Γιατί ο Κώστας Τασούλας πήγε στη συναυλία του Καζαντζίδη;

Ο Τασούλας πήγε στη συναυλία του Καζαντζίδη. Και πώς να μην το αναζητήσει αυτό;

Για τον πλέον ανύπαρκτο πρόεδρο της Δημοκρατίας που γνώρισε ποτέ ο θεσμός, η ανάγκη επιβεβαίωσης είναι πιο επιτακτική κι από το… πρόγραμμα της συναυλίας. Έστω και αν χρειάζεται να την αντλήσει από τα ηχεία, με τη φωνή του αείμνηστου Καζαντζίδη.

Άλλοι πολιτικοί πάνε σε συναυλίες για να δείξουν ότι έχουν επαφή με τον κόσμο. Ο κ. Τασούλας πήγε για να δείξει ότι έχει επαφή με τον… εαυτό του. Άλλοι σιγοτραγουδούν τους στίχους από νοσταλγία. Εκείνος μάλλον τους αποστήθιζε, μπας και θυμηθεί ότι όντως κατέχει ένα από τα υψηλότερα αξιώματα του κράτους.

Και κάπου ανάμεσα στο «Υπάρχω» και στο «Αν μ’ αγαπάς», ίσως να ένιωσε για πρώτη φορά ότι το πολιτικό του ίχνος δεν περιορίζεται απλώς στο να κόβει κορδέλες και να χαμογελάει ανέξοδα στα επίσημα δείπνα.

Μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια -για να «υπάρχεις» πραγματικά στην πολιτική ζωή, δεν αρκεί να στο τραγουδάει ο Καζαντζίδης. Πρέπει να στο αναγνωρίζει κι ο λαός. Και εκεί, όσο κι αν ανέβασαν τα decibel τα μεγάφωνα, η σιωπή παραμένει εκκωφαντική.

Δείτε επίσης:

• Πλήρης απαξίωση του θεσμού της προεδρίας της Δημοκρατίας – Από τη Σακελλαροπούλου στον Τασούλα