Μια πλήρης νίκη του κράτους του Νόμου στα πανεπιστήμια είναι νίκη της αληθινής ελευθερίας και δημοκρατίας • Είναι καιρός, λοιπόν, η κοινή λογική να πάει παντού, σε κάθε χώρο, να στερήσουμε από τον μηδενισμό και τη βαρβαρότητα κάθε γιάφκα, κάθε εστία μόλυνσης, όπου κακοφορμίζει αυτή η κοινωνική σαπίλα
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*
Μετά την κατάργηση του εγκληματικού ασύλου στους πανεπιστημιακούς χώρους, το μεγάλο στοίχημα είναι η απόλυτη εφαρμογή του νόμου παντού, σε κάθε σπιθαμή των πανεπιστημιακών χώρων. Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι το παρακράτος των τραμπούκων, μεσοτοιχία με την τρομοκρατία, με την ενθάρρυνση και την καθοδήγηση πλειάδας στελεχών του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ, θα δοκιμάσει τα όρια, τα ανακλαστικά και την ταχύτητα αντίδρασης της Αστυνομίας.
Η θεσμική κατάργηση του θερμοκηπίου της ανομίας και της ολοκληρωτικής βίας δεν εξαέρωσε το αληταριό των ροπαλοφόρων κόκκινων φασιστών, το οποίο εξακολουθεί να κατοικοεδρεύει στα βανδαλισμένα κτίρια των μεγάλων εθνικών ευεργετών και του υστερήματος των εργαζομένων. Δειλοί, όπως πάντα δειλές είναι οι αγέλες των παρακμιακών, θα προσπαθήσουν με αιφνιδιασμούς να αμφισβητήσουν την εφαρμογή του νόμου.
Για τους εξωπανεπιστημιακούς που θα συλλαμβάνονται, δεν χρειάζεται να πω τίποτα. Για τους φοιτητές, όμως, που θα συλλαμβάνονται να βανδαλίζουν δημόσια ή ιδιωτική περιουσία, που θα επιτίθενται στην Αστυνομία, στους συμφοιτητές ή στους διδάσκοντές τους, που θα διαταράσσουν ή θα εμποδίζουν με βία συνεδριάσεις οργάνων και συνελεύσεις, πρέπει κάποτε να πει κάποιος το αυτονόητο:
Πρέπει να εκδιώκονται από το πανεπιστήμιο, να αποβάλλονται διά βίου από την Ανώτατη Εκπαίδευση, μαζί βεβαίως με τον προσωπικό καταλογισμό κάθε φθοράς που έκαναν. Αραγε, ο λεβέντης που άδειασε σκουπίδια στο κεφάλι του Φορτσάκη πήρε πτυχίο; Οι άλλοι παλικαράδες, που είχαν χτίσει τον πρύτανη στον γραφείο του ή αυτοί που είχαν ανοίξει το κεφάλι άλλου διδάσκοντος, έδωσαν στην πορεία τον νενομισμένο όρκο, έγιναν ατιμώρητα… επιστήμονες;
Κι επειδή αμφιβάλλω αν η αριστερή παρακμιακή καμαρίλα στα πανεπιστήμια, αυτό το ικανό ποσοστό από αγράμματους μηδενιστές, ιντελιγκέντσηδες σκιντζήδες, που ανελίχθησαν με την αλληλοϋποστήριξη της ομοϊδεάτικης Καμόρας τους, γενίτσαροι που πληρώνει ο λαός για να κάνουν τα παιδιά του γενίτσαρους, θα εφαρμόσει ποτέ τέτοιες πειθαρχικές διαδικασίες για την κακοποιό μειονότητα φοιτητών, που υποθάλπει η ίδια, αυτή η διαδικασία θα πρέπει να πάει σε άλλα χέρια. Η διά βίου διαγραφή να γίνει υποχρεωτική παρεπόμενη ποινή, που θα επιβάλλουν τα ποινικά δικαστήρια, αλλά και Ανεξάρτητα Πειθαρχικά Συμβούλια, που θα αποτελούνται μόνο από δικαστές, τα οποία, ανεξαρτήτως ύπαρξης και πορείας ποινικής δίκης κατά του τραμπούκου φοιτητή, κατόπιν καταγγελίας, θα ελέγχουν πειθαρχικά τη συμπεριφορά και θα επιβάλλουν την οριστική διαγραφή του και την ισόβια αποβολή του από την Ανώτατη Εκπαίδευση. Θα δείτε πόσο γρήγορα θα τελειώσει το παραμύθι της άνετης «επανάστασης», που, ως γνωστόν, πάντα λαμβάνει χώρα μετά τη δωδεκάτη μεσημβρινή, διότι είναι η ώρα που ξυπνούν οι φοιτηταί και κόβει η λόρδα τους εργάτας.
Εάν ένας δημόσιος υπάλληλος, στρατιωτικός, αστυνομικός ασκήσει βία σε συναδέλφους και προϊσταμένους του, προκαλέσει εκ δόλου φθορές στη δημόσια περιουσία, μπορεί να πάει στο σπίτι του. Απολύεται, αποτάσσεται ως ανάξιος.
Γιατί, λοιπόν, ένας φοιτητής ή μία φοιτήτρια που βανδαλίζει τον πανεπιστημιακό χώρο με γκράφιτι, συνθήματα, σκουπιδαριό και κουρελαρία, δέρνει συναδέλφους και καθηγητές του, επιτίθεται στην Αστυνομία και διαταράσσει την κοινή ειρήνη στο πανεπιστήμιο, κατέχει και χρησιμοποιεί εμπρηστικές βόμβες και ρόπαλα ή καταλαμβάνει δημόσια κτίρια και τα χρησιμοποιεί για αλλότριους από αυτούς που προορίζονται σκοπούς, χωρίς τη συναίνεση του κράτους, να μένει ανενόχλητος, ανέλεγκτος πειθαρχικά; Του αξίζει η φοιτητική ιδιότητα; Ενα τέτοιο αριστερό φασιστόμουτρο θα γίνει ποτέ χρήσιμος πολίτης και επιστήμονας;
Σε ποια χώρα θα ήταν «δικαίωμα» οποιουδήποτε φοιτητή τέτοια συμπεριφορά; Εδειρε ή έχτισε ποτέ κανείς πρύτανη ή καθηγητή στις ΗΠΑ, στην Αγγλία, στη Γερμανία, στη Σουηδία και σε άλλες τέτοιες υπανάπτυκτες χώρες, έκαψε ή βανδάλισε κτίριο ή εξοπλισμό της σχολής του και πήρε πτυχίο χωρίς να πάει και φυλακή;
Δεν θα πω το γνωστό περί μπορντέλου, και δη του ένδοξου της Καλλέργαινας, διότι εις αυτούς τους ευαγείς οίκους, σε αντίθεση με τα ισχύοντα μέχρι πρότινος σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, υπάρχουν τάξη και σειρά και, αν πας να ασκήσεις βία και να κάνεις ζημιά, θα σε ματσουκώσουν σαν μουλάρι στο όργωμα. Δεν υπάρχει περίπτωση να χτίσεις τη μαντάμ, να βάλεις φωτιά στα «κορίτσια», να γράψεις με σπρέι στους τοίχους και να φύγεις όρθιος. Κι όταν θα σε δέρνει ο Μπάμπης ο Σουγιάς, αν του πεις πως είναι «προοδευτικό δικαίωμά» σου, θα φας διπλό ξύλο.
Είναι καιρός, λοιπόν, η κοινή λογική να πάει παντού, σε κάθε χώρο, να στερήσουμε από τον μηδενισμό και τη βαρβαρότητα κάθε γιάφκα, κάθε εστία μόλυνσης, όπου κακοφορμίζει αυτή η κοινωνική σαπίλα. Να τους βγάλουμε τον φερετζέ του «προοδευτικού» και να μείνει στο φως ο κανίβαλος τραμπούκος, ο μαυροκόκκινος φασίστας, τον οποίο θα συντρίψει η νομιμότητα. Και αυτός ο πειθαρχικός έλεγχος, επαναλαμβάνω, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτούμε στους πανεπιστημιακούς.
Οποιοι δε διεκδικούν ή υπερασπίζονται ως «δικαίωμα» αυτή την ανομία, την πολιτική βία που εμπεριείχε ως τώρα ως πανεπιστημιακή καθημερινότητα, και φτιάχνουν δικαιολογητικές θεωρητικές κατασκευές είναι κι αυτοί, απλώς, αριστεροί φασίστες, ανάξιοι σεβασμού. Μια πλήρης νίκη του κράτους του Νόμου στα πανεπιστήμια είναι νίκη της αληθινής ελευθερίας και δημοκρατίας ενάντια στη βαρβαρότητα, η οποία στον ακαδημαϊκό χώρο είναι απεχθές δημιούργημα μόνο της Αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ.
*Δικηγόρος – Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
