Έντονη κινητικότητα έχει αναπτύξει το τελευταίο χρονικό διάστημα ο περιβόητος «άκης του Κυριάκου» (όπως τον αποκαλούν), για το ναρκοπλοίο και τις αδιανόητες δικαστικές εξελίξεις που σε οποιοδήποτε πολιτισμένο κράτος θα μονοπωλούσαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Δεν είναι και μικρό πράγμα κορυφαίος δικαστικός λειτουργός να εγκαλεί με τέτοιον τρόπο ανακριτή, για πλημμελή διερεύνηση ενός τέτοιου τερατώδους εγκλήματος με προεκτάσεις για την εθνική ασφάλεια. Και όχι μόνο την ελληνική εθνική ασφάλεια.
Διότι μετά και τις αποκαλύψεις του τούρκου αρχιμαφιόζου για την εργαλειοποίησή της ηρωίνης από το επίσημο τουρκικό κράτος προκειμένου να προωθούνται τα τούρκικα συμφέροντα στο εξωτερικό, υπόθεση αυτή θα έπρεπε να το να αντιμετωπίζεται ως αντίστοιχη της συμμορίας ηρωΐνης της μαφίας που συγκλόνισε την Ιταλία. Με την διαφορά ότι η Ιταλία δεν κινδυνεύει να χάσει την Σικελία από την Τουρκία.
Στην Ελλάδα όμως γίνονται ακριβώς τα αντίθετα. Εισαγγελείς και κρατικοί λειτουργοί που «τόλμησαν» να διερευνήσουν την υπόθεση καταλήγουν ποικιλοτρόπως διωκόμενοι και συκοφαντούνται βάναυσα. Παραπέμποντας στις αντίστοιχες συκοφαντίες κατά του ηρωικού εισαγγελέα Φαλκόνε από εφημερίδες ελεγχόμενες από την μαφία, πριν αυτός δολοφονηθεί.
Στον αντίποδα, ο ανακριτής Πετρόπουλος που συντάσσει ένα πόρισμα το οποίο δεν πρέπει να απέχει και πολύ από το απολογητικό υπόμνημα που θα συνέτασσε ο έγκριτος νομικός Δημακόπουλος για λογαριασμό των κατηγορουμένων, παραμένει στο απυρόβλητο.
Φυσικά δεν μπορούμε να τα ρίξουμε όλα στον ανακριτή. Διότι ο άνθρωπος έκανε τα πάντα για να απαλλαγεί από αυτή την υπόθεση.
Το ερώτημα είναι γιατί δεν παρεμβαίνει η ηγεσία του Αρείου Πάγου. Δεν ενημερώνεται η αξιότιμη πρόεδρος κυρία Γεωργίου για τα τεκταινόμενα; Δεν θέλει να αφήσει το αποτύπωμα της στην ιστορία, υπηρετώντας τον λαό, την πατρίδα και τις χιλιάδες οικογένειες των οποίων τα παιδιά έχουν πέσει έρμαια των εμπόρων του λευκού θανάτου;
Για να επανέλθουμε σε στον «άκη του Κυριάκου», ο οποίος εκτός από τα ραντεβού με λειτουργούς της δικαιοσύνης στο αγαπημένο του ξενοδοχείο πλησίον της πλατείας Συντάγματος, διατηρεί κι ας άριστες σχέσεις με την ηγεσία του Αρείου Πάγου.
Εσχάτως μάλιστα έχει αναπτύξει σημαντική κινητικότητα που κατά πληροφορίες σχετίζεται και με την συγκεκριμένη υπόθεση. Αναμένεται να δούμε εάν αυτή η κινητικότητα κινείται προς την διαλεύκανση της ή προς την συγκάλυψη.
Διότι η ιστορία έχει αποδείξει πως σε αυτές τις υποθέσεις, όσοι κινούνται με γνώμονα την διαλεύκανση, έχουν ευγενή κίνητρα. Ούτε «σκευωροί» είναι, ούτε «κακεντρεχείς» που θέλουν να κατηγορήσουν αθώους ανθρώπους.
Στον αντίποδα, όσοι κινούνται με στόχο την συγκάλυψη αυτών των υποθέσεων, έχουν μοναδικό κίνητρο το χρήμα. Το βρώμικο χρήμα που προέρχεται από το εμπόριο του λευκού θανάτου. Το καταραμένο χρήμα που εξαφανίζει γενιές ολόκληρες. Συμπεριλαμβανομένων και των «εισπρακτόρων».
Όπως ακριβώς έγινε και με τους επίορκους στην Ιταλία.
