Οι μερακλήδικες εταιρείες των εξοπλιστικών δεν πτοούνται από τα αυστηρά μέτρα πάταξης της διαφθοράς, ακόμα και αν αυτά εντάσσονται σε κοινοτικές ή άλλες οδηγίες.
Άνθρωπος με μεγάλη εμπειρία στο χώρο μου εξηγούσε ότι ακόμα και σήμερα, όπου υποτίθεται πως οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν θωρακιστεί θεσμικά έναντι της διακίνησης βρόμικου χρήματος με φόντο τις μεγάλες συμφωνίες εξοπλιστικών, πάντα υπάρχουν «παραθυράκια».

Η κλασσική μέθοδος είναι η διασπορά «φιλοδωρημάτων» μέσω των εταιρειών δημοσίων σχέσεων που στρατολογούνται για να προωθήσουν συγκεκριμένες βιομηχανίες όπλων ή  συγκεκριμένα οπλικά συστήματα. Η διαδικασία αυτή διευκολύνεται όταν εταιρεία δημοσίων σχέσεων διατηρεί μία θυγατρική η παράλληλη εταιρική οντότητα στην Ελβετία, όπου ως είθισται, οι μεγαλύτερες βιομηχανίες όπλων διατηρούν επίσης παρουσία είτε μέσω θυγατρικών, είτε μέσω δικηγορικών γραφείων. Εκεί πέρα, τα αντίδωρα καλύπτονται από απόλυτη μυστικότητα, ενώ οι τραπεζικοί λογαριασμοί κρύβονται πίσω από «ινστιτούτα» και άλλα περίτεχνα σχήματα.

Η άλλη μέθοδος όμως, για τα πολύ χοντρά πακέτα, γίνεται με τριγωνικές πωλήσεις σαπιοκάραβων που ούτως ή άλλως ανήκουν σε οφσόρ. Για την συγκεκριμένη μέθοδο απαιτείται η παρουσία ενός ισχυρού εφοπλιστικού παράγοντα ή/και διαμεσολαβητή πρώτων υλών. Εάν μάλιστα μιλάμε για την εμπλοκή ναυπηγείων, η συγκεκριμένη μέθοδος είναι «τυφλοσούρτης».

Ο εισπράκτορας της μίζας βρίσκεται με μία εξωχώρια εταιρεία μέσω παρένθετου προσώπου η οποία με δύο γυρίσματα ενός σαπιοκάραβου, ξεπλένει την υπερτιμολόγηση του ναυπηγείου. Η συγκεκριμένη μέθοδος μάλιστα φοριέται πολύ το τελευταίο χρονικό διάστημα…

Συμβουλή: Όταν βλέπεις ένα συγκεκριμένο οπλικό σύστημα να αυξάνει την τιμή του μετά από αλλαγή κυβέρνησης ή μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα από την πρώτη ανακοίνωση ενδιαφέροντος, τότε να είσαι σίγουρος πως συμπεριλαμβάνει την μίζα για τον γίγαντα που θα βάλει την υπογραφή.