Μακάρι το τίτλος του ρεπορτάζ μας να αποτελούσε απλά μια δημοσιογραφική υπερβολή, όμως σύμφωνα με τα όσα είπαν στο Newsbreak ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Καθηγητές, κάτοικοι και φορείς της περιοχής, οι αγορές ακινήτων από τουρκικές εταιρείες και Τούρκους πολίτες, έχουν αυξηθεί σε επίπεδο τρομακτικό.
Εμβληματικά κτίρια και ακίνητα φιλέτα, περνούν στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι μετά την κατάργηση του Ν. 1366/1938 που προέβλεπε περιορισμούς στην αγορά ακινήτων σε παραμεθόριες περιοχές, επιδεικνύουν πολύ έντονο ενδιαφέρον για «επενδύσεις» στην Αλεξανδρούπολη και στα ερημωμένα χωριά του Έβρου.
Η τουρκική Ziraat Bankasi, η κρατική τράπεζα στην οποία κατέληξαν οι περιουσίες των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Εβραίων της Κωνσταντινούπολης, μετά τον ρατσιστικό νόμο του 1942, εδώ και 15 χρόνια δραστηριοποιείται έντονα στη Θράκη. Έχει χορηγήσει χιλιάδες δάνεια υποθηκεύοντας περιουσίες Ελλήνων.
Στην πράξη; Χιλιάδες περιουσίες Ελλήνων της Θράκης και της παραμεθορίου είναι υποθηκευμένες στο τουρκικό δημόσιο.
Και το ερώτημα σαφές: Η προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων είναι σημαντικότερη από την διατήρηση του ελληνικού χαρακτήρα μίας ευαίσθητης περιοχής;
Στο Newsbreak μίλησαν ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Γιάννης Ζαμπούκης, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δανειοληπτών Βορείου Ελλάδος Χαράλαμπος Περβανάς, ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Γιάννος Χαραλαμπίδης και ο Διδάκτωρ Ιστορίας Θεοφάνης Μαλκίδης.
Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης: «Χάνεται η εθνική συνοχή στο Νομό Έβρου»
«Χάνεται η εθνική συνοχή στο Νομό Έβρου. Από την εποχή της Συνθήκης της Λοζάνης ο Έβρος αποτελούσε γεωγραφικό ανάχωμα, με συμπαγή ελληνικό – χριστιανικό πληθυσμό, και η μουσουλμανική μειονότητα ήταν στις περιοχές της Ροδόπης και της Κομοτηνής. Πλέον οι μουσουλμάνοι και οι Τούρκοι αγοράζουν αφειδώς ακίνητα στα χωριά του Έβρου. Μειονοτικοί που επιστρέφουν από την Ευρώπη όπου είχαν μεταναστεύσει εγκαθίστανται σε αυτά τα χωριά που είναι επί το πλείστον ερημωμένα», λέει στο Newsbreak ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης.
Μας δίνει ένα παράδειγμα: «Ο Δήμος Σουφλίου πλέον έχει 5 μειονοτικά σχολεία και 4 κανονικά, ενώ πριν από κάποια χρόνια υπήρχε μόνο ένα μειονοτικό σχολείο. Υπάρχει μία σιωπηρή μετοίκιση και εποικισμός των χωριών του Έβρου».
Ο κ. Ζαμπούκης αναφέρθηκε στη διαδικασία με την οποία, όχι μόνο μειονοτικοί αλλά και Τούρκοι πολίτες αγοράζουν μαζικά ακίνητα στην Αλεξανδρούπολη και σε ολόκληρο τον Νομό Έβρου. «Δημιουργούν εταιρίες, παίρνουν ΑΦΜ και αγοράζουν ό,τι θέλουν. Έχουν αγοράσει ακίνητα φιλέτα, διαμερίσματα, επιχειρήσεις αλλά και σπίτια σε έρημα χωριά που δεν παρουσιάζουν κανένα επενδυτικό ενδιαφέρον. Τα δεδομένα από το υποθηκοφυλακείο δείχνουν τρομακτική αύξηση των αγορών ακινήτων από Τούρκους».
«Από το 2024 έρχομαι σε επαφή με ομάδες “επενδυτών” που έρχονται από την Τουρκία με 200 – 300.000 ευρώ για να αγοράσουν ακίνητα στην Αλεξανδρούπολη και στο Νομό. Είμαι δικηγόρος και άνθρωπος της αγοράς χρόνια. Μπορώ να διακρίνω αν κάποιος είναι επενδυτής ή “μπροστινός”. Αυτοί οι άνθρωποι σε καμία περίπτωση δεν είχαν το προφίλ κλασικού επενδυτή. Ήταν προφανές ότι ερχόντουσαν κατευθυνόμενοι από κάποιους που τους είχαν δώσει χρήματα, με σκοπό να κάνουν αγορές ακινήτων στην περιοχή», μας λέει ο Δήμαρχος.
«Η πόλη αλλάζει χαρακτήρα»
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης είναι Διδάκτωρ Ιστορίας και κάτοικος της Αλεξανδρούπολης. «Η πόλη πλέον έχει αλλάξει χαρακτήρα, οι τουρκικές πινακίδες είναι παντού. Πλέον τα τουρκικά είναι πιο συχνά από τα αγγλικά. Οι Τούρκοι που έρχονται από την απέναντι μεριά για να κάνουν αγορές εδώ, καταφθάνουν κατά χιλιάδες και όχι μόνο τα Σαββατοκύριακα. Εκμεταλλεύονται το Tax Free Shopping για να αγοράζουν φθηνότερα τα προϊόντα. Κι οι Έλληνες τους κοιτάμε σαν “φτωχοί συγγενείς” διότι η κυβέρνηση δεν έχει σκεφτεί ούτε να μειώσει το ΦΠΑ σε αυτή την ευαίσθητη περιοχή», αναφέρει στο Newsbreak. «Μεγάλα καταστήματα πολυεθνικών ή ελληνικών εταιρειών κάνουν τεράστιους τζίρους».
«Όμως δεν είναι μόνο αυτό, που κάποιος θα μπορούσε να πει ότι τονώνει την τοπική αγορά. Οι αγορές ακινήτων είναι μια μεγάλη πληγή που όλο και μεγαλώνει. Εμβληματικά κτίρια της πόλης περνάνε σε χέρια Τούρκων. Κι αν κάποιος θα μπορούσε να πει ότι αυτό αποτελεί μια φυσιολογική επένδυση, πως δικαιολογείται η μαζική αγορά ακινήτων σε περιοχές του Έβρου που δεν έχουν κανένα επενδυτικό ενδιαφέρον και που τα έχουν εγκαταλείψει μέχρι και οι μόνιμοι κάτοικοι;», μας ρωτά.
«Οι Τούρκοι επιχειρηματίες πέρα από την αυτόνομη παρουσία τους, προωθούν οικονομικές συνεργασίες με ελληνικές εταιρείες που βρίσκονται σε δύσκολη θέση εξαιτίας και της έλλειψης επενδύσεων στη Θράκη, με αποτέλεσμα το τελευταίο χρονικό διάστημα να υπάρχει έντονη κινητικότητα που εκδηλώνεται από την Τουρκία, με σκοπό την ενισχυμένη παρουσία της στην Θράκη. Αγορές ακινήτων ειδικά στην ταχέως αναπτυσσόμενη Αλεξανδρούπολη, εισαγωγές τουρκικών προϊόντων και εργαζομένων από την Τουρκία για την κατασκευή – ανακαίνιση τουριστικών καταλυμάτων, είναι φαινόμενα που βλέπουμε συνεχώς .
Η Τουρκία επιδιώκει να θεμελιώσει ισχυρή οικονομική παρουσία στη Θράκη, όπου εκεί
υπάρχει η παρουσία της μειονότητας. Συν τοις άλλοις εκεί θέλει να δημιουργήσει το κέντρο ενός ενιαίου χώρου, μαζί με την ανατολική Θράκη και τις σχεδόν αποκλειστικά
μουσουλμανικές περιοχές της νότιας Βουλγαρίας», σημειώνει ο κ. Μαλκίδης.
Βασικός βραχίονας των τουρκικών επιδιώξεων στην περιοχή είναι η τουρκική κρατική τράπεζα Ziraat Bankasi, σύμφωνα με τα όσα μας καταγγέλλει.
Ziraat Bankasi: Ο «πολιορκητικός κριός» των τουρκικών επιδιώξεων στη Θράκη
Η Ziraat ξεκίνησε τις δραστηριότητές της στην περιοχή το 2008. Παρείχε, με σκανδαλώδη προτίμηση προς τους μειονοτικούς, καταναλωτικά δάνεια με χαμηλό επιτόκιο, μόλις 3% ετησίως, την στιγμή που οι ελληνικές Τράπεζες απαιτούσαν επιτόκια 12-16%. Στη συνέχεια και εν μέσω της κρίσης, όταν οι ελληνικές τράπεζες είχαν κλείσει τις κάνουλες δανειοδότησης, η Ziraat ήταν η μόνη που παρείχε αφειδώς πρόσβαση στον δανεισμό.
«Από την αρχή της κρίσης, το 2010, όλοι όσοι χρειαζόντουσαν δάνεια στην Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη, πήγαιναν στη Zirrat. Καμία άλλη τράπεζα δεν έδινε δάνεια», λέει στο Newsbreak ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δανειοληπτών Βορείου Ελλάδος Χαράλαμπος Περβανάς.
«Το ελληνικό δημόσιο και όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 και μετά, μερίμνησαν ώστε όλη η Αν. Μακεδονία και η Θράκη να δανείζεται από τη Ziraat. Αυτοί κάνουν την δουλειά τους και την κάνουν καλά και νόμιμα. Η Τράπεζα της Ελλάδος που έδωσε τις σχετικές άδειες, οι ελληνικές κυβερνήσεις που παρακολουθούσαν τα σπίτια και τα χωράφια των Ελλήνων της περιοχής να υποθηκεύονται στη Ziraat τί έκαναν;», ρωτάει.
«Υπήρχαν μέχρι τότε μεγάλες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες στην περιοχή. Αξιοποιούσαν σχετικά κοινοτικά προγράμματα με χρηματοδοτήσεις από τις οποίες κάλυπταν βασικές λειτουργικές ανάγκες. Έκτοτε κόπηκαν ακόμα και τα χρήματα των προγραμμάτων. Τί θα έκαναν αυτοί οι επιχειρηματίες; Κατέφυγαν στη μόνη τράπεζα που μπορούσε να τους δώσει δάνεια. Υποθήκευσαν τις περιουσίες και τις επιχειρήσεις τους, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν πλέον κλείσει», μας αναφέρει ο κ. Περβανάς.
Ελληνικές περιουσίες της Θράκης υποθηκεύονται στο τουρκικό δημόσιο
«Επί της ουσίας οι δεκάδες χιλιάδες περιουσίες στην Θράκη, που έχουν μπει σε υποθήκες για δάνεια στη Ziraat Bankasi, έχουν υποθηκευτεί στο τουρκικό δημόσιο, διότι η τράπεζα είναι κρατική», μας λέει ο Θεοφάνης Μαλκίδης.
Στη συνέχεια κάνει μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή: «Το varlık vergisi (“φόρος περιουσίας”) ήταν ένας φόρος που επιβλήθηκε στην Τουρκία το 1942, με δεδηλωμένο στόχο την αύξηση των κονδυλίων για την άμυνα της χώρας στην περίπτωση συμμετοχής της στον Β‘ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιβλήθηκε επί των παγίων στοιχείων, όπως κτήματα, κτίρια, οικίες, επιχειρήσεις. Ενώ όμως θεωρητικά ο φόρος είχε σαν ομάδα – στόχο όλους τους
Τούρκους πολίτες, εκείνοι που επλήγησαν περισσότερο ήταν οι μη μουσουλμάνοι, όπως οι Εβραίοι, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Λεβαντίνοι, οι οποίοι ήλεγχαν ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας. Άλλωστε και ο πρωθυπουργός τόνιζε: “η τουρκική αγορά να περάσει στα χέρια των Τούρκων”.
Περίπου 2.000 μη μουσουλμάνοι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία Έλληνες, οι οποίοι δεν μπορούσαν να πληρώσουν το τεράστιο ποσό που απαιτείτο εντός προθεσμίας 30 ημερών, συνελήφθησαν και στάλθηκαν στο στρατόπεδο αναγκαστικής εργασίας στο Aşkale στην ανατολική Τουρκία όπου και πέθαναν 21 από αυτούς.
Το μεγαλύτερο μέρος της λείας, του πλιάτσικου των ελληνικών περιουσιών κατέληξε στην Ζιραάτ. Η Ζιραάτ ήταν η τράπεζα στην οποία η Εφορία της Κωνσταντινούπολης, το τουρκικό κράτος δηλαδή, κατέθετε τα χρήματα τα οποία συνέλεγε. Αυτή δέχτηκε τα χρήματα από τον κεφαλικό φόρο και μετά από δεκάδες χρόνια», μας αναφέρει ο κ. Μαλκίδης συμπληρώνοντας: «Αυτή είναι η τράπεζα που πλέον έχει υποθηκεύσει χιλιάδες ελληνικές περιουσίες σε αυτή την τόσο ευαίσθητη περιοχή. Δίνει δάνεια χωρίς στοιχειώδη αξιολόγηση για τη δυνατότητα αποπληρωμής. Εγώ γνωρίζω περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν πάρει ποσά που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορέσουν να αποπληρώσουν και οι περιουσίες τους είναι φυσικά υποθηκευμένες».
Γιάννος Χαραλαμπίδης: Χρειάζεται ειδική αντιμετώπιση για λόγους εθνικού συμφέροντος
Με αυτά τα δεδομένα το ερώτημα που φυσιολογικά γεννιέται είναι τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση για αυτή την εκρηκτικά επικίνδυνη κατάσταση. Οι εξισώσεις που πρέπει να λυθούν είναι δύσκολές αλλά η λύση τους είναι πλέον επιτακτική: Προτιμούμε τις άμεσες ξένες επενδύσεις (από την Τουρκία) ή την διατήρηση και την προστασία της ελληνικής ταυτότητας στην Αλεξανδρούπολη και στον Έβρο; Μπορούμε με βάση το κοινοτικό δίκαιο να εμποδίσουμε αγορές ακινήτων από Τούρκους που τις περισσότερες φορές εμφανίζονται με ευρωπαϊκά διαβατήρια;
Ρωτήσαμε τον καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και Νομικό Γιάννο Χαραλαμπίδη, ο οποίος έχει πολυετή εμπειρία από τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Δεν γνωρίζω ακριβώς το ζήτημα που έχει δημιουργηθεί στη Θράκη, όμως μπορώ να πω ότι υπάρχει προηγούμενο που δικαιολογεί αποκλίσεις από το κοινοτικό δίκαιο, λόγω εθνικού συμφέροντος».
Μας έδωσε παράδειγμα την περίπτωση της Δανίας με τη Γερμανία, όπου η πρώτη πέρασε έναν νόμο με βάση τον οποίο οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να αγοράσουν περιουσίες Δανών στην παραμεθόριο περιοχή. «Αυτό έγινε σεβαστό τόσο από την Γερμανία, όσο και από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης», αναφέρει στο Newsbreak.
«Χρειάζεται προσεκτικός σχεδιασμός και βήματα. Έχει σημασία το πως θα προετοιμαστεί, θα διατυπωθεί και θα διεκδικηθεί κάτι ανάλογο από τη μεριά της Ελλάδος, πάντα στη βάση των σοβαρών λόγων εθνικού συμφέροντος», μας λέει.
Ζαμπούκης: «Δεν με πήραν ούτε τηλέφωνο»…
Ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Γιάννης Ζαμπούκης, μας απαντά στο ίδιο ερώτημα: «Στον Έβρο πρέπει να αλλάξουμε τη νομοθεσία ώστε να εμποδίζονται οι Τούρκοι να αγοράζουν ακίνητες περιουσίες. Δεν είναι δική μου δουλειά να πω πως θα γίνει αυτό. Στη χειρότερη περίπτωση ας πληρώνουμε και πρόστιμα για απόκλιση από το κοινοτικό δίκαιο. Τόσα πρόστιμα πληρώνουμε για περιπτώσεις μη εφαρμογής των κοινοτικών νόμων. Εδώ υπάρχει σοβαρό εθνικό ζήτημα»…
«Από τότε που βγήκα στην ΚΕΔΕ και αναφέρθηκα στο ζήτημα, έκανα μία έκκληση αφύπνισης για αυτό που συμβαίνει στην Αλεξανδρούπολη και στον Έβρο, βρήκα τον μπελά μου», μας αναφέρει.
-Συγνώμη, τον ρωτάμε, δεν επικοινώνησαν από την κυβέρνηση μαζί σας για να τους δώσετε εικόνα του τι ακριβώς συμβαίνει;
«Κανείς δεν με πήρε ούτε ένα τηλέφωνο», μας απάντησε…
Δείτε επίσης:
- Αλεξανδρούπολη: «Αθόρυβος εποικισμός» από Τούρκους αγοραστές ακινήτων
- Συνέδριο ΚΕΔΕ: «Πολεμικό» σκηνικό στην Αλεξανδρούπολη
- Σε δημογραφική κατάρρευση η Θράκη
