Bαριά η σημερινή για μεγάλο κομμάτι των πάσης φύσεως ελίτ: To 1983, σαν σήμερα, πέθανε σε ηλικία 74 ετών ο ηθοποιός Δήμος Σταρένιος, που είχε γίνει διάσημος για τη θρυλική ατάκα «Μας αγαπάνε οι Γερμανοί. Σαν φίλοι ήρθανε!».
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η φράση, όπως λέχθηκε από τον Σταρένιο, χάρισε μια ανεπανάληπτη στιγμή στον ελληνικό κινηματογράφο και αποτέλεσε υπόδειγμα για τον τόνο, τη χροιά της φωνής και την επιχειρηματολογία που πρέπει να έχει κάθε καταδότης, ρουφιάνος, τσατσομασκοφόρος προδόταρος που σέβεται τα αργύρια που γραπώνει για να «δίνει στεγνά» τους συμπατριώτες του στους εχθρούς και να προδίδει την πατρίδα του.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι η πραγματικότητα ξεπερνάει σε θεατρικό αποτέλεσμα και δραματικότητα ακόμα και την πιο αχαλίνωτη φαντασία ευρηματικού σεναριογράφου. Εν έτει 2019 οι ρόλοι που ενσάρκωνε ο Σταρένιος, ως προδότης, φαντάζουν β΄ διαλογής, ξεπερασμένοι.
Πρώτο και κυριότερο: Οι γερολαδάδες τους οποίους υποδυόταν ο Σταρένιος αντάλλασσαν τα πάντα με χρήμα. Δεν είχαν περαιτέρω αξιώσεις. Παρέδιδαν τους αντάρτες στους Γερμανούς, έπαιρναν ακόμα και τις μασέλες από άτομα που λιμοκτονούσαν και η «δουλειά» τους λάμβανε τέλος. Οι νυν επίγονοί τους θέλουν και δόξα, κάνουν και ιδρύματα!
Οι μνημονιακοί και μεταμνημονιακοί γερολαδάδες είναι μακράν χειρότεροι του κινηματογραφικού αντιστοίχου τους. Πρώτο και κυριότερο: Κάνουν δουλειές τεράστιας κλίμακας. Προδίδουν και το παρόν, βάζοντας τους ξένους δερβέναγες στα κεφάλια μας, προδίδουν και το παρελθόν (π.χ., παράδοση της Ιστορίας και του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς), προδίδουν και το μέλλον (υποθήκευση κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας για αιώνες)! Τρία σε ένα, νοικοκυρεμένα!
Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι κάθε Φραντζέσκος Πετράκης (το όνομα του ρόλου που έπαιζε ο Σταρένιος) δεν ζητούσε την ψήφο των χωριανών που έστελνε στο απόσπασμα. Ούτε απαιτούσε μετά την αποχώρηση των Γερμανών να συνταξιοδοτηθεί και να του πληρώνουν οι προδομένοι, βασανισμένοι και οι… εκτελεσθέντες τα προνόμια, τις φρουρές και τις ατέλειές του. Σήμερα οι Φραντζέσκοι Πετράκηδες και οι γερολαδάδες τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα και χωρίς να φοβούνται την κρεμάλα…
