Το φαινόμενο της ανορεξίας στην εφηβεία, τόσο σε κορίτσια όσο και σε αγόρια, αποτελεί πραγματικότητα στον ελλαδικό χώρο.
- Aπό τη Σοφία Τικταμαπανίδη
Η νευρική ή νευρογενής ανορεξία είναι μια πολύ σοβαρή ψυχιατρική ασθένεια με επιπτώσεις στην ψυχική και τη σωματική υγεία των παιδιών. Για να καταλάβουν οι γονείς αν το παιδί τους έχει ανορεξία, θα πρέπει να παρατηρήσουν τα εξής σημάδια:
1 Το παιδί να μην τρέφεται σωστά και να μη λαμβάνει σημαντικά γεύματα μέσα στην ημέρα.
2 Να έχει εμμονή με το σώμα του και το βάρος του.
3 Να είναι ευερέθιστο και οξύθυμο, ειδικά όταν του λένε να φάει.
4 Να είναι συχνά θλιμμένο και να μη συμμετέχει σε δραστηριότητες που του έδιναν χαρά (να αποκόπτεται από φίλους).
5 Να έχει χάσει αρκετό βάρος σε σχέση με αυτό που θεωρείται φυσιολογικό για την ηλικία του (το φυσιολογικό είναι περίπου 8 κιλά κάτω από το ύψος. Για παράδειγμα, ένα παιδί που έχει ύψος 1,50 μ., το φυσιολογικό βάρος είναι περίπου 42 κιλά).
6 Να χάνει μαλλιά και να έχουν μαυρίσει τα νύχια του.
7 Να νιώθει αδυναμία και κόπωση.
8 Να κρυώνει περισσότερο από το φυσιολογικό.
9 Να εμφανίζεται (στα κορίτσια) παρατεταμένη αμηνόρροια.
Αν εκδηλώνει τα παραπάνω σημάδια, θα πρέπει να επικοινωνήσετε άμεσα με κάποιον ειδικό.
Για να αντιμετωπιστεί η νόσος, θα πρέπει να ασχοληθεί μια ομάδα ειδικών που να περιλαμβάνει:
- Παιδίατρο που να ειδικεύεται στον εφηβικό πληθυσμό, για να υποδείξει τις εξετάσεις που θα πρέπει να γίνουν για να καθοριστεί εάν έχει υπάρξει σωματική βλάβη και αν ναι, πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.
- Ψυχίατρο με πείρα στις διατροφικές διαταραχές, ο/η οποίος/α θα υποδείξει αν το παιδί χρειάζεται να λάβει φαρμακευτική αγωγή (σε πολλές περιπτώσεις η ανορεξία συνοδεύεται από κατάθλιψη ή/και άγχος).
- Ψυχολόγο που θα έχει ειδικευτεί σε θέματα διατροφικών διαταραχών και θα προσφέρει στήριξη στο παιδί και στην οικογένεια.
- Διατροφολόγο, έτσι ώστε να σχεδιαστεί ένα πρόγραμμα που θα αρέσει στο παιδί αλλά θα περιλαμβάνει και τις απαραίτητες βιταμίνες.
