Σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση βρίσκεται εδώ και μέρες ο μεγάλος Έλληνας ηθοποιός Γιώργος Βογιατζής, ο οποίος με τον θάνατο του παγκοσμίου φήμης μουσικού Βαγγέλη Παπαθανασίου έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του, μια και ήταν ο καλύτερος φίλος του. Ο σπουδαίος ηθοποιός, εδώ και εβδομάδες, βρισκόταν νυχθημερόν στο νοσοκομείο, δίπλα στον Vangelis, που έδινε μάχη με τον κορωνοϊό σε ιδιωτική κλινική του Παρισιού. Άλλωστε ήταν και ο μόνος που γνώριζε για τη δύσκολη κατάσταση της υγείας του σπουδαίου Έλληνα μουσικοσυνθέτη και ο μόνος που είχε πρόσβαση σε αυτόν.
- Aπό τον Νίκο Νικόλιζα
Ο Γιώργος Βογιατζής, μάλιστα, μας επιβεβαίωσε την είδηση ότι, από την ημέρα που πέθανε ο καλύτερος φίλος του Βαγγέλης Παπαθανασίου, βρίσκεται στο Παρίσι μαζί με τους συγγενείς του μουσικοσυνθέτη προκειμένου να διευθετηθούν όλες οι λεπτομέρειες της κηδείας του. Οι δυο σπουδαίοι και διεθνείς σταρ Έλληνες καλλιτέχνες γνωρίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του ’70, όταν άνοιξαν τα φτερά τους για διεθνή καριέρα. Έκτοτε δεν χώρισαν ούτε στιγμή.
Χαρακτηριστική είναι η ανάρτηση που έκανε ο Γιώργος Βογιατζής στο Instagram, θρηνώντας για τον χαμό του φίλου του: «Αγαπημένε μου Βαγγέλη. Μαζί κάναμε τον γύρο του ήλιου και πίσω μισό αιώνα. Μου ραγίζει την καρδιά που το ταξίδι μας σε αυτόν τον πλανήτη τελείωσε. Είσαι ελεύθερος τώρα να ταξιδέψεις με τα αστέρια και μέσα από το σύμπαν όπου ανήκες.
Ήσουν μεγαλύτερος από τη ζωή με κάθε έννοια της λέξης, τη μουσική, την τέχνη, την αγάπη, την καλοσύνη, την κατανόηση, και η γενναιοδωρία σου ήταν απεριόριστη.
Ήσουν μοναδικός και η ανθρωπότητα σήμερα χάνει. Η συνεισφορά σου σε αυτόν τον κόσμο έχει εμπνεύσει και επηρεάσει τόσο πολλούς ανθρώπους από όλα τα στρώματα της ζωής… Ήσουν ένα υποδειγματικό άτομο που ποτέ δεν συμβιβάστηκε. Με αξιοθαύμαστη αυτοπεποίθηση για τον σκοπό σου σε αυτόν τον κόσμο, που ποτέ δεν θέλησε να ακολουθήσει τάσεις ή να κατηγοριοποιηθεί με μια ετικέτα, και το πέτυχες. Μέσα από τη μουσική και την τέχνη σου θα ζεις αιώνια.
Ήσουν μέρος της εκλεκτής οικογένειάς μου και ο κόσμος έχει γίνει πιο μοναχικός χωρίς εσένα. Νιώθω τυχερός και υπερήφανος που σε είχα τον καλύτερό μου φίλο όλα αυτά τα χρόνια. Έχεις αφήσει ένα ανεξήγητο κενό στη ζωή μου. Ήσουν ένας πραγματικός φίλος που ήδη μου λείπει πολύ. Πάντα αγαπημένος και ποτέ, μα ποτέ, ξεχασμένος».
