Από το καλοκαίρι, που ψηφίστηκε ο νέος Ποινικός Κώδικας -τελευταία «προσφορά» του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική κοινωνία-, καταγράφω διαρκώς τις περιπτώσεις όπου η εφαρμογή του οδήγησε είτε σε σκανδαλώδεις απαλλαγές κατηγορουμένων σε μείζονες υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος είτε σε εισαγγελικές προτάσεις απαλλαγών, χωρίς επιρροή στη λήψη της τελικής απόφασης όμως, ή σε προβλέψεις μελλοντικών απαλλαγών.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Οι περιπτώσεις δεν είναι μία και δύο, αλλά πολλές. Και βεβαίως αναφέρομαι στις γνωστές, όχι στις άγνωστες.
Χθες διαβάσαμε ότι, λόγω του νέου Kώδικα, ο παιδεραστής με το φλάουτο γλίτωσε 16 χρόνια φυλακή στο Εφετείο, με τον εισαγγελέα να διερωτάται απελπισμένος από την έδρα, μεγαλοφώνως, «τι θα πούμε τώρα στους γονείς των παιδιών;». Τις προάλλες διαβάσαμε ότι οι κατηγορούμενοι στη δίκη της Siemens έπεσαν «στα μαλακά», πάλι λόγω του Κώδικα. Ο νέος Κώδιξ χαρακτήρισε τους αξιωματούχους του ΟΤΕ ως υπαλλήλους του… ιδιωτικού τομέα και αυτομάτως τα αδικήματά τους απώλεσαν τον χαρακτηρισμό της απιστίας περί την υπηρεσία. Οι περισσότεροι αθωώθηκαν.
Τις προάλλες πληροφορηθήκαμε ότι ο νέος Κώδιξ έκανε το θαύμα του στην υπόθεση της Energa – Power (υπεξαίρεση εσόδων του Δημοσίου), κάποιοι βγήκαν από της φυλακής τα σίδερα και σήμερα κυκλοφορούν ελεύθεροι και ωραίοι ανάμεσά μας. Τις προάλλες διαβάσαμε ότι 300 ανώτατα στελέχη τραπεζών, που έβαλαν υπογραφές σε επισφαλή δάνεια κομμάτων και λοιπών επιχειρήσεων, έπεσαν ή θα πέσουν «στα μαλακά» λόγω αλλαγής της διάταξης για την πλάνη. Τις προάλλες ενημερωθήκαμε ότι ο νέος Κώδιξ είχε επίδραση και στην υπόθεση της χειραγώγησης του Χρηματιστηρίου από μετόχους γνωστής επιχείρησης η οποία τελεί υπό πτώχευση. Τις προάλλες διαβάσαμε ότι άλλαξε ο χαρακτηρισμός του αδικήματος για το οποίο μηνύθηκε ο Παύλος Πολάκης από τον Γιάννη Στουρνάρα στην υπόθεση της ηχογράφησης.
Τις προάλλες ακούσαμε ότι ο Κώδιξ παραλίγο να εφαρμοστεί στη δίκη των μελών της Χρυσής Αυγής για τα επεισόδια στο στέκι «Συνεργείο», στην Ηλιούπολη. Τις προάλλες πληροφορηθήκαμε ότι ο Κώδιξ λίγο έλειψε να έχει επιρροή στις τυχόν αποφυλακίσεις μελών της 17 Νοέμβρη από τον Κορυδαλλό. Τις προάλλες μάθαμε ότι κορυφαίος επιχειρηματίας της χώρας αθωώθηκε σε δίκη που είχε, λόγω των διατάξεων του νέου Ποινικού Κώδικα. Τις προάλλες μάθαμε ότι η Ν.Δ. κατέθεσε πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής κατά Παπαγγελόπουλου με τις παλαιές διατάξεις του άρθρου 224 για την ψευδορκία – ξέχασε τις νέες. Τέλος, διαρκώς μαθαίνουμε (ειδικώς μετά τις εκλογές) ότι κακοποιοί και εγκληματίες του Κορυδαλλού αποδίδονται ελεύθεροι στην κοινωνία, λευκοί ως περιστερές, χάρη στον νέο Κώδικα.
Με τόσα που μάθαμε, ενημερωθήκαμε, πληροφορηθήκαμε, ακούσαμε, καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα: Αυτό δεν είναι Ποινικός Κώδικας, αλλά πλυντήριο-στεγνωτήριο! Με θεολογικούς όρους, είναι ο «άγιος κατάδικος ο ελευθερωτής». Γι’ αυτό, πέραν των πολιτικών ερωτημάτων -ψηφίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ με αποχή της Ν.Δ., η οποία εξέδωσε μια χλιαρή ανακοίνωση-, υπάρχει ακόμη ένα ερώτημα, το σημαντικότερο νομίζω: Ποιοι έγραψαν τις διατάξεις αυτού του Κώδικα; Λειτουργούσε μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή στο υπουργείο Δικαιοσύνης, έτσι δεν είναι; Μέλη της ήταν καθηγητές, δικηγόροι, λαμπρά μυαλά του νομικού κόσμου γενικότερα.
Η επιτροπή αυτή συνεδρίαζε και λογικά θα έπρεπε να τηρούνται και πρακτικά. Μήπως, υπουργέ κύριε Τσιάρα και υφυπουργέ-τέως δικαστή κύριε Κράνη, πρέπει να δοθούν στη δημοσιότητα τα πρακτικά αυτά για να δούμε ποιοι εισηγήθηκαν και τι; Διότι, αν οι ρυθμίσεις είναι γενικές και αφηρημένες, και όχι ειδικές, φωτογραφικές και συγκεκριμένες, τότε κανένα πρόβλημα. Τυχαίο. Ζητούμε συγγνώμη και που ενοχλούμε.
Αν όμως αυτοί που εισηγήθηκαν συγκεκριμένες διατάξεις είχαν δικές τους υποθέσεις εκκρεμείς, πελατών τους, ενώπιον της Δικαιοσύνης, τότε γεννάται αυτομάτως μείζον θέμα σύγκρουσης συμφερόντων. Και, αν αυτό συμβαίνει, είναι σκάνδαλο. Θέλω να πιστεύω πως συμβαίνει το πρώτο. Το τυχαίο. Αλλά, με τόσες σκανδαλώδεις υποθέσεις που καταλαμβάνουν τα πρωτοσέλιδα, θα είχε ενδιαφέρον να διερευνήσουμε και το δεύτερο – για να το αποκλείσουμε, εύχομαι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ας μην ξανακούσουμε απελπισμένο εισαγγελέα σε δίκη παιδεραστίας να σηκώνει τα χέρια ψηλά από της έδρας, επειδή κάποιοι άλλοι αποφάσισαν διαφορετικά σε κάποια κλειστά δωμάτια. Εν προκειμένω, δεν συζητάμε για το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Μιλάμε για το ίδιο το Δίκαιο! Τα αισθήματα έπονται.
