Αυτές τις μέρες σε τίτλους, σε εκφωνήσεις όταν δεν θέλουμε να επαναλάβουμε τη λέξη «Γαλλία», χρησιμοποιούμε το «τρικολόρ» από τα τρία χρώματα της σημαίας της χώρας.
Μόνο που οι Γάλλοι σπάνια έως ποτέ αποκαλούν «τρικολόρ» την εθνική τους ομάδα. Άλλωστε σε όλο τον κόσμο υπάρχουν δεκάδες τρίχρωμες σημαίες.
Το επίσημο προσωνύμιό της είναι «μπλε» από τη φανέλα που αποτελεί τη βασική της εμφάνιση.
«Les Bleus», δηλαδή «οι μπλε» την αποκαλούν οι φίλοι της. Τον ίδιο χαρακτηρισμό δίνουν σε όλες τις εθνικές ομάδες της χώρας ανεξαρτήτως αθλήματος.
Στο Μουντιάλ της Ρωσίας, το 2018… έπαιξε για λίγο και ο χαρακτηρισμός «σιδηρούν παραπέτασμα» για την αδιαπέραστη άμυνα που είχε και πολιτικές αναφορές στην τέως ΕΣΣΔ. Αυτός ο χαρακτηρισμός ξεχάστηκε μετά τη διοργάνωση.
Αντίθετα η εθνική Αργεντινής για όλους τους ισπανόφωνους είναι η «Albicelestes», δηλαδή η «γαλανόλευκη» εξαιτίας της βασικής της εμφάνισης με της άσπρες και γαλάζιες ρίγες στη φανέλα.
Μια αντίστοιχη με τον χαρακτηρισμό «τρικολόρ» σε μεγαλύτερο μάλιστα βαθμό είχε υποστεί η αγγλική Έβερτον που σε όλο τον κόσμο έχει το παρατσούκλι «ζαχαρωτά», αλλά άγνωστο γιατί μια αθλητική εφημερίδα στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 της έδωσε τον χαρακτηρισμό «εφοπλιστές», με αποτέλεσμα για χρόνια στην Ελλάδα να τους αποκαλούμε έτσι, ενώ η μόνη σχέση που είχε με εφοπλιστές ήταν ότι το Λίβερπουλ, η πόλη που εδρεύει είχε (και έχει) πολλά εφοπλιστικά γραφεία!
