Λίγες ημέρες πριν, στις 30 Ιουλίου, ο υπουργός τουρισμού Χάρης Θεοχάρης ανακοίνωνε ότι δεν πρόκειται να αυξηθεί η πληρότητα στα πλοία, διότι η επιτροπή λοιμωξιολόγων θεωρούσε μία τέτοια ενέργεια ως κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Ήταν αυτονόητο μία τέτοια απόφαση να διατηρηθεί, ειδικά στις δύσκολες στιγμές που ζούμε με κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων κορονοϊού.
Για να καταλάβουμε την κρισιμότητα της κατάστασης, η χώρα τέθηκε σε καθεστώς ολικού λοκντάουν με απείρως λιγότερα ενεργά κρούσματα λίγους μήνες πριν! Είναι λογικό λοιπόν οι πολιτικές αποφάσεις να διέπονται με πρώτο γνώμονα την προστασία της δημόσιας υγείας μέσα σε συνθήκες έξαρσης της πανδημίας.
Και όμως λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του Χάρη Θεοχάρη, η κυβέρνηση διέψευσε τους πάντες. Τον υπουργό της, τους επιστήμονες, την κοινή λογική. Και ανακοίνωσε την αύξηση στις πληρότητας των πλοίων. Όσο καλοπροαίρετος λοιπόν να είναι κάποιος, δεν μπορεί παρά να υποθέσει ότι αυτή η ανεξήγητη απόφαση, έγινε υπό καθεστώς πιέσεων από μεγάλα συμφέροντα.
Συμφέροντα που αποδεικνύονται ισχυρότερα ακόμα και από την επιβεβλημένη υποχρέωση προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Δυστυχώς η πορεία της πανδημίας δείχνει ότι μας περιμένει εφιαλτική συνέχεια, η οποία γίνεται ακόμα πιο εφιαλτική όταν συμφέροντα λίγων ισχυρών θέτουν σε κίνδυνο το γενικό καλό.
