Την πολυπόθητη δικαίωση, που θα απαλύνει -έστω και λίγο- τον πόνο τους, περιμένουν οι συγγενείς των δύο αστυνομικών της Ομάδας ΔΙΑΣ, που έπεσαν νεκροί από τα πυρά αδίστακτων κακοποιών στη Λαχαναγορά του Ρέντη τον Μάρτιο του 2011! Οπως καταγγέλλει ο πατέρας του 22χρονου ειδικού φρουρού Γιώργου Σκυλογιάννη, αν και έχουν περάσει δέκα χρόνια από την εν ψυχρώ εκτέλεση του γιου του, δεν έχουν αποδοθεί ακόμη ευθύνες τόσο στους δολοφόνους όσο και στους ηθικούς αυτουργούς της διπλής δολοφονίας.
Την ίδια ώρα, αν και θα περίμενε κάποιος η Πολιτεία και η ΕΛΑΣ να στέκονται στο πλευρό της οικογένειας, τής έχουν γυρίσει την πλάτη, αποδίδοντας μάλιστα τον θάνατο των δύο αστυνομικών στην «κακή στιγμή»!
«Εδώ και δέκα χρόνια, από την πρώτη μέρα που μάθαμε το θλιβερό νέο του χαμού του Γιωργάκη μας, δίνουμε έναν μεγάλο αγώνα για να μπορέσουν να δικαιωθούν οι ψυχές των δύο παιδιών και να αποκατασταθεί και η αλήθεια, γιατί τα παιδιά μας στάλθηκαν στον θάνατο χωρίς κανένα απολύτως σχέδιο και προφύλαξη. Δυστυχώς, όμως, η Ελληνική Αστυνομία και το Ελληνικό Δημόσιο δεν στάθηκαν στο πλευρό μας, αλλά αντιθέτως στα δικαστήρια καταθέτουν ότι όλα έγιναν καλά σχεδιασμένα και με όλα τα μέτρα προφύλαξης, και ο θάνατος των δύο παλικαριών οφειλόταν στην κακή στιγμή και στα καλάσνικοφ των εκτελεστών» λέει ο Χρήστος Σκυλογιάννης.
Ο χαροκαμένος πατέρας καλεί τη Δικαιοσύνη να σταθεί στο ύψος της και να αναγνωρίσει τα σφάλματα των υπευθύνων στην τελευταία «μάχη» με το Ελληνικό Δημόσιο, που θα δοθεί στο Διοικητικό Εφετείο. Εως τώρα, όλα τα διοικητικά δικαστήρια έχουν απορρίψει τις αγωγές που κατέθεσαν οι συγγενείς, κρίνοντας ότι δεν συνέβησαν παρανομίες και παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου:
«Μέχρι να πεθάνω δεν θα σταματήσω να παλεύω ώστε να λάμψει η αλήθεια, γιατί είναι κρίμα και άδικο πάνω απ’ όλα για τον Γιώργο να μην αναγνωρίζεται από την ίδια την Αστυνομία που υπηρετούσε με τόσο αγάπη, η θυσία και η αυταπάρνησή του» τονίζει ο κ. Σκυλογιάννης, ενώ η μητέρα του άτυχου 22χρονου, Λεμονιά Παπαναστασίου, αναφέρει σε δηλώσεις της στο Propago:
«Ολα αυτά τα χρόνια έχουμε δώσει μια μεγάλη μάχη και με τη βοήθεια των δικηγόρων μας, με πρώτο μέλημά μας να οδηγηθούν στη φυλακή οι δολοφόνοι και να πληρώσουν για το κακό που μας βρήκε όλοι οι υπεύθυνοι, γιατί τα παιδιά οδηγήθηκαν στον θάνατο σαν τα πρόβατα στη σφαγή… Εύχομαι η ελληνική Δικαιοσύνη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να μας δικαιώσει, που φωνάζουμε από την πρώτη στιγμή ότι τα παιδιά μας στάλθηκαν στη μάχη χωρίς κανένα απολύτως σχέδιο και χωρίς καμία προφύλαξη, απέναντι σε οπλισμένους δολοφόνους. Μόνο τότε θα δικαιωθεί και θα ηρεμήσει η ψυχούλα του Γιωργάκη μου εκεί πάνω».
Σύμφωνα με τις δικηγόρους της οικογένειας του Γιάννη Ευαγγελινέλη, Δήμητρα Πλαστήρα και Θεώνη Παναγιωτοπούλου, αλλά και τον δικηγόρο του πατέρα του Γεωργίου Σκυλογιάννη, Δημήτριο Τρίμμη, οι μοτοσικλετιστές της ΔΙΑΣ που συμμετείχαν στην αιματηρή καταδίωξη ήταν εντελώς έκθετοι. Δεν έλαβαν ποτέ οδηγίες πώς να προστατευτούν από τα καλάσνικοφ των κακοποιών, ούτε ακολουθούσαν κάποιο σχέδιο για τη σύλληψή τους. Παράλληλα, δεν τους είχε χορηγηθεί αποτελεσματικό αντιπυρικό υλικό, είχαν ελλιπή εκπαίδευση για τέτοια περιστατικά, ενώ δεν είχε προβλεφθεί η παρουσία προπορευόμενου περιπολικού που θα λειτουργούσε ως «ασπίδα» τους.
«Ισχυρισμός του Ελληνικού Δημοσίου, προς αντίκρουση των ανωτέρω, εμπεριέχεται επί της ουσίας στο ότι το αιματοκύλισμα εκείνης της ημέρας και ο μαρτυρικός θάνατος του Γιάννη και του Γιώργου επήλθε όχι γιατί οφείλεται σε παράνομες πράξεις ή παραλείψεις της ΕΛΑΣ, αλλά σε αστάθμητο παράγοντα, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την επικινδυνότητα του αστυνομικού επαγγέλματος. Αντιμετωπίζονται, δηλαδή, οι μάχιμοι αστυνομικοί της χώρας ως ζωές αναλώσιμες, των οποίων η απώλεια είναι ένα εύλογο και αναμενόμενο ρίσκο» καταλήγουν οι συνήγοροι.
