Τσεκάρετε το εορτολόγιο για να μην ξεχάσετε κανέναν! Σήμερα λοιπόν (26/04/2021) εορτάζουν οι:
Μεγάλη Δευτέρα – Ιωσήφ του Παγκάλου
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Αμασείας
Η ΑΓΙΑ ΓΛΑΦΥΡΗ (ή Γλαφυρά)
Η ΟΣΙΑ ΙΟΥΣΤΑ
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΣΤΩΡ
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ (Ρώσος) επίσκοπος Περμίας
Αναλυτικά:
Μεγάλη Δευτέρα – Ιωσήφ του Παγκάλου (Εορτάζει 6 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα)
Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του (Γεν. 37 – 50).
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έρριξαν σ’ ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστευσε και φυλάκισε τον Ιωσήφ. Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή. Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή τη διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ’ αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.
Αυτός λοιπόν αποτελεί προεικόνηση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο. Επίσης, σήμερα μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράσθηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως Ματθ. 21:19, Μαρκ. 11:13). Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών. Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.
Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει πως την ώρα που ο Κύριος επιτίμησε τη συκή και ξηράθηκε, κατέπεσαν αμέσως τα καταπράσινα φύλλα της και την επόμενη μέρα ξεράθηκε και η ρίζα της (Μαρκ. 11:21). Οι μαθητές έκθαμβοι από το θαύμα αυτό δεν ζητούσαν να μάθουν την βαθύτερη έννοιά του, αλλά είχαν την απορία «πως παραχρήμα εξηράνθη η συκή;» (Ματθ. 21:20). Πρώτη φορά είχαν δει τιμωρία της άψυχης φύσεως. Ο Κύριος παίρνοντας αφορμή από την απορία των μαθητών, χωρίς να εξηγήσει την συμβολική σημασία του θαύματος, τους δίδαξε για τη μεγάλη δύναμη της πίστεως, η οποία όταν συνοδεύεται από εσωτερική θέρμη και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό μπορεί να κατορθώσει αφάνταστα πράγματα. Τους είπε: «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἂρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται·» (Ματθ. 21:21). Αυτή την πίστη θέλει η Εκκλησία μας να μεταδώσει και σε μας.
Η υμνογραφία αναφέρεται σήμερα στα δύο παραπάνω θέματα, αλλά και επί πλέον στο θέμα της πορείας του Κυρίου προς το Πάθος. Από το τροπάριο: «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται…» οι ακολουθίες της Μ. Δευτέρας έως Τετάρτης λέγονται και «Ακολουθίες του Νυμφίου».
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Αμασείας
Όταν ο αυτοκράτωρ Λικίνιος (307-323) προσπαθούσε με κάθε τρόπο να περιποιηθεί τους ειδωλολάτρες και να βλάψει τα δικαιώματα των χριστιανών, επίσκοπος στην Αμάσεια ήταν ο Βασιλέας. Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, ο Βασιλέας με μια ανεπανάληπτη ενεργητικότητα ήταν πάντα κοντά στο ποίμνιο του και το στήριζε. Ένα περιστατικό, όμως, έκανε τον Βασιλέα να έλθει αντιμέτωπος με το Λικίνιο. Ή αυτοκράτειρα Κωνστάντια είχε σαν ακόλουθο μια πολύ όμορφη κοπέλα, τη Γλαφυρά. Το κάλλος της νεαρής άναψε τα αμαρτωλά πάθη του Λικινίου, πού θέλησε να προσβάλει την τιμή της. Ή Γλαφυρά κατάλαβε τον κίνδυνο. Και μια βροχερή νύχτα, ανδρικά ντυμένη και με τη βοήθεια της βασίλισσας, έφυγε από την Κων/πολη και πήγε στην Αμάσεια. Εκεί, παρουσιάσθηκε στον επίσκοπο Βασιλέα και ζήτησε την προστασία του. ο Βασιλέας, αφού επαίνεσε την αδούλωτη σωφροσύνη της, την προστάτεψε και έδωσε την ευκαιρία στη Γλαφυρά να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο Θεό. Αυτό όταν το έμαθε ο Λικίνιος, έστειλε ανθρώπους να πάρουν τη Γλαφυρά. Άλλα ήταν αργά. Ή τιμία κοπέλα ήδη είχε πεθάνει. Τότε, ή μανία του Λικινίου ξέσπασε στο Βασιλέα. Τον έφεραν δέσμιο στη Νικομήδεια, και αφού δεν μπόρεσαν να κάμψουν το φρόνημα του, τον αποκεφάλισαν. Ή στάση του Αγίου Βασιλέα διδάσκει σ’ όλους εμάς με ποιο τρόπο πρέπει να τρέχουμε “τον προκείμενον ημίν αγώνα”1. Δηλαδή, με ποιο τρόπο πρέπει να τρέχουμε τον αγώνα κατά της αμαρτίας, πού προβάλλει μπροστά μας.
1. Προς Εβραίους, ιβ’ 1.
Απολυτίκιο. Ήχος α’. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως Λειτουργός του Βασιλέως της δόξης, τω παρανόμω βασιλεί άντετάξω, Ίερομάρτυς ένδοξε παμμάκαρ Βασιλεϋ· όθεν τον αυχένα σου, έκτμηθείς δια ξίφους, χαίρων προσεχώρησας, προς ούράνιον λήξιν* ης και ημάς δυσώπει μετασχείν, τους εύφημούντας την ένθεον μνήμην σου.
Η ΑΓΙΑ ΓΛΑΦΥΡΗ (ή Γλαφυρά)
Ή Αγία αυτή ήταν θεραπαινίδα της βασίλισσας Κωνστάντιας, συζύγου του Λικινίου, ή οποία βασίλισσα απομάκρυνε τη Γλαφυρά από τις ερωτικές διαθέσεις του Λικινίου, αφού την εφοδίασε με πολλά χρήματα. Ή Αγία πήγε προς την Ανατολή, όπου περιπλανήθηκε σε πολλούς τόπους. Τελικά κατάληξε στην Αμάσεια και παρουσιάστηκε στον επίσκοπο της πόλης αυτής Βασιλέα (προαναφέρθηκε ή βιογραφία του στην αρχή της ημέρας αυτής), στον όποιο παρέδωσε τα χρήματα της για την ανέγερση Ναού, και απεβίωσε ειρηνικά στην Αμάσεια.
Η ΟΣΙΑ ΙΟΥΣΤΑ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΣΤΩΡ
Αφού εγκατέλειψε τους γονείς του, έγινε μοναχός και απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ (Ρώσος) επίσκοπος Περμίας
