Η πρόσφατη συμφωνία της Άγκυρας με τη Λιβύη, καθώς και οι διεκδικήσεις της στο Αιγαίο συνεπάγονται τον αποκλεισμό της Ελλάδας από το σύνολο σχεδόν των θαλάσσιων εκτάσεων νότια και ανατολικά της Κρήτης.
- Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Θα ήταν κάποιος πολύ αφελής αν θεωρούσε ότι οι τουρκικές διεκδικήσεις είναι εκτός των στρατηγικών σχεδιασμών των ΗΠΑ και της Γερμανίας στην περιοχή. Οι δύο χώρες θεωρούν ότι τα στρατηγικά τους συμφέροντα εξυπηρετούνται καλύτερα από μια ανίσχυρη Ελλάδα.
Η Γερμανία, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιδιώκει να ελέγξει πολιτικά και οικονομικά την τεράστια γεωγραφική έκταση μεταξύ Αμβούργου και Κρήτης, θεωρώντας ότι τα ισχυρά εθνικά κράτη αποτελούν εμπόδιο στις επιδιώξεις της στα Βαλκάνια. Η Αμερική θεωρεί ότι μια ισχυρή Ελλάδα θα αποτελούσε απειλή για τη συνοχή και την ακεραιότητα του ΝΑΤΟ, επειδή, μέσω της ισχύος, η χώρα μας δεν θα δίσταζε να αναμετρηθεί με την Τουρκία.
Παρά το γεγονός ότι είναι γνωστές προ πολλού οι επιδιώξεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, το εγχώριο πολιτικό σύστημα και οι ελίτ, αντί να θωρακίσουν αμυντικά και ιδεολογικά τη χώρα ώστε να δυνηθεί να αντεπεξέλθει επιτυχώς σε μια πολεμική αναμέτρηση με την Τουρκία, την αποδυνάμωσαν με το να υπονομεύουν διαρκώς το εθνικό φρόνημα, να καταργήσουν τα σύνορα και να ενθαρρύνουν την εγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων εποίκων, οι οποίοι σε έναν μελλοντικό ελληνοτουρκικό πόλεμο ενδεχομένως θα αποτελέσουν ένοπλα τμήματα τουρκικού στρατού στο ελληνικό έδαφος.
Μετά τα Μνημόνια απεδείχθη ότι το πολιτικό σύστημα δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο από μια ενδιάμεση τάξη καλοπληρωμένων υπαλλήλων, που έχει ως αποστολή να μεταφέρει τον πλούτο του ελληνικού λαού στους ξένους.
Η αδιαφορία που επέδειξε απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις προεικάζει την επερχόμενη συρρίκνωση του Ελληνισμού άνευ αντιστάσεων, όπως απέδειξε η απώλεια των Ιμίων. Συνεπώς, είναι ξεκάθαρο ότι το πολιτικό σύστημα σκοπεύει να ικανοποιήσει όλες τις τουρκικές διεκδικήσεις και φαίνεται ότι έχει έλθει σε μια ουσιαστική ή άτυπη συμφωνία με την Τουρκία για τη σταδιακή αναθεώρηση της Συνθήκης των Λωζάννης.
Πολιτικός της Ν.Δ. που διετέλεσε και υπουργός Εξωτερικών στο παρελθόν προσφάτως δήλωσε: «Ο μεγάλος πόλεμος είναι η επιτυχία να μην κάνεις πόλεμο. Όσοι λένε ότι είμαστε μόνοι μας διπλωματικά και επικρίνουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να μας πουν την άλλη πρόταση. Τι θέλουν, να βγάλουμε τον Στόλο και να πυροβολούμε; Θα είναι καλό όλοι αυτοί οι περισπούδαστοι αναλυτές να βουτάνε τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσουν για εξωτερική πολιτική». Το μήνυμα που εκπέμπεται, όμως, με αυτές τις δηλώσεις προς την απέναντι πλευρά είναι: «Θα ικανοποιηθούν όλες οι απαιτήσεις σας, επειδή δεν σκοπεύουμε να σας εμποδίσουμε διά των όπλων».
Το σημερινό στρατηγικό δόγμα της χώρας περί «μη ισχύος» και «μη πολέμου» αρχικά διαμορφώθηκε από την κυβέρνηση Σημίτη («τη σημαία την πήρε ο άνεμος») και ακολούθως υιοθετήθηκε και υλοποιήθηκε από το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Η υπονόμευση της άμυνας της χώρας υλοποιήθηκε με την ψευδεπίγραφη και επικίνδυνη πολιτική θέση ότι «τα ευρωπαϊκά σύνορα τελειώνουν στην Ελλάδα».
Κατά πόσον οι Ευρωπαίοι θεωρούν τα ελληνικά σύνορα δικά τους και κατά πόσον είναι διατεθειμένοι να τα υπερασπιστούν σε περίπτωση παραβίασής τους φαίνεται μέσα από το σφράγισμα των βόρειων συνόρων της χώρας μας από τη FRONTEX. Οι πολιτικοί δεν έχουν αντιληφθεί ότι τα ευρωπαϊκά σύνορα τελειώνουν στην Αλβανία, στα Σκόπια και στη Βουλγαρία.
Η τραγικότητα της τραγελαφικής κατάστασης και των αντιθέσεων αποτυπώνεται με την εσωτερική υπονόμευση των εθνικών θέσεων της χώρας, μέσω της συστηματικής αποκαθήλωσης των εθνικών συμβόλων, της κατεδάφισης του εθνικού κράτους και της αλλοίωσης της ελληνικής κοινωνίας.
Η πολιτική ορθότητα στην Ελλάδα δεν συνίσταται μόνο στη βίαιη επιβολή της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, στην πληθυσμιακή αλλοίωση και τη ληστεία της ιδιωτικής περιουσίας, αλλά και στην κρατική προβολή της πολιτικής θέσης περί «μη άμυνας, ισχύος και αντίστασης» κατά των εξωτερικών και εσωτερικών απειλών.
Επειδή 700.000 νέοι Έλληνες εκδιώχθηκαν στο εξωτερικό από το πολιτικό σύστημα, το τελευταίο θεωρεί ότι η πολυπολιτισμική κοινωνία, για την οποία είναι υπερήφανος ο πρωθυπουργός, θα υπερασπίσει τη χώρα διά των όπλων εάν χρειαστεί.
Είναι όμως βέβαιο ότι την κρίσιμη στιγμή, όταν οι Τούρκοι θα τρυπάνε τις θάλασσες στα 6 μίλια νοτίως και ανατολικά των ακτών της Κρήτης, το πολιτικό σύστημα και η πολυφυλετική κοινωνία της χώρας θα παραμείνουν απαθείς, πέραν των δηλώσεων περί «Διεθνούς Δικαίου», «αλληλεγγύης των εταίρων» και «ευρωπαϊκών συνόρων».
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
