Παρακολουθούσα τις προάλλες έναν αγώνα Β’ Εθνικής. Η μία εκ των αντιπάλων ήταν ο ιστορικός Πανσερραϊκός. Μέχρι εδώ όλα καλά.
Σε κάποια στιγμή ο τηλεοπτικός φακός βολτάρισε στις εξέδρες, όπου είδα -όχι χωρίς έκπληξη- ότι οι οργανωμένοι φίλαθλοι της μακεδονικής ομάδας έφεραν τον τίτλο «Τσε», προφανώς προς τιμήν του Τσε Γκεβάρα.
Δεν έχω τίποτα με τον Κουβανό επαναστάτη, ο οποίος μάλιστα απεδείχθη πιστός στις ιδέες του και δεν κάθισε να απολαύσει τους καρπούς της επαναστάσεως στην Κούβα, όπως κάποιοι δικοί μας ξεκοκάλισαν τους καρπούς του Πολυτεχνείου, αλλά πήγε και οργάνωσε κινήματα σε άλλες χώρες και τελικώς δολοφονήθηκε στη Βολιβία.
Αλλά, βρε παιδί μου, να είσαι στις Σέρρες, εκεί όπου γεννήθηκε ο ήρωας του 1821 Εμμανουήλ Παππάς και να ονομάζεσαι «Τσε» είναι λίγο κάπως. Δεν νομίζω ότι οι φίλαθλοι της Φούτμπολ Κλουμπ Ιντουστριάλες ή της Κλουμπ ντε Φούτμπολ Καμαγουέι της Αβάνας θα ονομάζονται «Εμμανουήλ Παππάς».
Ακόμη, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι στα γήπεδα της Σαουδικής Αραβίας κυριαρχεί η εικόνα του Αθανασίου Τσακάλωφ, όπως σε δικά μας αυτή του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Εκτός κι αν κάτι άλλο θέλουν να πουν οι ποιητές.
