Οι μεσήλικες της εποχής είναι αρκετά πιο στρεσαρισμένοι σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους πριν από δύο δεκαετίες, γιατί βρίσκονται στην πρέσα, τόσο από τους γονείς τους που βρίσκονται σε μεγάλη ηλικία και χρειάζονται τη φροντίδα τους όσο και από τα παιδιά τους που δυσκολεύονται να βρουν δουλειά.
Οι ειδικοί κάνουν λόγο για 20% περισσότερο στρες, που ισοδυναμεί με επιπλέον 11 εβδομάδες στρες τον χρόνο σε σύγκριση με αυτό που βίωναν οι γονείς τους τη δεκαετία του ’90.
Σημειώνεται δε ότι σε αυτούς τους υπολογισμούς δεν έχει συνεκτιμηθεί η επιπλέον πίεση που προκαλεί σε όλες της ηλικιακές ομάδες η κρίση του νέου κορωνοϊού. «Πιστεύαμε ότι με την οικονομική αβεβαιότητα η ζωή θα ήταν πιο στρεσογόνα για τους νέους ενήλικες. Αλλά δεν παρατηρήσαμε αυτό. Είδαμε περισσότερο στρες στους μεσήλικες» σχολιάζει ο επικεφαλής της έρευνας, ψυχολόγος Νταβίντ Αλμέιντα του Penn State University.
«Ίσως αυτό οφείλεται επειδή έχουν παιδιά που αντιμετωπίζουν αβέβαιο εργασιακό μέλλον, ενώ είναι υπεύθυνοι και για τους γονείς τους. Οπότε, είναι αυτή η συμπίεση των γενεών που κάνει τους μεσήλικες πιο επιρρεπείς στο στρες» προσθέτει.
Το συμπέρασμα είναι ότι, ενώ το στερεότυπο ήθελε τους ανθρώπους της μέσης ηλικίας να περνούν κρίση εξαιτίας του φόβου του θανάτου αλλά και των γηρατειών, τώρα αυτή η κρίση έχει πολύ διαφορετικά αίτια, τα οποία είναι και πιο αντικειμενικά.
