Πολλά έχουν ειπωθεί για τον τέως περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό, αλλά ένα πράγμα δεν έχει ειπωθεί αρκετά: ο άνθρωπος είναι δειλός. Κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με τις συνέπειες των πράξεών του το βάζει στα πόδια. Οποτε απαιτείται να κάνει μια επιλογή που θέλει λίγο θάρρος, κρύβεται. Οταν καλείται να υλοποιήσει μια δέσμευση, την προδίδει.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Χθες, που παρουσιάστηκε στην Εξεταστική Επιτροπή για τα Τέμπη για να δώσει τις πολυπόθητες απαντήσεις στο γιατί, παρανόμως, μπαζώθηκε το σημείο του δυστυχήματος ώστε να καταστραφούν κρίσιμα στοιχεία για τον θάνατο 57 ανθρώπων, επικαλέστηκε το «δικαίωμα στη σιωπή» κι αποχώρησε. Οποτε η κατάσταση είναι «μάχη ή φυγή», ο Αγοραστός γίνεται… Καρλ Λιούις!
Ο Αγοραστός εμφανίστηκε στην Εξεταστική κι αρνήθηκε να καταθέσει. «Ασκώ κατ’ άρθρο 104 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας το δικαίωμα σιωπής, επιφυλασσόμενος να παράσχω τις εξηγήσεις μου ενώπιον των δικαστικών Αρχών» ανακοίνωσε και σημείωσε «Με δεδομένη την ιδιότητά μου ως κατηγορουμένου, δεν είναι δυνατόν να καταθέσω», προκαλώντας το σχόλιο της Μιλένας Αποστολάκη: «Κρίμα που επικαλείται αυτό το δικαίωμα, κρίμα που δεν τον καλέσαμε νωρίτερα».
Ομως, η οξυδέρκεια της Μαρίας Καρυστιανού είχε εντοπίσει εξαρχής και εγκαίρως ότι κάτι ύποπτο συνέβαινε με το τάιμινγκ στο οποίο ασκήθηκε η ποινική δίωξη στον Αγοραστό. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας άσκησε τη δίωξη στον τέως περιφερειάρχη για το «μπάζωμα» πριν από μόλις λίγες μέρες, στις 6 Φεβρουαρίου, αν και η μήνυση για το μπάζωμα είχε κατατεθεί από το καλοκαίρι.
Τότε, η μητέρα θύματος και πρόεδρος του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων, είχε εκφράσει τον προβληματισμό της, δίχως τότε να μπορεί ακόμα να προσδιορίσει και τον λόγο. «Η τόσο αδικαιολόγητα αργοπορημένη ανακριτική κίνηση μας κάνει να σκεφτούμε ότι δεν ήταν μια αυτόβουλη δράση της ελληνικής Δικαιοσύνης, αλλά πιθανότατα συσχετίζεται με την κίνηση της Ευρωπαίας εισαγγελέως της Ε.Ε. Κοβέτσι, η οποία έχει καλέσει εσπευσμένα στο Στρασβούργο τον κ. Σοφουλάκη, αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για όλα όσα έχουν αναφερθεί στην Εξεταστική Επιτροπή και στις δικές μου καταγγελίες, αλλά και για την πορεία της έρευνας, έναν χρόνο μετά».
Εκ των πραγμάτων, αποδεικνύεται τώρα -όπως ούτε καν η Καρυστιανού δεν μπορούσε φανταστεί- ότι η δίωξη, σαν από μηχανής Θεός, θα «χρησίμευε» βολικά στο να μην καταθέσει ο Αγοραστός στην Εξεταστική. Το επικίνδυνο και ανησυχητικό είναι ότι η δίωξη για πλημμέλημα στάθηκε το εργαλείο για να ξεφύγει ο Αγοραστός από το να δώσει χθες εξηγήσεις για ένα εξαιρετικά σοβαρό σκάνδαλο, κι αυτό το εργαλείο για να το κάνει του δόθηκε από τη Δικαιοσύνη της χώρας.
Η Δικαιοσύνη υπονόμευσε τη διαδικασία
Είτε η καθυστερημένη δίωξη κατά του Αγοραστού έγινε επί τούτου, για να αποτελέσει το ευτελές πρόσχημα ώστε να γλιτώσει την κατάθεση και τις ερωτήσεις, είτε χρησιμοποιήθηκε με αυτόν τον τρόπο από τον τέως περιφερειάρχη, η αδιαμφισβήτητη ουσία παραμένει ότι η Δικαιοσύνη παρείχε το όπλο που υπονόμευσε τη διαδικασία στην Εξεταστική της Βουλής.
Πατώντας στη σανίδα σωτηρίας της δίωξης, ο Αγοραστός μπόρεσε να σιωπήσει, προστατεύοντας τον εαυτό του και καλύπτοντας αυτούς που από το Μαξίμου τού έδωσαν την εντολή για το σκανδαλώδες μπάζωμα στα Τέμπη. Το μόνο που ψέλλισε το καμένο χαρτί της πολιτικής είναι ότι «αρνούμαι κάθε εις βάρος μου κατηγορία που είναι απόρροια παραπλάνησης» και ότι «παρείχε αποκλειστικά και μόνο υποστηρικτική βοήθεια, ενήργησε ως όφειλε να πράξει χωρίς πρωτοβουλία ενεργειών».
Δεν έχουμε ξαναδεί πιο ξεγυμνωτική διαδικασία για το αληθινό πρόσωπο της κυβέρνησης και για ολόκληρο το σύστημα εξουσίας από την έρευνα για τα Τέμπη. Και, αν σταθούμε τυχεροί ως χώρα, δεν θα ξαναδούμε ποτέ. Εύλογα προκαλείται στους πολίτες το λογικό ερώτημα αν η Δικαιοσύνη διευκολύνει το Μαξίμου να συσκοτίσει και να αποκρύψει τις ευθύνες του, και αν όντως είναι ικανή να καταλάβει την έννοια της διάκρισης των εξουσιών.
Μην ξεχνάμε ότι ήταν η «εξαφάνιση» του οπτικού υλικού από τη φόρτωση και την πορεία του εμπορικού τρένου που διασφάλισε, ήδη από τις πρώτες μέρες, ότι θα σταθεί σχεδόν αδύνατον να διαλευκανθεί η αιτία της φονικής έκρηξης στα Τέμπη κι αν το εμπορικό κουβαλούσε παράνομο φορτίο με εύφλεκτα υλικά.
Ενώ ήταν αυτονόητο στην ανακριτική διαδικασία να αναζητηθούν και να διατηρηθούν οι καταγραφές των καμερών της εμπορικής αμαξοστοιχίας που συγκρούστηκε με την επιβατική Intercity 62, το οπτικό υλικό του εν λόγω τρένου δεν είχε ζητηθεί αρχικά από κανέναν εισαγγελέα ή ανακριτική Αρχή. Οταν τα βίντεο αναζητήθηκαν πολλές εβδομάδες αργότερα από πραγματογνώμονες των οικογενειών, είχαν διαγραφεί.
Τα αμέσως επόμενα 24ωρα μετά το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, ο Αγοραστός διάλεξε πλευρά. Ο περιφερειάρχης επέλεξε να επιτρέψει και να συνδράμει στο άρον άρον μπάζωμα του σημείου, αντί να διαλέξει την προστασία των συμφερόντων των συγγενών, των πολιτών και της ακεραιότητας του χώρου του δυστυχήματος.
Η ένοχη σιωπή του Αγοραστού χθες ήταν, πέρα από ντροπιαστική, και εκκωφαντική. Εκτός από τον εαυτό του εξακολουθεί να καλύπτει κυνικά τον στενό πυρήνα της κυβέρνησης. Αρνείται να υποδείξει ποιος ήταν ο υψηλόβαθμος του Μαξίμου που του έδωσε την εντολή να καταστρέψει αποδεικτικό υλικό.
Κάθε μέρα γίνεται ολοένα πιο σαφές ότι πίσω από τον «τυφώνα» Αγοραστό, που ο Μητσοτάκης στήριξε προσωπικά και εμμονικά μέχρι την τελευταία μέρα των περιφερειακών εκλογών, κρύβεται ολόκληρη η κυβέρνηση, που συντονισμένα κοροϊδεύει την κοινωνία για μια τραγωδία με 57 νεκρούς.
Βιογραφία
Πρώην περιφερειάρχης Θεσσαλίας
Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1963. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς. Είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και διδάκτορας του Πανεπιστημίου Μπράντφορντ. Στις δημοτικές εκλογές του 1998 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος. Το 1999-2004 ήταν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λάρισας, ενώ το 2004 εξελέγη βουλευτής Λάρισας με τη Νέα Δημοκρατία, όπως και το 2007. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές που διεξήχθησαν τον Νοέμβριο του 2010 έγινε περιφερειάρχης Θεσσαλίας με ποσοστό 50,56%. Στις εκλογές του Μαΐου 2014 επανεξελέγη περιφερειάρχης, όπως και το 2019. Ηττημένος στις τελευταίες εκλογές, παρέδωσε την 1η Ιανουαρίου 2024 την Περιφέρεια στον Δημήτρη Κουρέτα.
