Είναι γνωστό ότι ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος, πέραν του ψυχαγωγικού κομματιού, δίδασκε.
- Από τον Χρήστο Μπολώση
Δίδασκε ήθος, δίδασκε πατριωτισμό, δίδασκε εντιμότητα, δίδασκε Ελλάδα. Μία τέτοια ταινία είναι και η «Ενας άφραγκος Ωνάσης», παραγωγής 1969, σε σενάριο Γιώργου Λαζαρίδη και σκηνοθεσία Κώστα Καραγιάννη.
Τότε, βλέπετε, δεν βρισκόμασταν στην εθνομηδενιστική εποχή του σήμερα. Η υπόθεση της ταινίας αναφέρεται στις προσπάθειες του ιδιοκτήτη τουριστικής επιχειρήσεως Ιάσονα Ζούμπερη (Αν. Μπάρκουλης), κλασικού τύπου αεριτζή, ο οποίος βλέποντας την εταιρία του να πηγαίνει κατά διαβόλου προσπαθεί να πουλήσει το ξενοδοχείο του κοψοχρονιά σε Γερμανούς και στη συνέχεια να το σκάσει στο εξωτερικό – τι πρωτότυπο! Ο υπάλληλος της εταιρίας Αγησίλαος Ωνάσης (κ. Βουτσάς) αποκαλύπτει την κομπίνα λίγο προτού ολοκληρωθεί και κραυγάζει: «Η Ελλάδα δεν πουλιέται, ρε, κι αυτό το ξενοδοχείο είναι και θα παραμείνει ελληνικό». Γεμάτη προφητείες η ταινία με όλους τους και σήμερα πρωταγωνιστές επί σκηνής. Είναι αξιοθαύμαστο πώς ο σεναριογράφος είδε τόσο μακριά. Και τότε μεν πάλευαν για να σώσουν ένα ξενοδοχείο. Σήμερα παλεύουμε για να σώσουμε ένα πέλαγος… Παλεύουμε, άραγε;
