – Καστελορίζου.
Επιπλέον, γιατί από τον Φεβρουάριο ο υπουργός Αμυνας δέχεται εξευτελιστικά να κλείνει μόνος του -ως έχων την απόλυτη αρμοδιότητα- τα τρία μόνιμα ελληνικά πεδία βολής (Κρήτης, Ψαθούρας, Ανδρου) κάθε μήνα, τιμώντας εθνικές και θρησκευτικές εορτές της Τουρκίας, χωρίς κανένα τουρκικό αντάλλαγμα;
Είχε τις ευκαιρίες, αλλά…
Αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ως ΥΠΕΞ και ΥΕΘΑ, είχε πάρα πολλές φορές μέσα στα συμβούλια τους φακέλους της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας και την πρόοδο στις ευρωτουρκικές σχέσεις, τις οποίες αποδέχθηκαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, στα οποία ουδέποτε ετέθη το θέμα, π.χ., άρσης του casus belli ή επιβολής στους Ευρωπαίους εταίρους της αναγκαιότητας ρήτρας μη χρησιμοποίησης ευρωπαϊκού αμυντικού υλικού αγορασμένου από την Τουρκία εναντίον της Ελλάδας (εκτός αν υποθέσουμε ότι ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης έδενε… χειροπόδαρα στην καρέκλα του και φίμωνε τον υπουργό του, κάθε φορά που αυτός ήταν αποφασισμένος να κλείσει όλες τις ευρωπαϊκές «κερκόπορτες» στην Τουρκία).
Αλλά και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ ο ΥΕΘΑ, όπως και κάθε άλλος προηγούμενος ΥΕΘΑ της χώρας μας, είχε πάμπολλες και σοβαρές ευκαιρίες να απαιτήσει, να επιβάλει με την απειλή βέτο και να κερδίσει τη διαγραφή από το 1980 και τούδε των δύο αποφάσεων γενικών γραμματέων του ΝΑΤΟ και του SACEUR, που έχουν επιβάλει την αστήριχτη αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου προς τέρψη και όφελος της Τουρκίας…
Η παρούσα συμπεριφορά του ΥΕΘΑ δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα, ούτε θα επιβάλει το σφράγισμα στις «κερκόπορτες» που έχουν ανοίξει στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Είναι κομματικά επωφελείς αντιδράσεις της στιγμής, που έχουν χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν από πολλούς, αλλά ουδέποτε έχουν μεταφραστεί σε πράξεις.
Απο την αρχη ηταν το λαθος , με την Τουρκια . Με τα σλογκαν περι καλης γειτονιας , και διεθνες δικαιο , που να βρεις δικαιο με αυτους . Ειναι να μην μπουνε στο χωραφι σου , μπουνε την πατησες , δεν φευγουν με τιποτες .