Έντονη ανησυχία, αν μη τι άλλο, για την ψυχική υγεία των φοιτητών μας, προκαλούν τα ευρήματα μελέτης που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Ιατρικής Σχολής και της Πρυτανείας του ΑΠΘ.
Βάση αυτής, οι Έλληνες φοιτητές, κατά τη διάρκεια της έξαρσης της πανδημίας Covid-19 και του lockdown, παρουσίασαν αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης, στρες και αυτοκτονικών σκέψεων, καθώς και ανησυχητικά ποσοστά πίστης σε συνομωσιολογικές θεωρίες γύρω από την πανδημία.
Αυτό το διάστημα, εξάλλου, διεξάγεται μια δεύτερη μελέτη, η οποία αποτελεί επέκταση της πρώτης, καθώς διαθέτει πολύ μεγαλύτερο και λεπτομερέστερο πρωτόκολλο και αφορά την ψυχική υγεία του γενικού πληθυσμού κατά τη διάρκεια του lockdown και την πίστη των ανθρώπων σε θέματα συνωμοσίας σχετικά με την πανδημία. Τα αποτελέσματα της δεύτερης μελέτης, η οποία έχει μετατραπεί σε διεθνή καθώς ήδη συμμετέχουν 29 χώρες, σύμφωνα με εκτιμήσεις θα είναι έτοιμα σε 1-2 μήνες.
Και οι δύο μελέτες σχεδιάστηκαν με ευθύνη του καθηγητή Ψυχιατρικής στη Γ’ Ψυχιατρική Κλινική του ΑΠΘ, Κωσταντίνου Φουντουλάκη και αποτελούν πρωτοβουλία του τομέα Ψυχικής Υγείας του Ινστιτούτου Επιστημονικών Ερευνών του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου.
Διαχείριση του θυμού και του φόβου
Όπως ανέφερε στο ΑΠΕ ο κ. Φουντουλάκης, σύμφωνα με τα δεδομένα της πρώτης μελέτης, το ποσοστό των φοιτητών που έκαναν σκέψεις αυτοκτονίας κυμαίνεται μεταξύ 2,5-3%, αρκετά υψηλό, δηλαδή, καθώς κανονικό θεωρείται ένα ποσοστό της τάξης του 0,5%. Επίσης, η πίστη σε θεωρίες συνωμοσίας ανέρχεται σε 30%, όμως, αν συνυπολογιστούν και απαντήσεις όπως «ίσως» το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 50%! Η πίστη στις θεωρίες συνωμοσίας συνδέεται με το άγχος και τη μελαγχολία που σχετίζονται με τη διαχείριση του θυμού και του φόβου.
Ανάλογα ευρήματα προκύπτουν και από τα μέχρι στιγμής δεδομένα της δεύτερης έρευνας, καθώς, όπως αναφέρει ο κ Φουντουλάκης, κατά τη διάρκεια του lockdown περισσότερο ζορίστηκαν οι νέοι και οι γυναίκες. «Ο εγκλεισμός επέδρασε έντονα στην ψυχική υγεία. Θα πρέπει στον σχεδιασμό της πολιτικής προστασίας να λαμβάνεται υπόψη η ψυχική υγεία. Αν ένα ποσοστό 10% του πληθυσμού έχει κατάθλιψη και ένα 10% έχει πολύ έντονο στρες, αυτό το 20% δεν θα μπορέσει να βοηθήσει και γι’ αυτό, κατά τον σχεδιασμό της πολιτικής προστασίας πρέπει να δοθεί βάρος στην ψυχική υγεία», πρόσθεσε ο καθηγητής Ψυχιατρικής.
