Αναφορά στον παρβοϊό Β19, που πρόσφατα κόστισε τη ζωή σε ένα παιδάκι ηλικίας μόλις 3,5 ετών στη χώρα μας κάνει ο παθολόγος-λοιμωξιολόγος Χαράλαμπος Γώγος, διευθυντής της Παθολογικής-Λοιμωξιολογικής Κλινικής του Metropolitan General, παραθέτοντας τα συμπτώματα και τις ομάδες που κινδυνεύουν.
Όπως εξηγεί, η λοίμωξη από τον παρβοϊό Β19 μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορα κλινικά σύνδρομα, αναλόγως την ηλικία, την κατάσταση υγείας και τα τυχόν υποκείμενα νοσήματα του ασθενούς. Στα παιδιά ο παρβοϊός Β19 μπορεί να προκαλέσει την χαρακτηριστική πέμπτη νόσο ή εξάνθημα των χαστουκισμένων μάγουλων. Πρόκειται για μια ήπια εμπύρετη νόσος, η οποία χαρακτηρίζεται από έντονο κοκκίνισμα στα μάγουλα και εξάνθημα στον κορμό και τα άκρα. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να συνοδεύονται από κακουχία, ρινίτιδα, πονοκεφάλους και διάρροιες.
Ποιοι κινδυνεύουν
Ο παρβοϊός μπορεί να προκαλέσει και άλλα προβλήματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται αρθραλγίες ή αρθρίτιδες, μυοκαρδίτιδα και προσβολή του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος. Ειδικά σε όσους πάσχουν από υποκείμενα νοσήματα, ο παρβοϊός Β19 μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές.
Σε άτομα με αναιμία, παραδείγματος χάριν, ή με αιματολογικές ή ανοσοποιητικές παθήσεις, η μόλυνση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές αιματολογικές διαταραχές, όπως η απλαστική κρίση, με σημαντική ελάττωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Αυτό οφείλεται σε καταστολή του μυελού των οστών.
Αντίστοιχα, στις εγκύους η λοίμωξη από τον παρβοϊό Β19 μπορεί να οδηγήσει σε προσβολή του εμβρύου με εκδηλώσεις όπως αποβολή, ενδομήτριο θάνατο ή εμβρυικό ύδρωπα. «Ο εμβρυϊκός ύδρωπας είναι μία κατάσταση κατά την οποία συσσωρεύεται υγρό σε διάφορους ιστούς του εμβρύου και μπορεί να αποβεί μοιραία», εξηγεί ο κ. Γώγος, επισημαίνοντας πως το ανοσοποιητικό σύστημα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της λοίμωξης. Στους περισσότερους υγιείς ανθρώπους, καταφέρνει να καταπολεμήσει τον ιό χωρίς προβλήματα, ωστόσο, σε εκείνους που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα η λοίμωξη μπορεί να έχει πιο σοβαρή και πιο χρόνια πορεία.
Διάγνωση και θεραπεία
Η διάγνωση της μόλυνσης από τον παρβοϊό Β19 γίνεται συνήθως με βάση την κλινική εικόνα του ασθενούς και ορολογικές εξετάσεις που ανιχνεύουν ειδικά αντισώματα. «Υπάρχουν επίσης πολύ ειδικές και ευαίσθητες μοριακές μέθοδοι διάγνωσης με τη χρήση της ποσοτικής PCR», αναφέρει ο κ. Γώγος, σημειώνοντας πως στις περισσότερες περιπτώσεις δεν απαιτείται ειδική θεραπεία και τα συμπτώματα υποχωρούν μόνα τους μέσα σε μία έως δύο εβδομάδες.
«Ωστόσο, σε περιπτώσεις σοβαρών επιπλοκών, όπως η απλαστική κρίση ή οι επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, η θεραπεία πρέπει να είναι υποστηρικτική και περιλαμβάνει μεταγγίσεις αίματος, ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη και φροντίδα για τη διαχείριση των συμπτωμάτων», επισημαίνει ο ειδικός και καταλήγει λέγοντας:
«Η πρόληψη της μόλυνσης από τον παρβοϊό Β19 συμπεριλαμβάνει κυρίως τη σωστή υγιεινή, όπως το συχνό πλύσιμο των χεριών και τη χρήση μάσκας /αποφυγή στενής επαφής με μολυσμένα άτομα. Είναι επίσης σημαντικό να εφαρμόζεται η απομόνωση του πάσχοντος και να αποφεύγεται η κοινή χρήση αντικειμένων που μπορεί να είναι μολυσμένα, όπως ποτήρια και μαχαιροπίρουνα».
