Αναμφισβήτητα το γεγονός των ημερών ήταν η απουσία της Ελλάδας από τη διάσκεψη του Βερολίνου.
- Από τον Βασίλη Βέργη
Και τούτο δεν αλλάζει ούτε επειδή η συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών ΜΜΕ «κατάπιε» την προσβολή της Γερμανίας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη (αν είχε υπάρξει αντίστοιχο «χαστούκι» επί ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν «σημαία» 24 ώρες το 24ωρο) ούτε επειδή ο στρατηγός Χαφτάρ ευχαρίστησε τον πρωθυπουργό και τον κ. Δένδια «για την εξαιρετική διπλωματική παρουσία» μετά το αποτέλεσμα της σύσκεψης.
Όταν πραγματοποιείται διεθνής συνάντηση για θέμα που καίει στη γειτονιά σου και δεν σε προσκαλούν, έστω και για τους… τύπους, σου λένε κατάμουτρα ότι «υπολογίζεσαι» όσο μια ενοχλητική μύγα το καλοκαίρι… Κι όλα αυτά λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Ναι, αυτή που επίσης μιντιακά καταβλήθηκε μέγιστη προσπάθεια να καταγραφεί ως «επιτυχία», τη στιγμή που ο Ντόναλντ Τραμπ μιλούσε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης… χαμογελούσε. Οι φωτογραφίες, βλέπετε…
Το Βερολίνο είναι αδίστακτο. Και δεν ασχολείται διόλου με το σαβουάρ βιβρ της πολιτικής. Σου δηλώνει κατάφατσα ότι είσαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, όπως έπραξε τα προηγούμενα χρόνια περνώντας με τις μνημονιακές «ερπύστριες» πάνω από τα κορμιά των Ελλήνων δίχως να δίνει σεντ για τις συνέπειες. Τόσο κυνικά. Και τότε και τώρα..
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι θα τηρηθούν η κατάπαυση του πυρός και το εμπάργκο στην εισαγωγή όπλων, τα οποία αποφασίστηκαν στο Βερολίνο για τη Λιβύη, γιατί τούτο αποτελεί προτεραιότητα ώστε να μειωθούν οι υφιστάμενοι κίνδυνοι στην περιοχή. Εμείς εδώ, βεβαίως, ασχοληθήκαμε… πρωτίστως με το θέμα της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Προφανώς δεν το υποτιμώ, το αντίθετο, όταν, όμως, έχει αρπάξει φωτιά το προαύλιο του σπιτιού, εσύ δεν μπορείς να ενδιαφέρεσαι τι… κοστούμι θα φορέσεις για να τη σβήσεις! Τι «έβγαλε», λοιπόν, η απόφαση Μητσοτάκη να προτείνει την κυρία Αικατερίνη Σακελλαροπούλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας;
1. Ότι ο αρχηγός της Ν.Δ. δεν… ξέχασε το «ναι» του Προκόπη Παυλόπουλου στον Αλέξη Τσίπρα και το γεγονός ότι διευκόλυνε τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση εκείνη την εποχή. Το έλεγαν πολλοί ότι «ο Κυριάκος δεν ξεχνάει», αποδείχθηκε και στην πράξη…
2. Ότι ο Μητσοτάκης δεν υπέπεσε στο πολιτικό ολίσθημα να προτείνει τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ωστόσο, αυτό δεν συνεπάγεται ότι η Ν.Δ. αγνοεί τα χρωστούμενα «γραμμάτιά» της προς τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά, όπως είχαμε αναφέρει στο σημείωμα της περασμένης Τρίτης. Πρόσωπο που γνωρίζει πολλά μου είπε χαρακτηριστικά: «Μη βιάζεσαι. Υπάρχουν κι άλλες σημαντικές θέσεις στις οποίες σύντομα μπορεί να δούμε τον κ. Βενιζέλο ως επιλογή της σημερινής κυβέρνησης». Δεν έχω καμία αμφιβολία περί τούτου…
3. Ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε άλλη επιλογή από το να στηρίξει, ως αντιπολίτευση, την κυρία Σακελλαροπούλου για το κορυφαίο αξίωμα της Δημοκρατίας μας. Παρότι στη δήλωσή του κατακεραύνωσε αρκετές φορές τον πρωθυπουργό για τη μη ανανέωση της θητείας Παυλόπουλου, δεν θα μπορούσε να γυρίσει την πλάτη σε μία επιλογή της δικής του θητείας. «Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αποτέλεσε κορυφαία επιλογή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να διατελέσει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας, του Συμβουλίου της Επικρατείας» ήταν το απόσπασμα της δήλωσης, το οποίο ουσιαστικά δικαίωσε την ορθότητα του πολιτικού ελιγμού Μητσοτάκη.
4. Ότι ο πρόεδρος του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης εξακολουθεί να βρίσκεται… στον κόσμο του, όπως συνέβαινε και στο διάστημα κατά το οποίο διατέλεσε υπουργός Οικονομικών. Δίχως ποτέ να τη ρωτήσει, «πρότεινε» για την Προεδρία της Δημοκρατίας την κυρία Μάγδα Φύσσα, μια βασανισμένη γυναίκα, η οποία με περίσσια αξιοπρέπεια παλεύει εδώ και χρόνια για να δικαιωθεί η μνήμη του παιδιού της που δολοφονήθηκε από τα φασισταριά.
Η ίδια, φυσικά, με ευγένεια ευχαρίστησε τον κ. Βαρουφάκη, όμως η ουσία του ατοπήματος του επικεφαλής του ΜέΡΑ25 παραμένει. Οι Έλληνες τον «πέρασαν πριονοκορδέλα» (στο διαδίκτυο έγινε χαμός), θυμίζοντάς του ότι όλα στη ζωή δεν γίνονται για το «φαίνεσθαι», άσχετα αν ο ίδιος έχει (απο)δείξει εδώ και χρόνια ποια είναι η προτεραιότητά του…
