- Ήξερε ότι θα έχανε… Και το ήξερε εδώ και καιρό!
Φτάνοντας στο τέλος αυτής της «κολασμένης» τετραετίας, η φθορά, η απώλεια του «ηθικού πλεονεκτήματος» αλλά και οι απανωτές γκάφες των στενών συνεργατών του, προετοίμασαν τον –άλλοτε- cool Αλέξη, για αυτό που «ερχόταν» και μάλιστα καλπάζοντας!
Άλλωστε και οι οπαδοί του το ίδιο δεν έκαναν πριν από 4 περίπου χρόνια; Τιμώρησαν τους απέναντι! Γιατί λοιπόν να μην υποστεί και ο ίδιος την ίδια τιμωρία;
Άρα ο Αλέξης Τσίπρας ήξερε πολύ καλά τι ερχόταν! Και κάποιες στιγμές το θέμα δεν είναι να προσπαθήσεις να «πέσεις» ηρωικά αλλά να προετοιμαστείς για την επόμενη μέρα της ήττας!
- Γράφει ο δημοσιογράφος
Ίων Παπαδάκης
Το ερώτημα είναι απλό: Προετοιμάζεται ή έχει αποδεχτεί την ήττα του και απλά περιμένει να περάσει ο χρόνος και να επιστρέψει στην –βολική- θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Ο Αμερικανός στρατηγός στον πόλεμο της Κορέας Oliver P. Smith έλεγε για τον εχθρό: «Μήπως δεν υποχωρεί και απλά προχωρά προς άλλη κατεύθυνση»;
Το «διαβολικό» σενάριο λέει ότι δεν έχει υποχωρήσει αλλά προχωρά προς άλλη κατεύθυνση δηλαδή, προετοιμάζεται! Όχι για να διεκδικήσει μία ακόμα τετραετία (είναι αρκετά έξυπνος ώστε να γνωρίζει ότι αυτό είναι –σχεδόν- σενάριο επιστημονικής φαντασίας), αλλά για να… στρώσει το χαλί σε μία «δεξιά παρένθεση», με στόχο τη ολική επαναφορά του, μετά από κάποιο διάστημα και αφού πρώτα «αποδομήσει» τόσο τον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και την κεντροδεξιά παράταξη.
Σε αυτό λοιπόν το «διαβολικό» σενάριο η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας φαντάζει σαν «δώρο» για τον ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα την κεντροαριστερά. Εκ των πραγμάτων -και με βάση τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις- η αυτοδυναμία αυτή θα είναι τόσο «εύθραυστη» που θα αναγκάσει τον Κ. Μητσοτάκη να κάθεται λίγο… άβολα στην πρωθυπουργική καρέκλα.
Και αν συνυπολογίσει κάποιος (και σίγουρα ο Αλέξης το μετράει) τόσο τα στρατόπεδα μέσα στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όσο και τον αντιπολιτευτικό μηχανισμό της κεντροαριστεράς (έχει αποδείξει τη δύναμή του στο πρόσφατο παρελθόν), τότε ο νέος πρωθυπουργός θα βιώσει στο πετσί του την ρήση του Κικέρωνα ότι: «μετά τη νίκη έχεις περισσότερους εχθρούς»!
Και αυτό διότι μετά από σχεδόν μια δεκαετία κρίσης και λιτότητας ο Έλληνας έχει γίνει πονηρός και ανυπόμονος συν του ότι, η ιστορία επαναλαμβάνεται!
Το 2015 ο λαός τιμώρησε (δύο φορές, μάλιστα) τα «συστημικά» κόμματα, πίστεψε τα μεγάλα λόγια του Τσίπρα και έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στην εξουσία… Το ίδιο έκανε και τώρα, όχι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πρόλαβε να γίνει «συστημικό» κόμμα (αν και δεν απέχει πολύ) αλλά γιατί ο λαός αποφάσισε να τον «τιμωρήσει» φέρνοντας στην κορυφή τον Κυριάκο Μητσοτάκη έστω και αν εκπροσωπεί το σύστημα!
Όμως η λογική ήταν λίγο ως πολύ οπαδική, που σημαίνει: «δεν με ενδιαφέρει ποιος θα έρθει αρκεί να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ»…
Μήπως λοιπόν ο Αλέξης ξέρει ότι «καμιά φορά το καλύτερο κέρδος είναι να χάσεις» (που λέει και ο Ουαλός ποιητής George Herbert) και επέλεξε τον «τρίτο δρόμο»; Δηλαδή, καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα, διότι και θα αποφύγει το (δικαιολογημένο κατά πολλούς) σφυροκόπημα από την ΝΔ και την αντιπολίτευση γενικότερα και θα αφήσει μία σακούλα «μπαλάκια» στον Κυριάκο να τα διαχειριστεί, όπως τις φοροελαφρύνσεις, την Παιδεία, την Εκκλησία την Δικαιοσύνη και την «πολύπαθη» ανάπτυξη…
Σύμφωνα με τον Ουίνστον Τσώρτσιλ «η νίκη δεν είναι ποτέ οριστική» και αυτό το ξέρει πολύ καλά το αφεντικό του ΣΥΡΙΖΑ και έχω την πεποίθηση ότι το ήξερε ακόμα και για την δική του παράταξη, από την πρώτη μέρα που μπήκε στο Μαξίμου!
Όπως έχω επανειλημμένα πει, η δουλειά της αντιπολίτευσης είναι εύκολη! Και ο «τρίτος δρόμος» που επέλεξε (αν ισχύει το διαβολικό σενάριο) ο Αλέξης είναι να ανασυνταχθεί από τα έδρανα της αντιπολίτευσης κουνώντας το δάχτυλο στον Κυριάκο, που θα πρέπει να μάθει ότι η δουλειά της κυβέρνησης είναι δύσκολη ειδικά όταν ο αντίπαλός σου σε έχει αναγκάσει να υποσχεθείς «γη και ύδωρ» προσπαθώντας να εξασφαλίσεις τα πολυπόθητα ψηφαλάκια.
Και αυτό το «παιχνίδι» ο Αλέξης το ξέρει πολύ καλά! Πρώτον γιατί το «έπαιξε» στον υπερθετικό βαθμό και δεύτερον γιατί αφήνει στον διάδοχό του (παρακαταθήκη) μία σειρά από «καυτές πατάτες» να διαχειριστεί και μάλιστα χωρίς περίοδο χάριτος…
Εάν το «διαβολικό» αυτό σενάριο ευσταθεί, τότε η «επόμενη μέρα» θα είναι δύσκολη, αβέβαιη, ταραγμένη και σίγουρα «ταφόπλακα» για την όποια προοπτική ανάπτυξης και επιστροφής στην κανονικότητα!
