Ο Πέτρος Τατούλης έχει βάλει πλώρη για την Περιφέρεια Πελοποννήσου, έχοντας σχέδιο και όραμα. Στην «κυριακάτικη δημοκρατία» μιλά για τα στοιχήματα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, για τους πολιτικούς αντιπάλους του, αλλά και τη σχέση που πρέπει να έχει ο περιφερειάρχης με την κεντρική εξουσία.
- Από τον Κυριάκο Δημάγγελο
Σας ανησυχεί το γεγονός πως ο βασικός σας ανταγωνιστής στην Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει τη στήριξη όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και του Κυριάκου Μητσοτάκη όσο και του Αντώνη Σαμαρά;
Θεωρώ ότι θέτουμε το πρόβλημα σε λάθος βάση. Το ζητούμενο δεν είναι εάν έχει πρόβλημα ο Τατούλης με την κομματική υποψηφιότητα που στηρίζουν ο κ. Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία. Σας διαβεβαιώ ότι προσωπικά ουδόλως με απασχολεί. Το ζητούμενο είναι εάν έχουν πρόβλημα ο τόπος και οι πολίτες της Πελοποννήσου με αυτή την κακοφορμισμένη πρακτική. Ο κ. Σαμαράς θεωρεί ότι η Πελοπόννησος είναι φέουδο και ο ίδιος ένας ιδιότυπος «ελέω Θεού» φεουδάρχης. Ως φεουδάρχης δε, μπορεί να επιλέγει όποιον θέλει και να τον «βαφτίζει» νομέα της εξουσίας. Το 2019 πειραματίστηκε με τον κ. Νίκα. Μέσω ανίερων συμμαχιών στον β’ γύρο κατάφερε και τον εγκατέστησε στον θώκο του περιφερειάρχη. Στην πορεία αποφάσισε ότι ο κ. Νίκας δεν ήταν το άβουλο ον που ο ίδιος επιθυμούσε και αποφάσισε να τον καθαιρέσει πραξικοπηματικά. Τον άφησε χωρίς συνδυασμό και τοποθέτησε επικεφαλής έναν άσχετο με την Αυτοδιοίκηση άνθρωπο, έναν τέως μετακλητό υπάλληλο του πρωθυπουργικού γραφείου του. Η κριτική μου, λοιπόν, έγκειται σε αυτό ακριβώς το σημείο: στο ότι ένας άνθρωπος θεωρεί ότι εν έτει 2023 μπορεί να διαφεντεύει καταχρηστικά έναν τόπο ολόκληρο. Κατά τα ειωθότα, η Νέα Δημοκρατία δέχτηκε άκριτα την επιλογή Σαμαρά και ο άνθρωπος αυτός παρουσιάστηκε από το πουθενά ως ο «εκλεκτός» για την Περιφέρεια, σαν ένας πρίγκιπας εν αναμονή στέψης. Ομως, από όλα αυτά τα τραγελαφικά συμβάντα, ο μόνος που χάνει είναι ξεκάθαρα ο τόπος. Ενας περιφερειάρχης κομματικό υποχείριο είναι εξ ορισμού υποχωρητικός, μη διεκδικητικός και πάντοτε πρόθυμος να πει «ναι» όπου τον προστάζει το κόμμα του. Για να απαντήσω ευθέως στην ερώτησή σας, όχι δεν με ανησυχεί, ούτε με προβληματίζει η υποψηφιότητα του κ. Πτωχού, η οποία στηρίζεται σθεναρά από το σύστημα Σαμαρά. Αντιθέτως, θεωρώ ότι στις 8 Οκτωβρίου αναμετρώνται δύο διαφορετικές κοσμοθεωρίες για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δύο διαφορετικοί κόσμοι τοπικής διακυβέρνησης: Θέλουμε δικό μας σχέδιο, που να απευθύνεται σε μια ανοιχτή και ελεύθερη κοινωνία, για την οποία θα διεκδικείται συνεχώς ένα πιο φωτεινό αύριο ή θα γυρίσουμε στη σκοτεινιά του κομματισμού και των έμμισθων στελεχών; Και βέβαια ποιος μπορεί να υλοποιήσει το σχέδιο και να διαθέτει σύγχρονα κομματικά χαρακτηριστικά.
Κύριε Τατούλη, θα διεξαχθεί debate μεταξύ των υποψηφίων για την Περιφέρεια της Πελοποννήσου;
Το ζήτησα από την πρώτη στιγμή δημόσια, αλλά δεν ανταποκρίθηκε κανείς από τους επικεφαλής των περιφερειακών παρατάξεων. Και το ζήτησα αυτό, όχι για να κάνουμε κάποια εντύπωση, αλλά γιατί πιστεύω βαθιά ότι ο πολιτικός πολιτισμός επιβάλλει μια πρωθύστερη λογοδοσία στους πολίτες. Το γιατί εσένα και όχι κάποιον άλλον παίζει ρόλο, όχι απαραίτητα σε προγραμματικό επίπεδο, αλλά για να προσεγγίσουν οι πολίτες την πιο ασφαλή και την πιο κοντινή τους επιλογή. Να δουν τον πολιτικό, τον άνθρωπο, την ποιότητα του λόγου του και της σκέψης του, πόσο ενημερωμένος είναι για τα προβλήματα. Κοιτάξτε, θα είμαι ξεκάθαρος. Εχω βαθύ σεβασμό για όλους αδιάκριτα τους πολιτικούς αντιπάλους μου. Ωστόσο, είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι έχουν πέσει σε μια μεγάλη παγίδα. Η απόφασή τους να μπουν σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση είναι αποτέλεσμα μιας κομματικής επιλογής και όχι μιας δικής τους επιλογής. Τους το είπαν τα κόμματά τους. Αυτό, λοιπόν, κάνει το σκηνικό τοξικό από την πρώτη στιγμή. Διότι τα κόμματα σε αυτές τις εκλογές είπαν ότι θα ξαναμετρήσουμε τις δυνάμεις μας. Την ίδια ώρα που οι εθνικές εκλογές είναι μόλις 100 μέρες πίσω. Δεν επιχείρησαν συγκλίσεις. Δεν έκαναν διάλογο για να επιτευχθούν συναινέσεις. Ολα αυτά ανήκουν σε παλιές εποχές. Εμείς πιστεύουμε στην ανεξάρτητη, ισχυρή και βαθιά συμπεριληπτική περιφερειακή διακυβέρνηση. Αυτό είναι το μέλλον, οι νέες αντιλήψεις. Αυτή η σύγκρουση αντιλήψεων, αρχών και απόψεων ανάμεσα στο παλιό του κομματισμού, του δογματισμού και το νέο της συμπερίληψης και της ανοιχτής, προοδευτικής κοινωνίας θα ήταν το κεντρικό διακύβευμα του debate.
Εκτιμάτε πως στις αυτοδιοικητικές εκλογές οι υποψήφιοι πρέπει να μένουν μακριά από κομματικά χρίσματα; Η δική σας σχέση με την κυβέρνηση αυτή ποια θα είναι;
Να ξεκαθαρίσουμε εξαρχής κάτι: Ολοι έχουμε πίσω μας μια διαδρομή. Οταν είσαι πολιτικός, η διαδρομή αυτή οφείλει να είναι δημόσια και κρυστάλλινη. Προσωπικά προέρχομαι από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας, έχω υπάρξει βουλευτής της, υφυπουργός της, έχω υποστηρίξει με σθένος τις απόψεις μου καθώς δεν υπήρξα ποτέ βουλευτής αφωνίας. Μπαίνοντας στην Αυτοδιοίκηση το 2010, μίλησα εξαρχής για την ανάγκη οι περιφερειακές διοικήσεις να είναι ανεξάρτητες, πολυσυλλεκτικές και ξεκάθαρα προοδευτικές, προκειμένου να μπορούν να εκφράζουν ει δυνατόν το σύνολο των πολιτών, να συνεργάζονται με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά να διεκδικούν κιόλας με μεγαλύτερη δύναμη και ευελιξία για τις τοπικές τους κοινωνίες. Και αυτό έκανα με συνέπεια. Συνεργάστηκα και με το ΠΑΣΟΚ και με τη Νέα Δημοκρατία, που με στήριξαν ως ανεξάρτητη υποψηφιότητα, αλλά και με τον ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, παρά τις μάχες που δώσαμε. Η Πελοπόννησος δεν έχασε σε καμία της διεκδίκηση, διότι παρέμεινα πάντοτε αυτόνομος και μακριά από συμφέροντα. Δεν έγινα «υπάλληλος» καμίας κυβέρνησης. Για να είμαι ξεκάθαρος. Θα συνεργαστώ και με αυτήν την κυβέρνηση, αλλά και με τα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου, κρατώντας ψηλά το κύρος του θεσμού που εκπροσωπώ, σε μια σύμπραξη σταθερότητας, προόδου και συμπερίληψης, ως περιφερειάρχης Πελοποννήσου και όλων των Πελοποννησίων.
