Eτσι έλεγε ένα παλιό τραγουδάκι. Ομως, όπως καθετί παλιό, έτσι κι αυτό προσπεράστηκε από τα μοντέρνα δεδομένα. Τώρα δεν δικάζουμε τους μπεκρήδες, αλλά τους επιβραβεύουμε και τους δίνουμε την αξία του ταξί για να γυρίσουν σπίτι. Βγαίνεις δηλαδή απ’ το μπαράκι… κουνουπίδι και, για να μην πιάσεις το τιμόνι και αρχίσεις να μαυροντύνεις σπίτια, το κράτος πρόνοιας, που σίγουρα έχουμε, σου δίνει το αντίτιμο του ταξί για να σε πάει σπίτι. Και ποιος πληρώνει την κούρσα;
Μα εσύ, ρε κυρίαρχε λαέ. Δηλαδή, ο άλλος διασκεδάζει με την ψυχή του και, όταν έρθει η ώρα, σου λέει εσένα, που κάθεσαι ήσυχος ήσυχος στο σπιτάκι σου και βλέπεις Σκάι (να ‘χουμε και τον νου μας…), γιατί δεν βγαίνουν τα μισθά για κραιπάλες: «Πλήρωσε, κορόιδο, το ταξί». Μήπως θα ήταν καλύτερα να στήνανε μερικά μπλόκα (εννοείται όχι στα σημεία που όλοι πια ξέρουμε) και, μόλις βλέπουν κάποιον ντίρλα, υποψήφιο Χάρο, εκείνη την ώρα να του παίρνουν δίπλωμα, πινακίδες, να μαντρώνουν το αυτοκίνητο και να τον χώνουν στην μπουζού για κάναν δυο μήνες; Και την άλλη μέρα να δημοσιεύεται πρωτοσέλιδα το όνομά του, και όχι «25χρονος έκανε ράλι στη Σταδίου»; Για να το δουν τα τζίνια. Και πού είστε: τέτοια μέτρα δεν διώχνουν, αλλά φέρνουν ψήφους, αν αυτός είναι ο καημός σας.
