Η Μarseaux έδωσε μια συνέντευξη στο «Happy Day» και αναφέρθηκε στην απώλεια της μητέρας της όταν η ίδια ήταν έφηβη, στις σχέσεις με τον πατέρα της, στο body shaming και στα αρνητικά σχόλια που έχει δεχθεί αλλά και πως αντιδρά σε αυτά.
«Μέχρι το Λύκειο ήμουν το καλύτερο παιδί. Εκεί άρχισα λίγο και… τρελάθηκα. Στο Λύκειο που αρρώστησε πολύ η μητέρα μου και ήξερα πλέον ότι θα φύγει, εκεί λίγο κάπως το έχασα. Δεν διάβαζα καθόλου, δεν πήγαινα σχολείο. Είχα μία άρνηση, έκανα μία επανάσταση» είπε η τραγουδίστρια.
«Μου είχε βγει τέτοια άρνηση, που δεν ήθελα καθόλου να συναναστρέφομαι με τη μητέρα μου και προς την αδελφή μου είχα μια άρνηση και μετά όταν έφυγε μπήκα να πάρω τον ρόλο της μαμάς και μου είπε η αδελφή μου “δεν είσαι η μαμά μου”. Πέρασα την αρρώστια της, τον πόνο, οπότε έχω φοβία ότι θα αρρωστήσουν όλοι γύρω μου και θα φύγουν» εξομολογήθηκε η Μarseaux.
Για τον πατέρα της δήλωσε: «Όταν πέθανε η μητέρα μου, έφυγα από το σπίτι, δεν είχα λεφτά καθόλου, γιατί δεν άντεχα η συμβίωση με τον πατέρα μου είχε γίνει κάπως περίεργη. Αντιδρούσε εκείνος επειδή είχε χάσει τη γυναίκα του, αντιδρούσα εγώ, ήμασταν σε σύγκρουση συνέχεια. Τώρα τον έχω κατανοήσει απόλυτα, πιστεύω και ξέρω ότι με συγχώρησε κι εκείνος. Έρχεται πάντα στα live μου και μου πετάει κουτάκια από μπύρες, γιατί εκείνος ακούει punk και στην punk ως ένδειξη ότι γουστάρουμε πετάμε κουτάκια».
Όσον αφορά στο body shaming εξήγησε: «Δεν καταλαβαίνω τη σύνδεση της ομορφιάς με τα λίγα κιλά. Εμένα μου έλεγαν: δεν μπορείς να κάνεις καριέρα με τόσα κιλά. Είχα μία κακή σχέση με το φαγητό, έτρωγα χωρίς να πεινάω και ήταν αυτοκαταστροφικό».
«Παλιότερα έκλαιγα για μέρες όταν λάμβανα ένα αρνητικό σχόλιο στα social. Πλέον δεν δίνω τόση βάση. Έβγαλα ένα τραγούδι μπροστά στην τεφροδόχο της μητέρας μου, γιατί είναι κάτι που συμβαίνει. Κάθομαι εκεί και της μιλάω» είπε για την τέφρα της μητέρας της.
