Το 2025 δεν καταγράφηκε απλώς ως μία ακόμη πολιτική χρονιά. Καταγράφηκε ως έτος συσσώρευσης κρίσεων, όπου παλιές πληγές άνοιξαν ξανά και νέες υποθέσεις ήρθαν να ενισχύσουν το αίσθημα θεσμικής κόπωσης. Η πολιτική ζωή της χώρας διαμορφώθηκε μέσα σε ένα περιβάλλον έντονης κοινωνικής δυσπιστίας, συνεχούς αντιπαράθεσης και αμφισβήτησης της ίδιας της κρατικής λειτουργίας.
Η τραγωδία των Τεμπών παρέμεινε ανοιχτή πληγή και μετατράπηκε σε μόνιμο πολιτικό σημείο αναφοράς. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποκάλυψε για ακόμη μία φορά τη σκοτεινή πλευρά της διαχείρισης δημόσιου και ευρωπαϊκού χρήματος. Στην εξωτερική πολιτική, το φιάσκο στην Κάσο και η υποχώρηση στο καλώδιο Ελλάδας–Κύπρου ανέδειξαν τα όρια της ελληνικής στρατηγικής απέναντι στις τουρκικές πιέσεις.
Την ίδια στιγμή, η αντιπολίτευση αναζητούσε τον εαυτό της: ο ΣΥΡΙΖΑ σε κρίση, η επιστροφή Τσίπρα ως πολιτικό γεγονός με ανοιχτό πρόσημο, και η άνοδος της Ζωής Κωνσταντοπούλου ως έκφραση αντισυστημικής οργής.
Το 2025 ανέδειξε με ωμό τρόπο το κεντρικό ερώτημα της εποχής: αν το πολιτικό σύστημα μπορεί ακόμη να πείσει ότι ακούει, ελέγχεται και λογοδοτεί.
Η υπόθεση των Τεμπών: εξεταστικές, πολιτικές ευθύνες και το αίτημα της λογοδοσίας
Το 2025 αποτέλεσε χρονιά καμπής για την υπόθεση του σιδηροδρομικού εγκλήματος στα Τέμπη. Οι δικαστικές εξελίξεις, οι αποκαλύψεις νέων στοιχείων και κυρίως η πολιτική διαχείριση της υπόθεσης επανέφεραν με ένταση το ζήτημα στο κέντρο της δημόσιας ζωής.
Η αντιπολίτευση κατήγγειλε περιορισμένο εύρος διερεύνησης της υπόθεσης και απόπειρα αποσύνδεσης των πολιτικών ευθυνών από τις διοικητικές και ποινικές.
Παράλληλα, νέα στοιχεία για την κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου, τις συμβάσεις ασφαλείας και τις διαχρονικές ευθύνες του κράτους αναζωπύρωσαν τη δημόσια οργή. Οι συγγενείς των θυμάτων βρέθηκαν ξανά στην πρώτη γραμμή, καταγγέλλοντας καθυστερήσεις, θεσμική αδράνεια και προσπάθεια πολιτικής φθοράς της υπόθεσης μέσω της χρονικής μετάθεσης των κρίσιμων αποφάσεων.
Η δημοσίευση των πορισμάτων (ΕΟΔΑΣΑΜ και Καρώνη) ανέβασε το επίπεδο αντιπαράθεσης γύρω από την πιθανή παρουσία υδρογονανθράκων και τα έλαια σιλικόνης, προκαλώντας δημόσιο διάλογο και πολιτικές συγκρούσεις. 2,5 χρόνια μετά το πολύνεκρο έγκλημα στο πόρισμα της ΔΑΕΕ δεν βρέθηκε τίποτα ύποπτο.
Παράλληλα, νέα στοιχεία για την κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου και τις συμβάσεις ασφαλείας αναζωπύρωσαν τη δημόσια οργή. Οι συγγενείς των θυμάτων βρέθηκαν ξανά στην πρώτη γραμμή, καταγγέλλοντας καθυστερήσεις, θεσμική αδράνεια και προσπάθεια πολιτικής φθοράς της υπόθεσης.
Τα μαζικά συλλαλητήρια μνήμης και διαμαρτυρίας δεν είχαν μόνο συμβολικό χαρακτήρα. Αποτέλεσαν ευθεία πολιτική παρέμβαση, μετατρέποντας τα Τέμπη σε εμβληματικό ζήτημα για το κράτος δικαίου.
Το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ: επιδοτήσεις, «φραπές» και κοινωνική οργή
Ξεχωριστή πολιτική πληγή του 2025 αποτέλεσε το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ, που ανέδειξε χρόνιες παθογένειες στη διαχείριση των αγροτικών επιδοτήσεων και προκάλεσε έντονη κοινωνική αγανάκτηση.
Στο επίκεντρο βρέθηκαν αποκαλύψεις για παράνομες ή αμφισβητούμενες επιδοτήσεις, διοικητικές παραλείψεις και πρόσωπα-κλειδιά. Οι περιπτώσεις των Σεμερτζίδου και «Φραπέ» έγιναν σύμβολο ενός συστήματος αδιαφάνειας, με καταγγελίες για ευνοϊκή μεταχείριση και εσωτερικές διαδρομές εξουσίας.
Οι αποκαλύψεις προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στον αγροτικό κόσμο, αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία, καθώς τέθηκε το ερώτημα ποιοι τελικά ωφελούνται από τα ευρωπαϊκά κονδύλια και ποιοι μένουν εκτός. Η αντιπολίτευση έκανε λόγο για διασπάθιση δημόσιου χρήματος και ζήτησε πολιτικές ευθύνες, ενώ η κυβέρνηση προσπάθησε να περιορίσει τις επιπτώσεις, μιλώντας για μεμονωμένες περιπτώσεις και θεσμικές διορθώσεις.
Το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ ενίσχυσε το αίσθημα αδικίας και εξόργισε τον αγροτικό κόσμο που έκλεισε τις εθνικές οδούς.
Κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς και το πολιτικό σύστημα
Το 2025 καταγράφηκε έντονη φθορά της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς. Δημοσκοπήσεις κατέγραψαν υψηλά ποσοστά δυσπιστίας προς τη Βουλή, τα πολιτικά κόμματα και τη Δικαιοσύνη, ενώ η έννοια της «συγκάλυψης» κυριάρχησε στον δημόσιο λόγο.
Η πολιτική αντιπαράθεση έλαβε συχνά χαρακτήρα θεσμικής σύγκρουσης, με ανταλλαγή βαριών κατηγοριών μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για τον έλεγχο ανεξάρτητων αρχών, τον ρόλο των ΜΜΕ και τη λειτουργία της δημοκρατίας.
Η συζήτηση για τη θεσμική θωράκιση του κράτους επανήλθε δυναμικά, χωρίς ωστόσο να επιτευχθεί πολιτική συναίνεση.
Εξωτερική πολιτική: Κάσος, Τουρκία, συμφωνίες
Η εξωτερική πολιτική αποτέλεσε το 2025 ένα από τα πιο ευαίσθητα και πολιτικά εκρηκτικά πεδία. Στο επίκεντρο βρέθηκε το λεγόμενο «φιάσκο της Κάσου», όταν ελληνικές κινήσεις στην περιοχή ανέδειξαν εκ νέου τα όρια άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων υπό το βάρος των τουρκικών αντιδράσεων. Οι τουρκικές παρεμβάσεις και οι σαφείς απειλές κλιμάκωσης δημιούργησαν εικόνα διπλωματικής οπισθοχώρησης, προκαλώντας έντονη πολιτική κριτική.
Η αναστολή ή επιβράδυνση του έργου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας–Κύπρου, με φόντο τις τουρκικές προειδοποιήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ερμηνεύτηκε ως μήνυμα περιορισμένης κυριαρχίας και διπλωματικής αδυναμίας.
Το 2025 χαρακτηρίζεται ως έτος-ορόσημο για τις έρευνες στο Ιόνιο και την Κρήτη. Συμφωνίες μεταξύ κολοσσών όπως η ExxonMobil, ανοίγουν τον δρόμο για ερευνητικές γεωτρήσεις στο Μπλοκ 2 (ΒΔ Ιόνιο), ενισχύοντας τις προσδοκίες για εγχώρια παραγωγή. Παράλληλα, η τριμερής Συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ αποτελεί κεντρικό πυλώνα σταθερότητας, με έμφαση στην ενέργεια και την ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αντιπολίτευση σε μετάβαση: ΣΥΡΙΖΑ, επιστροφή Τσίπρα και άνοδος Κωνσταντοπούλου
Το 2025 σημαδεύτηκε από βαθιά αναδιάταξη στον χώρο της αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε σε παρατεταμένη κρίση ταυτότητας, με εσωκομματικές συγκρούσεις, χαμηλή κοινωνική απήχηση και αδυναμία συγκρότησης πειστικής εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στον δημόσιο πολιτικό λόγο λειτούργησε ως γεγονός με έντονο πολιτικό συμβολισμό. Παρεμβάσεις, ομιλίες και δημόσιες τοποθετήσεις αναζωπύρωσαν τη συζήτηση για τον ρόλο του στην ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς, χωρίς ωστόσο να αίρουν πλήρως τα ερωτήματα για το μέλλον και τη φυσιογνωμία του κόμματος.
Την ίδια στιγμή, καταγράφηκε αξιοσημείωτη άνοδος της δημοφιλίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία εμφανίστηκε να κεφαλαιοποιεί τη γενικευμένη δυσπιστία προς το πολιτικό σύστημα. Ο αντισυστημικός της λόγος, η έμφαση στη σύγκρουση με θεσμούς και η ρητορική περί δικαιοσύνης και διαφάνειας βρήκαν απήχηση σε τμήματα της κοινωνίας που νιώθουν πολιτικά άστεγα.
Πολιτική πόλωση χωρίς γέφυρες
Το πολιτικό κλίμα του 2025 χαρακτηρίστηκε από υψηλή πόλωση και απουσία συναινέσεων. Οι κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις συχνά ξεπέρασαν τα όρια της πολιτικής κριτικής, αποτυπώνοντας ένα βαθύ ρήγμα στον δημόσιο διάλογο.
Εργασιακές μεταρρυθμίσεις και γενικές απεργίες
Ιδιαίτερη πολιτική ένταση προκάλεσαν οι εργασιακές ρυθμίσεις που τέθηκαν σε εφαρμογή ή ανακοινώθηκαν εντός του 2025. Συνδικάτα και εργατικά κέντρα οργάνωσαν γενικές απεργίες, καταγγέλλοντας απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και υποβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Οι κινητοποιήσεις παρέλυσαν επανειλημμένα τη χώρα, με μαζική συμμετοχή και συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας. Το ζήτημα των ωραρίων, των συλλογικών συμβάσεων και της εργασιακής ασφάλειας επανήλθε στο προσκήνιο ως κεντρικό πολιτικό διακύβευμα.
Οικονομική πολιτική, ακρίβεια και κοινωνικές αντιδράσεις
Παρά τους θετικούς μακροοικονομικούς δείκτες και τους υψηλότερους του ευρωπαϊκού μέσου όρου ρυθμούς ανάπτυξης, το 2025 χαρακτηρίστηκε από έντονη κοινωνική πίεση λόγω ακρίβειας, στεγαστικού προβλήματος και κόστους ζωής.
Η έγκριση του κρατικού προϋπολογισμού συνοδεύτηκε από κινητοποιήσεις εργαζομένων, αγροτών και επαγγελματικών ομάδων. Η κυβέρνηση υποστήριξε ότι η δημοσιονομική σταθερότητα είναι αδιαπραγμάτευτη, ενώ η αντιπολίτευση έκανε λόγο για κοινωνική ανισότητα και πολιτικές που ευνοούν λίγους. Η οικονομία αποτέλεσε βασικό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, με επίκεντρο το ερώτημα αν η ανάπτυξη μεταφράζεται σε κοινωνικό όφελος.
Το βέβαιο είναι ότι το 2025 ήταν ένα έτος έντονων προκλήσεων και αλλαγών για την Ελλάδα, με ισχυρή κοινωνική κινητοποίηση, σημαντικά πολιτικά και οικονομικά ζητήματα, αναβαθμισμένες στρατηγικές άμυνας, αλλά και βαθιά ανθρώπινα γεγονότα που σημάδεψαν την κοινή γνώμη.
Οταν βλεπω ενα μπαγλαμα στην TV ,αλλαζω καναλι . Μου ανεβαινει η πιεση στο κεφαλι .
Γ@μω τη ΝΔ και κάθε πouστη νεοδημοκράτη…