H κυβέρνηση βαδίζει πλέον πάνω σε τεντωμένο σχοινί. Η ατμόσφαιρα σταδιακά αλλάζει. Ελπίζουμε να το καταλαβαίνει.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Όχι για τα μέτρα που ήδη εφαρμόζει ούτε για εκείνα που σχεδιάζει. Αυτά είναι κατά βάση σωστά και σώζουν τη χώρα. Βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί διότι το όλον σύστημα (υπουργοί, δήμαρχοι, συνδικαλιστές γιατροί, μιντιάρχες αναλυτές, λοιποί) συμπεριφέρεται «μνημονιακά»: Μαστιγώνει καθημερινώς και με την παραμικρή αφορμή τον μόνο λαό της Ευρώπης ο οποίος από την πρώτη στιγμή που του ζητήθηκε έως σήμερα εφαρμόζει τα αναγκαία μέτρα περιορισμού της ελευθερίας με υπομονή και παραδειγματική πειθαρχία. Και τα εφαρμόζει γιατί, όπως μου έλεγε προχθές ο Λάκης Λαζόπουλος, «είναι λαός που έχει ζήσει μεγάλους κινδύνους, είναι έμπειρος και έχει κάτι που δεν έχουν οι άλλοι: διαίσθηση».
Κι όμως! Το «ευχαριστώ» σε αυτόν τον λαό που κινητοποιείται μόνο με μια λέξη, το «φιλότιμο», είναι διαρκείς απειλές και επαπειλούμενα νέα «απαγορεύεται». Από το πρωί έως το βράδυ δεν κάνει άλλη δουλειά αυτός ο λαός τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Συλλέγει απειλές γι’ αυτό που θα τον «βρει» αν δεν συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις. Τόλμησες να πας βόλτα για να πάρεις αέρα από τη «δύσπνοια» που σου προκαλεί η οικιστική ασφυξία των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης; Καταδικάζεσαι. Πρόστιμο, χρονόμετρο και ποινή κατ’ οίκον φυλάκισης. Μείνε στο μπαλκόνι και στο υπόγειό σου, στο υπόγειο είναι η θέα, αγαπητέ!
Τόλμησες να ξυπνήσεις αξημέρωτα για να πας στην τράπεζα να εισπράξεις την πενιχρή σύνταξή σου για να έχεις να ψωνίσεις από το σούπερ μάρκετ τα απαραίτητα μη πεθάνεις από την πείνα; Καταδικάζεται σε διασυρμό σε ζωντανή μετάδοση από τα «πρωινάδικα», αγαπητέ, και να προετοιμάζεσαι, στο μηνύουν και οι ντουντούκες: Θα σου μειώσουν τη σύνταξη κατά 50% προσωρινώς και, αν χρειαστεί, θα αγοράζεις και τρόφιμα με κουπόνια. Σοβιέτ! Για να σε δούμε μετά, θα τολμήσεις να το κουνήσεις ξανά από την «καμαρούλα μια σταλιά»; Θα τηρείς τις αποστάσεις; Τόλμησες να ονειρευτείς ότι θα βγεις έξω από το σπίτι και θα μείνεις πέραν της δίωρης εξόδου; Καταδικάζεσαι και πάλι, αγαπητέ. Στην επόμενη στροφή θα διπλασιάσουμε το πρόστιμο στα 300 ευρώ (μεταδόθηκε!) αν μένεις παραπάνω από δύο ώρες έξω.
Διανοήθηκες να σκεφτείς ότι θα σουβλίσεις αρνί το Πάσχα στην αυλή σου, ότι θα δεις έστω και από μακριά περιφορά Επιταφίου; Ότι θα ψάλεις «Χριστός Ανέστη»; Δεν τα λογαριάζεις σωστά, φίλε. Απαγορεύεται. Η χαρά καταργείται. Το αμνοερίφιο στον φούρνο. Δυο παπάδες και δυο ψάλτες θα επιτρέψω ανά εκκλησιά και βεβαίως ούτε να σκεφτείς ότι θα δεις ακόμη και από το μπαλκόνι σου περιφορά Επιταφίου. Ή ότι θα ακούσεις το «Γλυκύ μου έαρ» έστω από απόσταση. Το Πάσχα αναστέλλεται μαζί με τις συμβάσεις εργασίας.
Αυτά ακούει καθημερινά ο Ελλην στο φεστιβάλ τρόμου που ζει. Να γιατί η κυβέρνηση έχει αρχίσει και ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί και η ατμόσφαιρα αλλάζει. Το ύφος φταίει. Η Πολιτεία παίζει με τις ψυχές των ανθρώπων και κοντεύει να τους αποτρελάνει. Διαβάζει ο απλός πολίτης την καμπύλη των κρουσμάτων να μειώνεται καθημερινά, από τη μία, και έκπληκτος βλέπει την καμπύλη του τιμωρητισμού -που δεν έχει καμία σχέση με τον συναινετικό τρόπο που απευθύνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον λαό- να αυξάνεται, από την άλλη. Δεν καταλαβαίνει για ποιο πράγμα κατηγορείται ο κόσμος. Τιμωρείται επειδή επιτυγχάνει; Βλέπει ο πολίτης τους πίνακες με τις λίστες των νεκρών ανά χώρα, παρατηρεί ότι η Ελλάδα είναι στην ουρά της κατάταξης, μα η απάντηση που λαμβάνει από την Πολιτεία είναι ένα αυστηρό «εκινήθης, γιατί εκινήθης;».
Συνειδητοποιεί ο κόσμος ότι τα περισσότερα κρούσματα ήταν εισαγόμενα από Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, Ισραήλ, Ολλανδία, αλλά τον παίρνει το παράπονο όταν οι Αρχές δείχνουν ως ένοχο αυτόν επειδή έκανε μια βόλτα να δει το ηλιοβασίλεμα ή επειδή άναψε ένα κερί. Ακούει ο κόσμος τον πρωθυπουργό να του λέει ότι επιτρέπεται η βόλτα αν τηρείς τις αποστάσεις, ξεμυτίζει όταν βγει ο ήλιος και μετά αντικρίζει τις σειρήνες των περιπολικών να τον καταδιώκουν για το ατόπημά του. «Μα καλά, εσύ δεν μου είπες να βγω βόλτα, γιατί με κυνηγάς;» ρωτά από μέσα του.
Γλυκά το λέω, όπως ο Βορίδης. Το ύφος με το οποίο μιλά σήμερα η -εν ευρεία έννοια- εξουσία στον κόσμο («είστε ανεύθυνοι», «είστε ανόητοι», «είστε ασυνείδητοι» – με αυτά τα επίθετα λούζει τους πολίτες καθημερινά το μιντιακό σύστημα εν χορώ σε πλήρη ευθυγράμμιση) στο τέλος θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Πρώτον, γιατί η αγριάδα προκαλεί. Σκέφτεται κανείς την πιθανότητα να γυρίσει -ο μη γένοιτο- το «μάτι» σε 200.000 οδηγούς και να σπάσουν με τα αυτοκίνητά τους τις μπάρες των διοδίων το Πάσχα τι έχει να γίνει; Δεύτερον, δεν είναι αποτελεσματικά διότι ο Ελλην στην περίοδο της κρίσεως έμαθε να πειθαρχεί, να ανέχεται τις προσβολές και τις ταπεινώσεις. Αλλά ταυτόχρονα έμαθε να περιμένει και «ανταποδίδει» στον κατάλληλο χρόνο. Κοινώς, ο Ελλην έμαθε να τη «φυλάει» στην εξουσία.
Όταν λοιπόν τελειώσει με το καλό το πρώτο και το δεύτερο ημίχρονο, για το οποίο μας έχουν «ζαλίσει» κάποιοι στην τηλεόραση, ο Ελλην θα κάνει τους λογαριασμούς του και πιθανόν να πει κυνικά στην Πολιτεία: Σας «ευχαριστώ» πολύ που με σώσατε! Το αναγνωρίζω! Αλλά γι’ αυτόν τον «Χ» αριθμό των απωλειών που υπέστημεν, έκλεισε η οικονομία, άδειασαν τα ταμεία, επιστρέψαμε σε ύφεση 5%, χάσαμε τις δουλειές μας, βάλαμε λουκέτα στις επιχειρήσεις μας, διαθέσαμε το 3,5% του ΑΕΠ στα επιδόματα και πάμε επιπλέον να λύσουμε πονηρά το Ασφαλιστικό με άλλοθι τον κορονοϊό (μειώνοντας κατά 50% τις συντάξεις «προσωρινά») και να αλλάξουμε τις εργασιακές σχέσεις; Σαν πολύ μεγάλος δεν είναι ο λογαριασμός που μου ζητάτε;
Για να μη συμβούν όλα αυτά και για να αποτραπούν πρέπει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης (ο οποίος έχει λάβει έως σήμερα τις σωστές αποφάσεις) να παρέμβει σε όλα τα κέντρα και να αλλάξει το δημόσιο ύφος της εν ευρεία εννοία εξουσίας. Δεν εννοώ μόνο την κυβέρνηση που κατά βάση είναι σεμνή (αλλά έχει και τις δυσάρεστες εξαιρέσεις της). Εννοώ και συγκεκριμένους θύλακες μέσα στο σύστημα. Προκαλούν κάθε μέρα τον κόσμο. Του προσφέρουν, αντί του μάννα, χολή. Δεν το αξίζει. Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει με το καλό και έρχεται στο φιλότιμο. Καταλαβαίνει άριστα όταν κάποιος του εξηγεί αυτό που μου είπε κάποτε ο μακαριστός μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος. Οποιος έχει την ελευθερία, έχει και την ευθύνη. Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει από Καζαντζάκη. «Αν δεν σωθεί αυτός ο κόσμος, εσύ θα φταις». Και παρά τα θρυλούμενα, ας μην υπάρχουν αυταπάτες. Δεν καταλαβαίνει από καμουτσίκι.
Αυτήν τη στιγμή στον κόσμο επικρατεί απογοήτευση. «Κάναμε μία τεράστια διαδρομή για να φθάσουμε στο πουθενά» μου εξομολογήθηκε προσφάτως ο φίλος επιχειρηματίας Αντώνης Ρούσσος. Μη μετατρέψουμε την απογοήτευση σε οργή.
