Οσοι νομίζουν ότι υπάρχει περιθώριο συνεννόησης με την Αλβανία στο θέμα της δίωξης κατά του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Διονυσίου Φρέντι Μπελέρη προφανώς αγνοούν ή παραβλέπουν μια σκληρή πραγματικότητα: Το αλβανικό καθεστώς απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί δημοκρατικό. Στην ουσία πρόκειται για ένα κράτος-συμμορία που δεν διστάζει να δολοφονεί και να εξοντώνει με τους παρακρατικούς μηχανισμούς του όποιον θεωρεί ότι βλάπτει τα συμφέροντα της εξουσιαστικής κάστας.
Οι δολοφονίες του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χειμάρρα επειδή τόλμησε να μιλήσει ελληνικά στο κατάστημά του (!) και του Κωνσταντίνου Κατσίφα, στους Βουλιαράτες, επειδή σημαιοστόλιζε το χωριό του την 28η Οκτωβρίου συνέβησαν επί «δημοκρατίας», αλλά δεν διαφέρουν σε τίποτα από τη δολοφονία των νέων του χωριού Αλέκο, επί κομμουνιστικού καθεστώτος, όταν αποπειράθηκαν να περάσουν τα συρματοπλέγματα για να έρθουν στην ελεύθερη Ελλάδα.
Οπως και η δίωξη του Διονυσίου Φρέντι Μπελέρη δεν διαφέρει και πολύ από την αντίστοιχη εναντίον του πρώην δημάρχου Χειμάρρας και τότε προέδρου της Ομονοίας Βασίλη Μπολάνου που τόλμησε κι εκείνος να εναντιωθεί στα σχέδια υφαρπαγής των ελληνικών περιουσιών από την αλβανική μαφία, που ουσιαστικά διοικεί τη χώρα. Ιδιες πρακτικές, διαχρονικά, από ένα κράτος που δεν σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών του, είτε Ελληνες είναι αυτοί είτε Αλβανοί.
Κάποιοι νομίζουν ότι με μερικά ψηφίσματα και ανέξοδες δηλώσεις το αλβανικό καθεστώς θα ευαισθητοποιηθεί και αυτή η κατάσταση θα αλλάξει. Αν δεν είναι υποκριτές, τότε είναι ανόητοι!
Δεν ξέρω τι εντυπώσεις και συναισθήματα αποκόμισαν οι δήμαρχοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης που παραβρέθηκαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Χειμάρρα για τη στήριξη στον φυλακισμένο αγωνιστή δήμαρχο. Αλλά οι… χαμογελαστές (!!!) φωτογραφίσεις τους με τους γενναίους Χειμαρριώτες δείχνουν ότι δεν κατάλαβαν και πολλά πράγματα.
Ο βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός δεν αρκείται πια στα χαμόγελα και στα παχιά λόγια. Εχει από καιρό οριοθετήσει τις απαιτήσεις του και αυτές επιζητούν πλέον ουσιαστική στήριξη στον αγώνα του για τα εθνικά δίκαια.
Απαιτεί από το λεγόμενο εθνικό κέντρο να αρθεί στο ύψος του και ενώπιον των ευθυνών του, στηρίζοντας τη διεθνώς αναγνωρισμένη Εθνική Ελληνική Μειονότητα της Βορείου Ηπείρου αποκλειστικά και μόνο ως τέτοια, χωρίς καμία παρένθεση και υποχώρηση στα κεκτημένα του.
Στις δεκάδες επισκέψεις μου στη Βόρειο Ηπειρο, από το 1993 μέχρι και φέτος, διαπίστωσα ότι αυτή η απαίτηση διατυπώνεται όλο και πιο έντονα. Ισως η αγωνία από την πληθυσμιακή αφαίμαξη των μειονοτικών περιοχών μας, σε συνδυασμό με την αδιαφορία των Αθηνών για το παρόν και το μέλλον του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, να έχει οδηγήσει τους ομογενείς μας στα όριά τους. Χωρίς άδικο φυσικά…
Οπως μας δήλωσε νέος σε ηλικία Βορειοηπειρώτης της Δρόπολης, που δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, «δεν είναι δυνατόν να δεχτώ ότι στη δική μου γενιά θα σβήσει μια Ιστορία χιλιάδων ετών του Ελληνισμού εδώ. Δεν θα το επιτρέψω».
Εμείς; Θα το επιτρέψουμε;
*Δημοτικός σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης
[email protected]
