Υπέρ της παραμονής των Γλυπτών του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο τάσσεται ο Υπουργός Πολιτισμού του Ηνωμένου Βασιλείου, Όλιβερ Ντάουντεν, σε συνέντευξή του στους Times.
Ο Όλιβερ Ντάουντεν χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι η επιστροφή ενός πολιτιστικού θησαυρού στους διεκδικητές του θα απειλούσε τα μουσεία με απώλεια των εκθεμάτων τους, ουσιαστικά παραγνωρίζοντας την ιδιαιτερότητα των Γλυπτών που βρίσκονται στο Λονδίνο ως μέρος ενός ενιαίου έργου τέχνης που έχει κατακερματιστεί.
«Όταν αρχίσεις να τραβάς αυτή την κλωστή, πραγματικά πού καταλήγεις; Θα επιμέναμε στην επιστροφή της Ταπισερί της Μπαγιέ; Αμερικανικά ιδρύματα είναι ασφυκτικά γεμάτα από βρετανικά αριστοτεχνήματα. Η Ιαπωνία έχει πληθώρα κινεζικών και κορεατικών αριστοτεχνημάτων. Είναι εξαιρετικά υψηλός ο πήχυς για αυτό… διότι απλά δε βλέπω πού σταματά. Μπαίνεις σε μια τρύπα και δένεις τα χέρια των ιδρυμάτων μας. Νομίζω ότι είναι απλά αδύνατο να πας πίσω και να ξεμπλέξεις όλα αυτά τα πράγματα», είπε χαρακτηριστικά.
«Το Βρετανικό Μουσείο είναι ένα μουσείο του κόσμου για τον κόσμο»
Ο Βρετανός υπουργός Πολιτισμού χαρακτήρισε το Βρετανικό Μουσείο ως ένα μεγαλοπρεπές πολιτιστικό ίδρυμα όπου ο επισκέπτης εμπλουτίζεται βλέποντας μαζί «θαυμάσια κομμάτια πολιτιστικής κληρονομιάς» από όλο τον κόσμο. «Και δεν είναι μόνο για τον βρετανικό λαό. Είναι ένα μουσείο του κόσμου για τον κόσμο και ξέρω ότι έχει πολλές σημαντικές συνεργασίες», προσθέτει ο Βρετανός υπουργός.
Ο ίδιος σχολιάζει ότι ενώ αγαπά τα Μπρούτζινα του Μπενίν που εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο, ποτέ δεν είχε δεθεί τόσο πολύ με τα Γλυπτά του Παρθενώνα, μέχρι που τον ξενάγησε ο διευθυντής του μουσείου Χάρτβιχ Φίσερ και του εξιστόρησε σε βάθος περί τίνος πρόκειται, «αποκαλύπτοντας ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο καλλιτεχνίας το οποίο βρήκα πραγματικά πηγή έμπνευσης».
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός, ότι ο κ. Ντάουντεν διερωτήθηκε έαν θα είχαν επιβιώσει τα Γλυπτά από τους μαινόμενους Ναζί στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «Είναι ένα ελαφρώς τετριμμένο επιχείρημα, αλλά κρύβει αλήθεια» επεσήμανε.
