H βία είναι ο καρκίνος της κοινωνίας. Και ο ρατσισμός αποτελεί τα μολυσμένα κύτταρα που οδηγούν τελικά στο μεγάλο καρκίνωμα.
- Από τον Βασίλη Βέργη
Όσα συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα στις ΗΠΑ είναι η φρικτή επανάληψη μιας θλιβερής πραγματικότητας, η αφετηρία της οποίας παραπέμπει πριν από περισσότερο από ενάμιση αιώνα.
Ο ρατσισμός είναι ριζωμένος στα κεφάλια εκείνων που ανδρώθηκαν με αυτή την άθλια νοοτροπία και τη μεταφέρουν από γενιά σε γενιά. Όταν «παντρεύεται» με την αστυνομική βία, το καρκίνωμα ξεχειλίζει και στέλνει την κοινωνία στην εντατική.
«Είναι ώρα για αλλαγή» έγραψε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, «Ι can’t breathe» φώναξε ξανά ο ΛεΜπρόν Τζέιμς, «Έχουμε υποστεί αρκετά, φτάνει πια» είπε ο Μάικλ Τζόρνταν μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, η οποία έχει σοκάρει ολόκληρο τον πλανήτη για τον κυνισμό με τον οποίο ένας ένστολος αφαίρεσε τη ζωή του συνανθρώπου του βασανίζοντάς τον επί 8,5 λεπτά, αγνοώντας τις κάμερες και τον κόσμο που εκλιπαρούσε να σταματήσει την ώρα που τον πατούσε με το πόδι στον λαιμό!
Όπως το 2014, όταν πάλι εξαιτίας αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ έπεσε νεκρός ο Ερικ Γκάρνερ, έτσι και σήμερα μεγάλοι αθλητές και πολλοί άνθρωποι του πνεύματος ηγούνται μιας εκστρατείας η οποία έχει να κάνει με την αναπνοή του πλανήτη μας: τη δημοκρατία και το δικαίωμα έκφρασης όλων σε αυτή ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, θρησκείας.
Το βίντεο της δολοφονίας είναι τόσο αποτρόπαιο, ώστε θα απωθούσε κάθε φυσιολογικό άνθρωπο να το παρακολουθήσει ακόμη κι αν επρόκειτο για αστυνομική ταινία και όχι για πραγματικότητα. «Ο Φλόιντ θα ήταν ζωντανός αν δεν ήταν μαύρος» είναι η σκέψη, η φράση, το απόφθεγμα που έρχεται μονομιάς στο μυαλό και εκφράζεται από κάθε νοήμονα άνθρωπο όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά σε όλο τον κόσμο.
Ο ρατσισμός σε συνδυασμό με την αστυνομική βία είναι το χειρότερο κοκτέιλ. Ένα μείγμα φασισμού και απουσίας ανθρώπινης συνείδησης καθιστά εκείνον που τα κουβαλάει φονικό όπλο.Κι όμως. Το χειρότερο αυτή τη στιγμή δεν είναι ότι καίγεται η Μινεάπολη ή πως -πολύ λογικά- πολλές πόλεις θυμίζουν μπαρουταποθήκη έτοιμη να εκραγεί. Το τραγικό είναι ότι υπάρχει ένας τύπος ο οποίος περιφέρεται με το δαδί στο χέρι, έτοιμος να βάλει φωτιά και να τινάξει στον αέρα κάθε μορφή ανθρώπινης ελευθερίας και έκφρασης. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος… πανηγύριζε για την πολιτική του στην πανδημία τη στιγμή που η χώρα θρηνούσε περισσότερους από 100.000 (!) νεκρούς, το μόνο που βρήκε να επικοινωνήσει μέσω του twitter ήταν πως «Όταν ξεκινούν οι λεηλασίες, ξεκινούν και οι πυροβολισμοί». Ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποιεί το twitter, το οποίο ο ίδιος φυσικά προσπαθεί να… δαιμονοποιήσει όπως και όλα τα social media, για την «επικοινωνία» του με τον κόσμο!
Bρίζει τα social, βρίζει τον Τύπο, απαγορεύεται η κυκλοφορία σε 40 πόλεις, στέλνει τις ειδικές δυνάμεις του να συλλαμβάνουν δημοσιογράφους και να «κατεβάζουν» κάμερες, οι οποίες καταγράφουν τις συμπεριφορές τους προς τους διαδηλωτές, μα το χειρότερο είναι πως με αυτή την ανάρτηση όχι μόνο δεν σεβάστηκε τη μνήμη του Φλόιντ, αλλά για πολλούς μοιάζει να έκλεισε το μάτι στην παρουσία του ρατσισμού.
Ο βαθμός επικινδυνότητας της πολιτικής του ανδρός προφανώς δεν θα κριθεί από εμάς που βρισκόμαστε χιλιάδες μίλια μακριά, όσο κι αν ο εκάστοτε πλανητάρχης επηρεάζει τις ζωές όλων των ανθρώπων της Γης. «Είναι όμως η ώρα για αλλαγή», όπως σωστά έγραψε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Μια αλλαγή η οποία δεν πρέπει να περιοριστεί σε πολιτικό επίπεδο, αλλά -το κυριότερο- να καταπολεμήσει δεσμά και νοοτροπίες δεκαετιών. Το φίδι του ρατσισμού είναι αυτό που οι άνθρωποι πρέπει να παλέψουν, με ειρηνικά μέσα, για να τσακίσουν. Όπου επωάζουν τα αβγά του, η αναπαραγωγή είναι μόνο φρίκη. Κι αυτή πρέπει να καταπολεμηθεί: με την αλήθεια, τη γνώση και την ηθική ως όπλα.
