Στην καρδιά των βόρειων προαστίων της Αθήνας υπάρχει ένας τόπος που θα μπορούσε να είναι το Hyde Park της πόλης, το Κτήμα Συγγρού. Ένας χώρος σχεδόν 1.000 στρεμμάτων, δώρο του τραπεζίτη Ανδρέα Συγγρού και της συζύγου του Ιφιγένειας στο ελληνικό δημόσιο, με ρητή εντολή να χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση γεωργών και κηπουρών.
Ένα κτήμα που φιλοξενεί την επιβλητική έπαυλη, τον ναό του Αγίου Ανδρέα και ένα από τα ελάχιστα φυσικά δάση που απέμειναν στο λεκανοπέδιο.
Κι όμως, σήμερα το Κτήμα Συγγρού δεν θυμίζει τίποτα από το μεγαλείο του παρελθόντος.
Σάπιες περιφράξεις, αφιλόξενα μονοπάτια, ανύπαρκτη φύλαξη, εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις. Ένας χώρος που θα μπορούσε να αποτελεί πνεύμονα πρασίνου για εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, έχει καταντήσει σκηνικό παραμέλησης και αδιαφορίας.
Η ευθύνη ανήκει στο Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών και κατ’ επέκταση στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και στον υπουργό του που αμφιβάλουμε αν το έχει περπατήσει ποτέ, άλλωστε δεν εκλέγεται στο βόρειο τομέα Αθηνών τι δουλειά έχει να πάει .
Το αποτέλεσμα; Ένας θησαυρός 950 στρεμμάτων που σπαταλιέται.
Το δάσος Συγγρού, ένα από τα τελευταία φυσικά δάση της Αττικής, ρημάζει. Οι εκπαιδευτικές δομές που θα έπρεπε να σφύζουν από ζωή μαραζώνουν. Οι πολίτες, αντί να απολαμβάνουν ένα οργανωμένο πάρκο, περπατούν σε μονοπάτια αφύλακτα και επικίνδυνα.
Το Κτήμα Συγγρού είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ελληνικής ανικανότητας: μια τεράστια δωρεά που θα μπορούσε να αλλάξει τον χάρτη της πόλης, να αναβαθμίσει τη ζωή χιλιάδων κατοίκων, να γίνει σημείο αναφοράς για τον πολιτισμό, την οικολογία και τον αθλητισμό. Αντί γι’ αυτό, έμεινε μνημείο εγκατάλειψης.
Και εδώ βρίσκεται το απόλυτο παράδοξο: στην Ελλάδα και ειδικά στην Αττική όπως κατήντησε, με καμένες εκτάσεις να περιβάλλουν το λεκανοπέδιο, φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται έργο η διατήρηση ενός δάσους. Ένας πολιτικός θα μπορούσε να καυχηθεί ότι «προστατεύει το δάσος του Κτήματος Συγγρού» και να το παρουσιάσει ως επίτευγμα.
Εδώ μας οδήγησαν,τα δέντρα έγιναν πολυτέλεια και η απλή διατήρησή τους πλασάρεται ως σπουδαία πολιτική.
Κτήμα Συγγρού: Ένας χαμένος πνεύμονας πρασίνου
Κι όσο η πολιτεία αδιαφορεί, η Αθήνα χάνει μια ακόμη ευκαιρία να αποκτήσει τον πνεύμονα πρασίνου που τόσο έχει ανάγκη.
Ο Συγγρός άφησε κληρονομιά, το κράτος άφησε το δώρο του να σαπίσει δίνοντας ένα ακόμα παράδειγμα κακής διαχείρισης, αδιαφορίας για την καθημερινότητα των πολιτών και επιβεβαίωσης ότι όποιος έχει οποιαδήποτε περιουσία δεν έχει νόημα να την αφήνει σε ένα κράτος που διοικείται από αδιάφορους καιροσκόπους χωρίς όραμα και πραγματικό ενδιαφέρον για τους συμπολίτες τους.
Είναι στα σχέδια για αξιοποίηση. Σύντομα θα το προχωρήσουμε δωρεάν ή θα το δώσουμε μπιτ παρα, τι θέλετε να το βλέπετε έτσι? ένα ξενοδοχείο μια χαρά θα ήταν.