Συγκλονίζει η Μέλπω Κωστή, μιλώντας για τον τρόπο που διαχειρίστηκε την τραγική απώλεια του γιου της, ο οποίος σκοτώθηκε σε ηλικία 17 ετών, όταν διερχόμενο όχημα παραβίασε φωτεινό σηματοδότη κι έπεσε πάνω στη μηχανή που οδηγούσε.
«Θέλει πολύ χρόνο για να περάσει ο πόνος και να διακοπεί η συναισθηματική σύνδεση. Χρειάζεται πάρα πολλή δουλειά, γιατί αυτή η απώλεια είναι αφύσικη και δεν τη χωράει ο ανθρώπινος νους. Αλλά το μυαλό και η ψυχή μας έχουν μεγάλη δύναμη και εμείς στη ζωή μας λειτουργούμε ένα πολύ μικρό κομμάτι τους. Νομίζουμε ότι ξέρουμε τις δυνατότητες της σκέψης μας, του σώματός μας, δεν το γνωρίζουμε όμως» εξήγησε η γνωστή ηθοποιός, μιλώντας στο «Enjoy» της «κυριακάτικης δημοκρατίας».
«Ο άνθρωπος που πενθεί πρέπει να βρει τα θετικά κομμάτια της ζωής και να συνεχίσει να περπατά το δικό του μονοπάτι. Είναι εγωιστικό να πω χάθηκε το παιδί μου, πονάω, κατεβάζω ρολά, να αφεθώ σ’ αυτό το θλιβερό βίωμα, να χαθώ από τη φασαρία του κόσμου και δεν με νοιάζει κανένας άλλος άνθρωπος, ούτε τα άλλα μου παιδιά, ο άντρας μου, οι φίλοι, οι συνάδελφοί μου, ο κόσμος όλος. Είμαι η μοναδική που έχασε το παιδί της, για να τα εγκαταλείψω όλα; Προφανώς και όχι. Η ζωή συνεχίζεται. Και πώς θα συνεχιστεί; Με το να κρατώ το μυαλό μου απασχολημένο, με πολλή εργασία, δουλειά, διάβασμα. Εγώ απευθύνθηκα και σε γιατρό και έκανα ψυχοθεραπεία. Ζήτησα ψυχολογική υποστήριξη» πρόσθεσε.
«Είναι ένα τεράστιο σοκ!» ανέφερε στη συνέχεια η τηλεοπτική Ολγα της σειράς «Αγγελική», που βλέπουμε φέτος στον Alpha.
«Μεγάλο μάθημα η απώλεια»
«Δεν έχεις χρόνο να συμφιλιωθείς με την ιδέα του θανάτου ή της απώλειας, όπως όταν κάποιος νοσεί σε ένα νοσοκομείο και σου περνάει και αυτή η ιδέα από το μυαλό. Ο θάνατος, όπως έχω μιλήσει και με τον πνευματικό μου και με ιερείς, είναι το πέρασμα στην αιώνια ζωή. Οι απώλειες στη ζωή είναι μια μεγάλη εμπειρία, ένα μεγάλο μάθημα. Τι μας μαθαίνουν; Την ουσία της ζωής και της στιγμής.
Για μένα είναι σημαντικό το πώς θα αναστηθούμε ενώ είμαστε ζωντανοί. Και με την Ανάσταση εννοώ την αλλαγή μας. Πώς θα ξεφύγουμε από το άγχος, τη ματαιοδοξία μας, τις ανησυχίες για το μέλλον μας και θα κοιτάξουμε το παρόν και το σήμερα. Αυτή είναι η μεγάλη μας ευκαιρία στη ζωή, να μη χάνουμε το σήμερα. Είμαστε όλο μέσα στο στρες. Τι καιρό θα κάνει αύριο; Θα βρω δουλειά τον χειμώνα; Θα έχω φίλο ή φιλενάδα; Και όμως στο “Πάτερ ημών”, σ’ αυτήν τη δυνατή προσευχή, ο Χριστός μάς είπε “παρακαλάτε τον Θεό για το σήμερα”» σημείωσε η Μέλπω Κωστή.
