Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, μιλώντας στη Βουλή αναφέρθηκε στην αγορά της τέταρτης φρεγάτας Belharra, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι δεν αφορά μόνο τα στενά νερά του Αιγαίου.
Όπως τόνισε, η Ελλάδα αποκτά υπερσύγχρονα πλοία, «παρασάγγας πιο σύγχρονα από οποιοδήποτε άλλο στην περιοχή», τα οποία θα ενισχύσουν καθοριστικά την παρουσία του Πολεμικού Ναυτικού στις μεγάλες θαλάσσιες ζώνες της χώρας.
«Η χώρα μας έχει τεράστιες θαλάσσιες οικονομικές ζώνες. Πώς θα μπορούσαμε να τις αστυνομεύσουμε χωρίς πλοία με τέτοιες δυνατότητες; Είναι απαραίτητες για να αστυνομεύουμε τις οικονομικές ζώνες μας στην ανοιχτή θάλασσα», ανέφερε για να τονίσει υπογραμμίζοντας τη σημασία της απόκτησης των νέων φρεγατών.
Μάλιστα αποκάλυψε ότι η πρώτη φρεγάτα Belh@rra, ο «Κίμων», θα υψώσει την ελληνική σημαία τον Νοέμβριο και θα βρεθεί στα ελληνικά νερά, στο Φάληρο, τον Ιανουάριο. «Είναι μια ιστορική στιγμή για το Πολεμικό Ναυτικό και για την αποτρεπτική ισχύ της χώρας μας», δήλωσε.
#Βουλή @NikosDendias: Οι εξοπλισμοί υπηρετούν την υπεράσπιση της κυριαρχίας – Η πολιτική αντιπαράθεση στα θέματα των ΕΔ δεν υπηρετεί το εθνικό συμφέρονhttps://t.co/jAuXma55Wf pic.twitter.com/q3KciHM7ww
— ΑΠΕ-ΜΠΕ (@amna_news) October 2, 2025
Ολόκληρη η ομιλία Δένδια στη Βουλή και η αναφορά στη Belharra
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας απηύθυνε ομιλία σήμερα, Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2025, στη μόνη Συζήτηση και Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του Σχεδίου Νόμου: «Έγκριση σχεδίων Συμβάσεων στον τομέα της άμυνας για την τροποποίηση των υπό στοιχεία 016B/21 και 017Β/21 Συμβάσεων για την προμήθεια φρεγατών τύπου «FDI HN» και την εν συνεχεία υποστήριξή τους».
Ο κ. Δένδιας ανέφερε:
«Κύριε Πρόεδρε του ΣΥΡΙΖΑ άκουσα μόνο ένα τμήμα της ομιλίας σας, άρα είναι ίσως πιθανόν μερικά πράγματα να πρέπει να τα δω εκ των υστέρων και ίσως να χρειαστεί κάποια στιγμή να επανέλθω.
Όμως, στην κατακλείδα της ομιλίας σας, επειδή με ευγένεια και με ευπρέπεια με προκαλέσατε ως προς το ζήτημα του απεργού πείνας, εδώ δεν θα τοποθετηθώ ούτε ως Υπουργός, ούτε ως στέλεχος της Κυβέρνησης.
Έχουμε παιδιά. Δεν διανοούμαι, ειλικρινά σας λέω, πώς μπορεί να απαγορευθεί το δικαίωμα ενός πατέρα να διερευνήσει οτιδήποτε αυτός κρίνει, με όποιον τρόπο κρίνει, για τον θάνατο του παιδιού του.
Δε γνωρίζω τη σχετική Δικονομία. Εγώ είμαι δικηγόρος Αστικού και Εμπορικού Δικαίου και δεν θεώρησα ότι πρέπει να υποκαταστήσω κανέναν παριστάνοντας τον συνήγορο της υπόθεσης, αλλά δεν θεωρώ ότι οποιοσδήποτε στην Κυβέρνηση, σε οποιαδήποτε Κυβέρνηση, οποτεδήποτε, μπορεί να έχει άλλη τοποθέτηση.
Και ειλικρινά εύχομαι από το βάθος της καρδιάς μου το δράμα αυτού του ανθρώπου, ούτως βιώνει ένα τεράστιο δράμα, την απώλεια του παιδιού του, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι να επιδεινωθούν οι συνθήκες τις οποίες ζει αυτός ο άνθρωπος. Το δράμα το οποίο ζει.
Θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε με την άδειά σας, επίσης να θίξω στην Εθνική Αντιπροσωπεία ένα θέμα που ίσως δεν γνωρίζετε, αλλά νομίζω ότι πρέπει κάποια στιγμή και αυτό η Βουλή να το εξετάσει, παρότι αποτελεί ή να εντάσσεται σε αυτά τα οποία είναι interna corporis της Βουλής και η Κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει ρόλο. Ζήτησαν οι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδίως ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού που αφορά η παρούσα συζήτηση, να παραστούν κατά τη συζήτηση στη Βουλή. Και είπα τότε ότι θα μπορούσαν να καθίσουν στα έδρανα των προσκεκλημένων και βρέθηκα προ της παράδοσης, όπως ελέχθη, να απαγορεύεται Έλλην Αξιωματικός να μπει εντός της αιθούσης της Ολομέλειας, όχι στα έδρανα των Βουλευτών, αλλά εντός της αιθούσης της Ολομέλειας!
Φαντάζομαι ότι αυτό είναι κάτι που έχει μείνει από την εποχή της δικτατορίας. Φαντάζομαι δηλαδή ότι είναι κάτι ανάλογο από αυτό που υπάρχει στο Βρετανικό Κοινοβούλιο που υπάρχουν τεράστιοι περιορισμοί στο να εισέλθει ο Βασιλιάς στην αίθουσα του Κοινοβουλίου. Από πότε; Απ’ όταν κατέλυσε την κοινοβουλευτική τάξη ο Κάρολος Α’, εδώ και πέντε αιώνες, και καρατομήθηκε για αυτό στην είσοδο του Γουέστμινστερ (Westminster).
Αλλά, νομίζω ότι το θέμα με τους εκάστοτε Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και των Αρχηγών των Σωμάτων Ασφαλείας θα έπρεπε ίσως να λυθεί και να μπορούν να παρακολουθούν – εάν θέλουν – τις συζητήσεις, όπως κάνουν στις τελετές από τα έδρανα των φιλοξενούμενων στο εθνικό Κοινοβούλιο. Θεώρησα ότι έχω υποχρέωση να το θέσω.
Έρχομαι τώρα σε όσα συζητήσαμε. Θα ξεκινήσω από το θέμα αρχής. Τι είναι το θέμα αρχής; Το θέμα στο οποίο εδράζεται όλη η ανάγκη μας να συζητάμε για εξοπλισμούς. Υφίσταται ή δεν υφίσταται απειλή;
Προηγουμένως η αγαπητή σε εμένα καθηγήτρια Σία Αναγνωστοπούλου εμμέσως με ρώτησε και μάλιστα μου είπε «ας δεχθώ την δήλωσή του Υπουργού ότι υπάρχει απειλή». Δηλαδή χρειάζεται η δήλωσή μου ή του οποιουδήποτε Υπουργού;
Η τοποθέτησή μου – και θέλω να το ξεκαθαρίσω – είναι ότι η χώρα αντιμετωπίζει υπαρξιακή απειλή και θέλω να διευκρινίσω και τι εννοώ με την έκφραση «υπαρξιακή απειλή».
Η χώρα έχει ως βασικό καταστατικό χάρτη το Σύνταγμα και εκ του Συντάγματος έχουμε υποχρέωση να υπερασπίζουμε την κυριαρχία της, όπως καθορίζεται από τις Διεθνείς Συνθήκες και τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Η κυριαρχία της όμως, είναι απολύτως υπαρξιακό ζήτημα, δε νομίζω υπάρχει επ΄ αυτού δεύτερη άποψη.
Το ερώτημα το οποίο λοιπόν καλείται κανείς να απαντήσει κι εγώ το απαντώ με τον τρόπο που ξέρετε είναι: Αμφισβητούνται από άλλη χώρα αυτή τη στιγμή τα σύνορα της Πατρίδας μας, ναι ή όχι; Εάν κάποιος πει «όχι δεν απειλούνται τα σύνορα της Πατρίδας μας», τότε πράγματι δεν υπάρχει υπαρξιακή απειλή.
Αλλά, αγαπητή μου κυρία Αναγνωστοπούλου, θα μπορούσε ποτέ η άποψή σας να είναι ότι δεν απειλούνται τα σύνορα της Πατρίδας μας; Τότε όλες οι θεωρίες περί των «γκρίζων ζωνών», όλα τα ζητήματα στον εναέριο χώρο της χώρας επί δεκαετίες, τι είναι;
Μην επεκταθώ σε αυτό, διότι δεν έχω πρόθεση αυτή τη στιγμή να κάνω ανάλυση των σχέσεών μας με τη γειτονική χώρα. Νομίζω όμως ότι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο το θέμα αυτό το έχουμε απαντήσει και το έχουμε απαντήσει με πολύ καθαρό τρόπο, η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου και το σύνολο των Κυβερνήσεων, από την Μεταπολίτευση, από το 1974 μέχρι σήμερα.
Έρχομαι στο θέμα, το ευρύτερο θέμα των εξοπλισμών. Αυτή η Κυβέρνηση είναι η πρώτη Κυβέρνηση στη Μεταπολίτευση -νομίζω η πρώτη Κυβέρνηση στην Ιστορία της νέας Ελλάδας αλλά δεν έχει σημασία να πάμε τόσο παλιά, ήταν και διαφορετικές οι αντιλήψεις- η οποία κατέθεσε δεκαετές συν δέκα, δηλαδή συνολικά εικοσαετές εξοπλιστικό πρόγραμμα εντός δημοσιονομικού πλαισίου.
Εντός του πλαισίου δηλαδή που η οικονομική επιβίωση της χώρας επιτρέπει δαπάνες, με απόλυτη και λεπτομερή εξήγηση των προγραμμάτων. Μου κάνει εντύπωση πώς άλλες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες ουδέποτε τήρησαν την υποχρέωση -που υπήρχε- κατάθεσης εξοπλιστικού προγράμματος, ασκούν κριτική σε αυτή την Κυβέρνηση.
Έχω αποφύγει και θα συνεχίσω να το αποφεύγω, αναλαμβάνοντας και το πολιτικό κόστος για αυτό, να ασκώ κριτική στις προηγούμενες Κυβερνήσεις και να πω τουλάχιστον ανοιχτά τι παρελήφθη και ποια είναι τα προβλήματα.
Αλλά θέλω, παρακαλώ, να μην γίνεται εκμετάλλευση αυτού του γεγονότος. Να μην γίνεται εκμετάλλευση π.χ. του προγράμματος των F-16 που συμφώνησε πράγματι τον εκσυγχρονισμό η προηγούμενη ημών Κυβέρνηση και να εμφανίζεται αυτό ως συνεισφορά στην πολεμική μας βιομηχανία. Όταν ξέρουμε καλά όλοι ότι ήταν εισιτήριο για ένα ραντεβού με τον τότε Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και όχι αποτέλεσμα οποιασδήποτε άλλης σκέψης.
Δεν είναι σωστό. Δεν είναι σωστό να ανοίγουμε μια τέτοια συζήτηση «εγώ το έκανα καλά, εσύ το κάνεις κακά». Θα οδηγήσει σε διαλόγους οι οποίοι δεν υπηρετούν ούτε την Εθνική Ασφάλεια, ούτε το συμφέρον της χώρας.
Όπως επίσης, με στενοχωρεί πάρα πολύ να γίνεται εκμετάλλευση του γεγονότος της παραιτήσεως στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Υπάρχει πρόβλημα; Βεβαίως υπάρχει πρόβλημα και δεν σας το απέκρυψα από την πρώτη στιγμή. Και βεβαίως έχει μεγαλώσει ο αριθμός και εξήγησα το γιατί. Αυτή τη στιγμή η ανεργία στην Ελλάδα υπολείπεται του 8%. Ο ιδιωτικός τομέας στα άξια στελέχη δίνει καλά χρήματα. Και οι μισθοί των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι στο επίπεδο που πρέπει, δεν σας το απέκρυψα. Άλλωστε εγώ ανακοίνωσα χθες νομοθέτημα με πολύ σημαντικές αυξήσεις και δήλωσα ότι πρέπει να κάνουμε και δεύτερες αυξήσεις. Αυτό το νομοθέτημα παρεμπιπτόντως, έχει μία μεγάλη διαφοροποιό διάσταση από ό,τι γινόταν μέχρι τώρα.
Οι αυξήσεις αποτελούν προϊόν εξοικονομήσεως. Και όχι επιπλέον δαπάνη του Έλληνα φορολογούμενου. Αλλά οι μισθοί που θέλουν αύξηση παρεδόθησαν από άλλες Κυβερνήσεις. Προϊόν της κρίσης; Βεβαίως, δεν αντιλέγω. Αλλά να μην παριστάνει κανείς τώρα ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για τις όποιες παραιτήσεις στελεχών, τις οποίες προσπαθεί να ανασχέσει με βελτιώσεις στις Στρατιωτικές Σχολές, με βελτίωση των επιδομάτων, με βελτίωση των μισθολογικών παροχών.
Δεν μπορεί να γίνεται αυτό. Πρέπει ο διάλογος να είναι σοβαρός για αυτά τα δύο πολύ σημαντικά θέματα, σοβαρός, δομημένος και χωρίς τη διάθεση να πετύχουμε μικρό κομματικό όφελος παριστάνοντας ότι δεν γνωρίζουμε πράγματα που είναι εκεί.
Όπως επίσης, όταν λέω ότι έκανα εξοικονομήσεις, ξέρετε από πού έγιναν αυτές οι εξοικονομήσεις σε μεγάλο βαθμό. Από τις συγχωνεύσεις των περιττών στρατοπέδων, από την εκλογίκευση του αριθμού των Ανώτατων Αξιωματικών που σε προηγούμενους καιρούς σωρηδόν προήγοντο και έφταναν στους ανώτατους βαθμούς έχοντας δημιουργήσει μία ανεστραμμένη πυραμίδα στις Ένοπλες Δυνάμεις. Έχουμε περισσότερους, 4-5 φορές περισσότερους, Συνταγματάρχες από Λοχίες.
Αυτά τα πράγματα πώς έγιναν; Πώς επετράπησαν να γίνουν; Και πώς μπορεί να μας ασκείτε κριτική επειδή προσπαθούμε να διορθώσουμε πράγματα που άλλοι επέτρεψαν να γίνουν, για να μην πω τα ενθάρρυναν, επί πολλά χρόνια.
Έρχομαι στο ζήτημα της σύμβασης της τέταρτης φρεγάτας.
Κύριοι συνάδελφοι,
Εξήγησα στην Επιτροπή, νομίζω με επάρκεια, γιατί δεν ασκήθηκε η “option” μίας φρεγάτας “Belharra Standard 2” και επελέγη η συνολική συζήτηση με τη γαλλική πλευρά για να φτάσουμε στη φρεγάτα “Standard 2++” και να βελτιώσουμε και τις υπόλοιπες τρεις σε αυτό το επίπεδο.
Θα μπορούσε κάποιος, λαϊκίζοντας, να προσπαθήσει να δημιουργήσει διχασμό και να πει, «ναι, αλλά και η δική σας Κυβέρνηση δεν παρέλαβε τις φρεγάτες “Standard 2”;» ξεχνώντας κάτι που είναι το πιο βασικό. Ό,τι ανάμεσα στο ’20 και το ’25 μεσολάβησαν πόλεμοι και μεσολάβησαν εμπειρίες πολέμου. Και σε μάχη βρέθηκε και δικό μας πολεμικό πλοίο και απέκτησε και δικό μας πλοίο εμπειρία πολέμου. Η φρεγάτα μας, οι φρεγάτες μας στην Ερυθρά Θάλασσα.
Θα ήταν εγκληματικό αυτά τα οποία έχουμε διδαχθεί, να τα αγνοήσουμε. Και απλώς να ασκήσουμε μια “option” η οποία ποιον συνέφερε; Την Ελλάδα ή τη γαλλική πλευρά; Τι νομίζετε ότι θα προτιμούσε η “Naval”; Να επανασχεδιάσει συστήματα πάνω στο πλοίο και να τα βελτιώσει ή απλώς να μας δώσει ένα όμοιο; Τι τους συνέφερε περισσότερο;
Και θέλω να σας θυμίσω ότι στην προηγούμενη σύμβαση υπήρχε 15% ελληνική συμμετοχή. 12% αρχικά, έφτασε 15% μετά με επαναδιαπραγμάτευση και 25% ως όρο για να κλείσουμε την συμφωνία για αυτή την φρεγάτα. Άρα η γαλλική πλευρά έδωσε το 25%, συμφώνησε στην επανασχεδίαση, συμφώνησε να φέρει στο ίδιο επίπεδο και τις προηγούμενες τρεις φρεγάτες στην Ελλάδα.
Διότι ασκείτε κριτική εδώ, θα έρθω και σε αυτό μετά, ότι «δεν είναι επαρκώς διατυπωμένος ο όρος της σύμβασης». Θα έρθω σε αυτό μετά. Εδώ είναι, αφορά την επαγγελματική μου ιδιότητα. Μπορώ να σας εξηγήσω εύκολα.
Λοιπόν, για ποιο πράγμα μας εγκαλείτε; Γιατί θεωρούμε ότι πρέπει τα ελληνικά πλοία πλέον να έχουν στις συνθήκες που σήμερα είμαστε συγκεκριμένα οπλικά συστήματα;
Ο πόλεμος στην Αρμενία κυρίες και κύριοι, και η χρήση των τουρκικών drones στο μεσοδιάστημα, ας πούμε, πρέπει να μας αφήσει ως γεγονός αδιάφορους; Να πάμε με τον αρχικό μας σχεδιασμό και να αγνοούμε τι γίνεται; Αυτό θα ήταν το εθνικά υπεύθυνο;
Και μας κατηγορείτε επειδή η βελτίωση των σκαφών έχει κόστος; Πώς θα γινόταν χωρίς κόστος; Δωρεάν; Από πού σας προκύπτει ότι υπάρχει ζημία του ελληνικού Δημοσίου; Οποιουδήποτε ποσού, μισού ευρώ ζημία;
Και επίσης δεν κάνετε και καλά τον λογαριασμό. Γιατί 25% επένδυση στην χώρα, αυτό το 25% έχει φόρο εισοδήματος, έχει απασχόληση, τα οποία, αν θέλετε να κάνετε μια πραγματική αποτίμηση, πρέπει να τα αφαιρέσετε, αλλά δεν το κάνετε αυτό. Δημιουργείτε μία εντύπωση ότι δήθεν εμείς ήμασταν αμελείς. «Ξεχάσαμε». Ξέχασαν τα Επιτελεία, ξέχασε ο προηγούμενος Υπουργός, ο φίλος μου Νίκος Παναγιωτόπουλος, ξέχασα εγώ την “option” μιας φρεγάτας και ξαφνικά μετά από τρία χρόνια, ένα πρωί εκεί που ξύπνησα, λέω «αχ, τι έγινε με εκείνη τη φρεγάτα, την ξέχασα; Πάμε τώρα να την παραγγείλουμε». Σοβαρά κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Έτσι γίνονται τα πράγματα; Αυτό μας λέτε δηλαδή ότι συνέβη;
Και μάλιστα, ο αγαπητός μου κύριος συνάδελφος του ΠΑΣΟΚ μας απείλησε. Φαντάζομαι όχι θέλοντας να το κάνει έτσι, νομίζω μάλλον τού διέφυγε και μας είπε, «θα ψηφίσουμε μεν, αλλά θα σας ελέγξουμε μετά». Θα με ελέγξετε μετά κύριε συνάδελφε. Θα με ελέγξει ο κ. συνάδελφος λοιπόν.
Κύριοι συνάδελφοι με συγχωρείτε. Βασικά νομικά: εγώ δεν σας έφερα μια υπογεγραμμένη σύμβαση για να την κυρώσετε. Ακολούθησα αυτό που ορθά έκανε ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Σας έφερα μία ανυπόγραφη σύμβαση να μου δώσετε εντολή να την υπογράψω. Πώς θα με ελέγξετε για τη σύμβαση κύριε συνάδελφε που εσείς ψηφίσατε και μου δίνετε διά της ψήφου σας την εντολή να πάω να την υπογράψω; Σε ποιο δικαστήριο θα με ελέγξετε;
Εγώ είμαι πληρεξούσιός σας σε αυτή τη σύμβαση. Και κάτι άλλο. Σας διαφεύγει κάτι το οποίο σάς το είχα ανακοινώσει στα 11 μέτρα διαφάνειας, αν θυμάμαι καλά ή 12 που είχα ανακοινώσει στην Επιτροπή.
Μέχρι των ημερών μου η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδιοικείτο από άτομο το οποίο διόριζε ο Υπουργός και επέλεγε ο Υπουργός. Και συνήθως αυτό το άτομο ήταν ένας απόστρατος Αξιωματικός της εμπιστοσύνης του Υπουργού. Επί σειράς Κυβερνήσεων και άλλων κομμάτων εκτός από τη Νέα Δημοκρατία, ναι ή όχι; Εκ των οποίων μάλιστα στο παρελθόν, ένας έχει οδηγηθεί στη φυλακή και δεν ανήκει στη Νέα Δημοκρατία. Διέκοψα αυτήν την παράδοση και αυτοί οι οποίοι διαπραγματεύτηκαν τη σύμβαση είναι στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Στρατηγός που διαπραγματεύτηκε κάθεται δίπλα στον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού. Δεν διαπραγματεύτηκε η πολιτική ηγεσία τους όρους αυτούς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Και όσο έχω λόγο, δεν θα τα διαπραγματεύεται η πολιτική ηγεσία, διότι δεν είναι ορθό να τα διαπραγματεύεται η πολιτική ηγεσία. Πρέπει να δημιουργηθεί στο Υπουργείο μια επαγγελματική δομή, η οποία να κάνει αυτού του τύπου τις συμβάσεις. Άρα, προς τι μας εγκαλείτε; Από πού σας προκύπτει ότι αν ήσασταν εσείς θα χρησιμοποιούσατε άλλους αξιωματικούς; Έχετε ικανότερους στο μυαλό σας; Διότι εγώ ακολούθησα και υπέδειξα τον Στρατηγό που μου επρότεινε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούστηκαν και διάφορα άλλα, τα οποία πρέπει να σας πω γενικά τείνουν να με πικραίνουν, ίσως επειδή μεγαλώνω. Ότι ασκήθηκαν -παραδείγματος χάριν- πιέσεις σε αξιωματικούς και αν έγιναν συγκεκριμένες αναφορές. Αγαπητέ κ. Κεδίκογλου το είπατε κομψότατα -δεν αναφέρομαι σε εσάς- στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών και στο Διοικητή της Σχολής Ανορθοδόξου Πολέμου. Γράφηκε σε διάφορα έντυπα ότι «τους ασκήθηκαν πιέσεις και αυτό συνιστά πολιτική παρέμβαση».
Πρώτον, πρέπει να σας πω ότι και στις δύο περιπτώσεις αγνοούσα πλήρως το γεγονός και εγώ και ο Υφυπουργός και ο Γενικός Γραμματέας και όλη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου. Αναζητήσαμε όμως την αιτία των παραιτήσεων αυτών. Θα σας πω λοιπόν ευθέως γιατί παραιτήθηκε ο Διοικητής της Σχολής Αλεξιπτωτιστών. Ο Διοικητής της Σχολής Αλεξιπτωτιστών παραιτήθηκε επειδή τού ζητήθηκε να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα των αλεξιπτωτιστών στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων της Αρμενίας ηλικίας 34 ετών. Της Αρμενίας! Και θεώρησε ο Διοικητής Αλεξιπτωτιστών ότι αυτό ρίχνει το standard της σχολής. Την υπόσχεση στους Αρμένιους για να εκπαιδεύονται τα στελέχη τους στις σχολές μας, την είχα δώσει εγώ. Θυμάστε ότι είχα πάει στο Ερεβάν κατά τη διάρκεια του πολέμου και είχα ξαναπάει μετά. Και θεωρώ ότι οι Αρμένιοι είναι αδελφικό Έθνος με εμάς και η αδελφική σχέση δημιουργείται με τον πιο στέρεο τρόπο, με τον κοινό πόνο και την κοινή συμφορά εκ των Γενοκτονιών. Γι’ αυτό έκρινε ο Αξιωματικός ότι έπρεπε να παραιτηθεί. Σέβομαι την αντίληψή του, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, αλλά μην το επιστρέφετε στην Κυβέρνηση ως ψόγο άσκησης προσπάθειας πολιτικής επιρροής στις Στρατιωτικές Σχολές.
Ο άλλος αξιωματικός, απλώς παραιτήθηκε διότι συμπλήρωσε το συντάξιμο και το γράφει στην επιστολή του. Είναι νεότερος, επειδή λόγω των ειδικοτήτων του, τα χρόνια του υπολογίζονται διπλά. Δεν παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για κάτι.
Προς τι λοιπόν η κατηγορία απέναντι στην Κυβέρνηση; Προς τι και γιατί; Και δεν είναι ότι αδικείτε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, δεν είναι αυτό το ζήτημα.
Το ζήτημα είναι ότι δημιουργείται στον ελληνικό λαό η αντίληψη ότι όλα στη χώρα γίνονται σε ένα πλαίσιο συναλλαγής, ρουσφετολογίας, πολιτικών πιέσεων και δεν είναι σωστό ιδίως για τις Ένοπλες Δυνάμεις, δεν είναι σωστό.
Δεν γνωρίζω ποιος στρατηγός είναι καλός ή κακός για να λάβει μια διοίκηση μονάδας. Δεν το γνωρίζω. Είμαι υποχρεωμένος να πάω σύμφωνα με τις εισηγήσεις των Επιτελείων. Δεν ξέρω.
Όσον αφορά στα θέματα του φόρτου, δηλαδή των όπλων. Και εκεί νομίζω απαντήθηκε με επάρκεια στην Επιτροπή το γεγονός. Σας είχε πει και ο Αρχηγός του Ναυτικού, σε αυτό πάλι δεν είναι θέμα πολιτικής ηγεσίας.
Η πολιτική ηγεσία ακολουθεί τις εισηγήσεις μέσα στο δημοσιονομικό χώρο. Ο υπάρχων αγορασμένος φόρτος για τις άλλες τρεις φρεγάτες δεν είναι 100%, είναι 120%. Ένα μέρος του πλεονάσματος λοιπόν, μπορεί να καλύψει την τέταρτη φρεγάτα.
Έχουμε προσθέσει εμείς επίσης δυνατότητες στις φρεγάτες , όπως τους RAM, για τους οποίους έχουμε περίσσευμα από άλλα πλοία. Και βεβαίως όπως είπατε, υπάρχει το σχέδιο του πυραύλου “ELSA” για τον οποίο περιμένουμε να δούμε τις δυνατότητές του. Και για να το ξεκαθαρίσουμε. Εμείς τι κάναμε; Αλλάξαμε τους εκτοξευτήρες. Πήγαμε στον μεγάλο εκτοξευτήρα “Silver 70” για να μπορούμε να έχουμε πλήρη επιλογή όπλων. Και αυτό τον “Silver 70” θα βάλουμε και στις ιταλικές FREMM εφόσον ολοκληρωθεί -ελπίζω με επιτυχία- η διαπραγμάτευση, διότι είναι μια εξαιρετική ευκαιρία.
Θα σας ενημερώσω στην Επιτροπή, μην σας εξηγήσω τώρα τις συζητήσεις με την ιταλική Κυβέρνηση ως προς τις FREMΜ. Θα είναι τεράστια επιτυχία για τη χώρα να πάρει τις 4 FREMM δεκαετίας. Είναι εξαιρετικά πλοία, αυτή είναι η εισήγηση που δέχομαι από το Πολεμικό Ναυτικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα ήθελα και πάλι ειλικρινά να σας παρακαλέσω θερμά, δεν είμαι αφελής, δεν αγνοώ το πολιτικό κλίμα, δεν αγνοώ τους πειρασμούς που δημιουργούνται στην Αντιπολίτευση -απολύτως κατανοητοί- την τελευταία διετία μιας κυβερνητικής θητείας, όταν αρχίζει και διαγράφεται στον ορίζοντα η πιθανότητα εκλογών ως πρόβλεψη. Δεν λέω, ο Πρωθυπουργός έχει σαφώς πει ότι εκλογές θα γίνουν το ’27 αλλά δεν μπορούμε να κρύψουμε ότι είμαστε στην τελευταία διετία αυτής της Κυβέρνησης. Σας παρακαλώ όμως – ακριβώς γυρνώντας από εκεί που ξεκινήσαμε την σημερινή μας συζήτηση, της ύπαρξης υπαρξιακής απειλής-, να μπορούμε να διατηρούμε αυτό το κλίμα που θα μας επιτρέπει σε αυτά τα θέματα, να συζητάμε και να επιλέγουμε τη βέλτιστη λύση.
Και θα ήθελα κατά τούτο να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στα κόμματα τα οποία, παρά το ρίσκο και την πίεση που δέχονται. Διότι το προσλαμβάνω αυτό σαφέστατα, είναι ρίσκο για τα κόμματα της αντιπολίτευσης που έρχονται εδώ σήμερα και ψηφίζουν αυτή την αγορά. Είναι ρίσκο. Είναι όμως και πολιτικό θάρρος.
Δείχνουν πολιτικό θάρρος συμπαρατασσόμενοι με την Κυβέρνηση στην ανάγκη ενίσχυσης της Άμυνας της χώρας. Κι εγώ ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας έχω υποχρέωση να τους ευχαριστήσω για αυτό.
Ευχαριστώ πολύ».
