Ο υπογράφων, σε συγχαρητήρια «ανοικτή επιστολή» στον πρωθυπουργό κ. Κυρ. Μητσοτάκη ευθύς μετά την εκλογή του -και μάλιστα με αυτοδυναμία-, η οποία δημοσιεύθηκε στο φ. της «δημοκρατίας» της 9ης-7-2019, εξέφραζα τη γνώμη μου σχετικά με τους βασικούς άξονες της πολιτικής της νέας κυβέρνησης.
- Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο
Στο γράμμα εκείνο κατέληγα ως εξής στον νέο πρωθυπουργό: «Προτείνω, ακόμη, να περιποιηθείτε δεόντως, όπως δεν το έπραξαν έτεροι μεταπολιτευτικοί πρωθυπουργοί, το βορειοδυτικό διευθυντήριο. Που παίζει, δέκα χρόνια τώρα, τις “κουμπάρες” πάνω στις πλάτες των Ελλήνων. Και να ζητήσετε με πείσμα από την Αμερική, αλλά και από τη Ρωσία, να σεβαστούν αμφότερες τη χώρα απέναντι στο χειρότερο ιστορικό εφιάλτη της Ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή την Τουρκία… Μπορείτε; Θα το δούμε…»
Δυο μήνες μετά, νομίζω ότι το πολιτικό παίγνιο που παίζει πλέον η Τουρκία μένει εντελώς αναπάντητο, τόσο από εμάς όσο και από τους ευγενείς μας «εταίρους»… Ιδίως το άνοιγμα της κάνουλας στο ζήτημα των μεταναστών και οι κορόνες Ερντογάν περί… πυρηνικού εξοπλισμού της χώρας του για να επιβάλει τις θελήσεις της στον πλανήτη… Μιας χώρας που όχι μόνο δεν έριξε ντουφεκιά υπέρ της ευρείας συμμαχίας του πολιτισμένου κόσμου κατά του Χίτλερ, αλλά έχει καταγραφεί σε διπλωματικά χρονικά ότι… διαπραγματευόταν κιόλας μ’ εκείνον κατά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα για την παράδοση νησιών του Αιγαίου στην Τουρκία! Φανταστείτε ότι βλέπουν τελευταία το φως της δημοσιότητος εικασίες ειδικών σχολιαστών ότι η Τουρκία πιθανώς εποφθαλμιά σήμερα ακόμη και τα… πυρηνικά του ΝΑΤΟ που φυλάσσονται στη βάση του Ινσιρλίκ! Αυτά λοιπόν φρονώ ότι συνιστούν τον μέγιστο ογκόλιθο στα πόδια του νέου πρωθυπουργού… Ούτε αναθεωρήσεις Συντάγματος συγκρίνονται μ’ αυτόν τον ογκόλιθο ούτε εκλογικά συστήματα ούτε «δημοσιονομικές προσαρμογές» ούτε «επενδύσεις και αναπτύξεις» και -προπάντων- δεν αντιμετωπίζεται τέτοιος ογκόλιθος με απλές επικοινωνιακές ιδέες και πρωτοβουλίες…
Αντιστοίχως, δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο ότι αλλάζουν κάπως τα πράγματα στην εξευτελιστική τακτική που υιοθετούν στις σχέσεις τους με τη χώρα μας οι «εταίροι»… Και δεν εννοώ μόνον στο ζήτημα των μεταναστών ή των θηριωδών πλεονασμάτων ή στο ζήτημα της απαξίωσης της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και του εισοδήματος των Ελλήνων ή στο ζήτημα των εργασιακών και ασφαλιστικών συνθηκών κ.λπ. Εννοώ ιδίως στο ζήτημα της ιστορικής τιμής και μνήμης που οφείλουν απέναντι στη χώρα… Θυμάστε, υποθέτω, τις προ καιρού (ακόμη περίοδος ΣΥΡΙΖΑ…) χυδαίες παρατηρήσεις του Βαυαρού Χορστ Ζέεχοφερ, υπουργού Εσωτερικών της μαντάμ Μέρκελ, εναντίον της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της Ελλάδος: «Οι Βαυαροί κυβέρνησαν την Ελλάδα για μια περίοδο. Ίσως θα ήταν καλύτερα αν αυτό ήταν… μόνιμο»! Το θυμόμαστε άραγε αυτό ή το ξεχάσαμε; Διερωτώμαι αν ο κ. Μητσοτάκης θα ήταν ποτέ σε θέση να απαιτήσει έστω μια αίτηση συγγνώμης από τον κ. Ζέεχοφερ και τους ομοίους του μανδαρίνους της ειρημένης μαντάμ, την οποία προ ημερών επισήμως επισκέφθηκε, για τις πανάθλιες διαθέσεις τους απέναντι στη μαρτυρικά βασανισμένη (επανειλημμένως…) από τους Γερμανούς πατρίδα μας…
