Όταν υπάρχει ένταση στον δημόσιο βίο καλό είναι να σχολιάζεις από απόσταση χρονικής ασφαλείας.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Δεν μετανιώνεις ποτέ για λέξεις που είπες. Και η αντίδραση της κυβέρνησης στην κριτική που της ασκήθηκε προ εβδομάδος -πρώτα από εμάς- για τον χειρισμό της καμπάνιας του ελληνικού τουρισμού διακρινόταν όχι μόνο από ένταση, αλλά και από εκνευρισμό. Γι’ αυτό και επιλέξαμε σε πρώτη φάση την ψυχραιμία.
Αλλά τώρα που κατακάθισε ο κουρνιαχτός, δεν μπορούμε παρά να επανέλθουμε και να επισημάνουμε: Βρήκαμε καινούργιο κοσκινάκι και δεν ξέρουμε πού να το κρεμάσουμε, έτσι αγαπητοί; Όποιος τολμά να αρθρώσει από ανησυχία μια λέξη παραπάνω για οποιοδήποτε θέμα θα κατηγορείται εφεξής από τον κ. Πέτσα για fake news, για συμπόρευση με την… αντιπολίτευση (παλαιό κακόγουστο ανέκδοτο), για υπονόμευση της εργασίας των απασχολουμένων στον τουρισμό και άλλα τινά; Έχουμε χάσει τα λογικά μας; Επειδή είμαστε βέβαιοι πως όχι, στο Μαξίμου υπάρχουν ψύχραιμοι άνθρωποι, ας δούμε τα πράγματα ήρεμα.
Ας προχωρήσουμε σε αναστοχασμό αυτής της υπόθεσης, η οποία οφείλεται κυρίως στους τραγικούς χειρισμούς της ηγεσίας του υπουργείου Τουρισμού, αλλά και, δευτερευόντως, σε πλημμέλειες των ιδιωτών (αναφέρομαι στα πνευματικά δικαιώματα του σποτ).
Εισαγωγικώς θέλω να ξεκαθαρίσω ότι σέβομαι πλήρως τον ρόλο του ΣΕΤΕ ως κοινωνικού εταίρου στην τιτάνια προσπάθεια ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Παρακολουθώ χρόνια τώρα από πολύ κοντά με ενδιαφέρον όλες του τις πρωτοβουλίες (ιδιαιτέρως επί προεδρίας Ανδρέα Ανδρεάδη) και επιζητώ να έχω πληροφόρηση για τα πάντα: Tour operators, ειδικά χωροταξικά σχέδια, αγορές-στόχους, πληρότητες, voucher και εθνικότητα εργαζομένων, καμπάνιες.
Η σχέση που έχω αναπτύξει δημοσιογραφικώς με κορυφαίους του κλάδου σε Αττική, Μακεδονία, Κρήτη, Δωδεκάνησα, νότια Πελοπόνησσο, Κυκλάδες είναι γνωστή στους παροικούντες, δεν χρειάζεται να πω ονόματα. Ασχολούμαι με τον χώρο αυτόν από τα νεανικά μου χρόνια όταν μαθητής εργάστηκα στο εμβληματικό «Δανάη Ηotel» της Μαργαρίτας Πετροπούλου, συζύγου του αείμνηστου δημοσιογράφου Γιάννη Κάτρη (κορυφαίο το έργο του «Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα»).
Κάθε φορά που ακούω λοιπόν κριτικές από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα, ο οποίος την επόμενη μέρα των αποκαλύψεών μας τόλμησε να γράψει σε ανακοίνωσή του ότι στοχοποιήθηκε ο ΕΟΤ από «εκδοτικό συγκρότημα», ή κάθε φορά που διαβάζω (συνέβη!) διαρροή στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» στο διαδίκτυο ότι πρέπει να ζητήσουμε και συγγνώμη επειδή η καμπάνια είναι… δωρεάν, χαμογελώ. Όπως επίσης χαμογελώ όταν διαβάζω δηλώσεις του υπουργού Τουρισμού ότι στην εταιρία Μarketing Greece μετέχει κατά 30% το ΝΠΔΔ Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, άρα συκοφαντίες τα περί ιδιωτικοποίησης.
Χαμογελώ, όμως, για να κρύψω τη λύπη μου. Ειλικρινώς λυπάμαι. Γιατί γνωρίζω καλά ότι αν η καμπάνια προβολής αποτύχει και δεν έχουμε επισκέπτες, τα φορολογικά έσοδα που θα μας λείψουν θα αναπληρωθούν από νέα οικονομικά μέτρα. Θα θέσω, λοιπόν, σήμερα μερικά απλά ερωτήματα με την άνεση της απόστασης του χρόνου, ωμά και ψυχρά και έτερον ουδέν. Γιατί το να προσβάλλεις δημοσιογράφους που κάνουν τη δουλειά τους δεν μπορεί να είναι ποτέ ανεκτό. Και με βάση τον δικό μου κώδικα αξιών δεν μπορεί να περνά και αναπάντητο. Ερωτώ λοιπόν:
• Είναι fake news, αγαπητοί, ότι υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους τέσσερα μέλη του Δ.Σ. του ΕΟΤ τα οποία αντέδρασαν στις διαρκείς οχλήσεις -μην τις πω διαφορετικά- του υπουργού να προχωρήσουν στην απευθείας ανάθεση πριν από τη συνεδρίαση της Βουλής; Εάν είναι fake, γιατί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν διέψευσε ποτέ τις παραιτήσεις;
• Αυτά τα τέσσερα μέλη που παραιτήθηκαν (τα τρία με γραπτές παραιτήσεις) ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ή δεξιοί, δεξιότατοι και δεξιότατες, διορισμένοι από την κυβέρνηση;
• Μήπως πρέπει να μας πουν οι αρμόδιοι του ΕΟΤ και του υπουργείου Τουρισμού (εδώ δεν εμπλέκεται καμία ιδιωτική εταιρία) ποιος ο λόγος που σε εκείνη την επεισοδιακή συνεδρίαση με τις παραιτήσεις τέθηκε προς συζήτηση ως θέμα η χρηματοδότηση από τον ΕΟΤ κοινής δράσης φορέων για την ενιαία (!) τουριστική προβολή όλης της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, της «Βόρειας Μακεδονίας» (Σκόπια) και της ελληνικής Μακεδονίας με έμφαση στις πόλεις Μπίτολα (Μοναστήρι) και Θεσσαλονίκη; Fake news και αυτό;
• Εάν η εταιρία Marketing Greece -επιστρέφω στην καμπάνια- είναι συνδεδεμένη με Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, τότε προς τι η ειδική ρύθμιση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για την απευθείας ανάθεση; Κάνει ποτέ το Δημόσιο απευθείας ανάθεση στον εαυτό του;
• Δεν γράψαμε ποτέ ότι το σποτ κόστισε 32.000.000 ευρώ. Αναρωτηθήκαμε, με βάση όσα ακούστηκαν στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του ΕΟΤ, αν η καμπάνια, η οποία θα ανατεθεί από το υπουργείο Τουρισμού, τον ΕΟΤ και τις 13 Περιφέρειες σε τρίτους (και θα πληρωθεί από 15 διαφορετικούς προϋπολογισμούς ΝΠΔΔ), θα κοστίσει συνολικά 32.000.000 ευρώ. Αυτό ρωτήσαμε. Και απάντηση δεν λάβαμε.
• Εν πάση περιπτώσει, έπειτα από όλα όσα έγιναν για το ζήτημα της απευθείας ανάθεσης, θα περιμέναμε, το ελάχιστο, ολίγη προσοχή στο κείμενο του σποτ της εταιρίας για να μη δοθούν αφορμές. Και αντί αυτού προέκυψε -όχι από εμάς- ζήτημα αντιγραφής του βασικού συνθήματός του (Greece is a state of mind) από την καμπάνια της γαλλικής εταιρίας καλλυντικών Lancaster. Δεν θα υπεισέλθω στην ουσία της δυσάρεστης αυτής υπόθεσης.
Αλλά πρέπει να ρωτήσω. Γιατί, άμα τη εμφανίσει της πλημμυρίδας σχολίων για τα περί αντιγραφής στο διαδίκτυο, κυβέρνηση και ΣΕΤΕ εξέδωσαν ταχέως ανακοίνωση με την οποία μας ενημέρωσαν ότι τα πνευματικά δικαιώματα του σποτ μεταβιβάστηκαν στον ΕΟΤ; Για να πληρώσει ο ΕΟΤ και κατά συνέπεια ο Ελληνας φορολογούμενος τα «σπασμένα» αν τυχόν η γαλλική εταιρία προσφύγει δικαστικώς με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας διεκδικώντας αποζημιώσεις-μαμούθ για το περίφημο σποτ;
Όλα αυτά είναι πολύ σοβαρά στην αντίληψή μας για να τα προσπερνούμε. Και όταν τα αναδεικνύουμε δεν κάνουμε αντιπολίτευση σε κανέναν, όπως ανοήτως ακούμε.
Συμπολίτευση κάνουμε. Συμπολίτευση στη χώρα. Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, ας καταστήσουμε σαφές και αυτό: Είμαστε υπέρ της σύμπραξης ΕΟΤ – ΣΕΤΕ και υπέρ της δημιουργικής συνεργασίας δημόσιου – ιδιωτικού τομέα στον χώρο της βαριάς βιομηχανίας μας.
Πρέπει να ενώνουμε δυνάμεις. Ο ΣΕΤΕ είναι κοινωνικός εταίρος, βασικός σύμβουλος της κυβέρνησης, εκτιμούμε την ηγεσία του. Αλλά η συνεργασία αυτή μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα πρέπει να γίνεται πάνω στο τραπέζι, ποτέ κάτω, με τρόπο που δεν θα δημιουργεί θέματα. Δεν είναι δύσκολο, νομίζουμε. Σωστοί χειρισμοί απαιτούνται. Και πάντως όχι απειλές του τύπου «ή το ψηφίζεις ή φεύγεις».
