Ο Λάκης το είπε και το έκανε. Παρέδωσε στις εκδόσεις Διόπτρα το βιβλίο που έγραψε για τη σύζυγό του Τασούλα, η οποία «έφυγε» χτυπημένη από τον καρκίνο στις 23 Αυγούστου 2019, με τον τίτλο «Αλλες γυναίκες φοράνε τα φουστάνια σου…».
Σε αυτό ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του με τη γυναίκα στην οποία έδωσε την καρδιά του από τα φοιτητικά τους χρόνια στη Νομική του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 26 Μαΐου, μοιράζεται τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής με τη γυναίκα που αγάπησε βαθιά και αναψηλαφεί το χρονικό της ασθένειας που έμελλε να πάρει από την αγκαλιά του την Τασούλα του.
Ο Λάκης Λαζόπουλος, με τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής που τον χαρακτηρίζει, γράφει στο βιβλίο του ότι έρωτας είναι δύο άλογα που σέρνουν ένα κάρο μαζί και έτσι τρέχει γρήγορα το κάρο, ενώ η αγάπη έρχεται όταν φύγουν τα άλογα και πρέπει να κουβαλήσει το κάρο το ζευγάρι μόνο του. Ο Λάκης και η Τασούλα κουβάλησαν μαζί το κάρο, εκείνη όμως κουράστηκε και πλέον τον βλέπει από τον ουρανό να κουβαλάει μόνος του το κάρο της αγάπης τους. Πρώτη φορά ο Λαζόπουλος αποτυπώνει τη δική του οικογενειακή πάλη, που είναι άγνωστη στους πολλούς.
Στιγμές θάρρους
Η ιστορία της ασθένειας της συζύγου του από καρκίνο και η προσωπική του εμπειρία ως συμπαραστάτη και συνοδοιπόρου σε αυτή τη μάχη «ζωντανεύουν» με έναν συγκινητικό τρόπο, που θα αγγίζει όσους κρατήσουν στα χέρια τους το βιβλίο.
«Ολα ξεκίνησαν από την κλήση της Τασούλας, που ανήσυχη ήθελε να μοιραστεί μαζί μου τα αποτελέσματα των εξετάσεών της. Σαν παγωμένο κύμα με χτύπησε η αγωνία και γέννησε μέσα μου την ανάγκη να πιστέψω ότι όλα θα πάνε καλά» γράφει σε κάποιο σημείο της συγκλονιστικής αφήγησής του… Ο ίδιος καταπιάνεται με τους θεραπευτές που πουλάνε ελπίδα, καταγράφει στο χαρτί τις δυσοίωνες προβλέψεις, «φωτίζει» τις μάχες των γιατρών και τις προσωπικές στιγμές θάρρους, δύναμης και αυταπάρνησης της Τασούλας, η οποία νοσηλεύτηκε τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Ο αγώνας της με το θηρίο δεν σταμάτησε ποτέ, ακόμη κι όταν όλες οι ελπίδες ήταν χαμένες, ενώ υπήρξε μια ηρωίδα γυναίκα και, πάνω απ’ όλα, μάνα. Οταν το τέλος έρχεται, μετά τον Δεκαπενταύγουστο, ο Λάκης βρίσκει στην ντουλάπα της Τασούλας ένα κουτί. Ενα κουτί γεμάτο γράμματά της προς εκείνον, προορισμένα να τα βρει μετά το «φευγιό» της. Για να διαβάσει εκείνος όλα όσα δεν του είπε όταν έπρεπε κι όλα όσα έμειναν μέσα της. Για όλα τα ανείπωτα της κοινής τους ζωής, τα τόσο όμορφα, όπως ο έρωτάς τους.
